HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

Handen samen - ogen dicht - 09

GEBED VAN VERTROUWEN

De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

Nieuwsbericht van holyhome.nl 

Het morgengebed

Het morgengebed is niet meer 'in' tegewoordig. Het onderzoek op school leert dat van de 200 kinderen van vier tot twaalf slechts vijf kinderen egelmatig een morgengebed bidden. 

Ook het bidden voor het ontbijt blijkt dikwijls in de knel te komen. Heeft het te maken met ons gejaagde levensritme, dat we ons geen tijd gunnen de dag met God te beginnen?

Ik weet het uit ervaring, het ís 's morgens vaak een geren en gevlieg met kleine kinderen! Er moet gewassen, gepoetst en aangekleed worden. Er moeten boterhammen gesmeerd worden, vaak ook al voor de lunch. De één is een sok kwijt en de ander wil niet door eten. Doorgaan, opschieten, kijk eens naar de klok! En dan wordt er wel gevraagd: 'Heb je je gewassen?' en niet" 'Heb je wel gebeden?' Ik denk dat hier het voorbeeld van de ouders weer een grote rol speelt.

'Mijn moeder, die praat elke morgen een hele tijd met de Heer...'

Als kinderen dagelijks zien dat er eerst tijd 'gemaakt' wordt voor gebed, zullen ze zich gemakkelijker die gewoonte aanwennen. Ik heb gemerkt dat een moment tussen de bedrijven door niet werkt. -Voor mij niet, tenminste.- De manier voor mij is gewoon de wekker een kwartiertje eerder te laten aflopen. Dat kwartier voor mezelf maakt ook dat ik bewuster an de dag begin. Ik stort me niet meer plompverloren de dag in. Als ik daana de kinderen wakker maak, ben ik al behoorlijk bij mijn positieven, en kan ik mijn aandacht op hen richten.

Ik vind het altijd een beetje moeilijk om een kind te wekken. Het ligt dan zo heerlijk rustig en ontspannen. Het moet een beetje behoedzaam de nieuwe dag binnen komen. Net als de laatste ervaring van de dag, 's avonds bij het naar bed gaan, is ook de eerste ervaring van de dag van belang. Als een kind blij ontwaakt is de start van de dag goed. En aangezien wij in dat ontwaken een rol spelen, kunnen wij ons geen ochtendhumeur veroorloven. Het is de bedoeling toch dat we onze gezinsleden iets positiefs meegeven de nieuwe dag in? 

Als een kind wakker is geworden zouden we op de rand van het bed zittend een morgengebedje kunnen zeggen of zingen. Dat lijkt mij voor het kind wel een prettige manier van wakker worden, zittend op vaders of moeders schoot en samen de bekende woorden zeggen of zingen.

Als het kind wat zelfstandiger wordt zouden we na het wakker maken de slaapkamer uit kunnen gaan en het kind zelf de gelegenheid geven te bidden, door te zeggen: 'Kom je er uit, als je gebeden hebt?' Ik geloof zeker dat het kind de zegen van God zal ervaren bij het morgengebed. Het zal er aan wennen en er naar uitzien. Als het opgroeit zal het die intimiteit met God willen behouden. Nu niet langer met de vader of moeder erbij of op andrang van hen, maar uit behoefte, omdat de intimiteit met God het wezenlijke was van dat kleine moment dat zich elke morgen herhaalde. 

Een andere manier is, om het gebed aan de ontbijttafel als morgengebed te gebruiken. We zouden dan in plaats van het vragen vaan een zegen over het eten alleen, ook kunnenvragen om een zegen over deze dag. Dit gebed zou dan door vader of moeder gebeden kunnen worden, maar een wat groter kind zou het natuurlijk ook heel goed kunnen doen. En zo lang het nog gaat om een opzeggebedje zou het ook met elkaar gezegd of gezongen kunnen worden.

Men zou het ook zo kunnen zien: dat het morgengebed zich heeft verplaatst, van thuis naar school. Want het gebed aan het begin van de schooldag is niet langer een standaardgebed waar alleen de meester of juffrouw bij betrokken is. 

Mijn ervaring is dat er op scholen momenteel heel duidelijk en kinderlijk wordt gebeden, vaak ook door de kinderen zelf. Er zijn verschillende manieren om de kinderen bij het gebed te betrekken. In het hoofdstuk 'Hoe bidt een kind' heb ik daar al over gespoken. Het kringgebed waarbij ieder kind een beurt krijgt is een goede manier om betrokkenheid aan te kweken.

'Heer, geef mijn tante Laura een fijne dag, want zij gaat bijna trouwen en geef dat er geen ongeluk met haar gebeurt want dan gaat het niet door'.
'Heer, dat mijn moeder weer vrolijk gaat worden...'

Voor kleuters zal het inventarisatiegebed mischien practischer zijn omdat ze nog niet allemaal goed kunnen verwoorden wat ze bedoelen. Het inventarisatiegebed is een gebed dat door de juf of meester gebeden wordt maar dat eerst door de kinderen bedacht is. Dus eerst wordt er gevraagd: "waarvoor zullen wij bedanken en bidden?'

'Meester, wilt u bidden dat het zonnetje zal gaan schijnen?'

De leerkracht inventariseert de gegevens, en als het er veel zijn, worden ze desnoods opgeschreven. Daarna wordt er gebeden. Ook al bidden de kinderen hier niet zelf, toch is de betrokkenheid groot want de kinderen voelen zichzelf verplicht te luisteren. Er is een nadeel aan het-op-school-gebeden morgengebed. (Niet aan het gebed op school, maar wel als dat inhoudt dat er thuis 's morgens niet wordt gebeden.) Er lomt namelijk een moment dat het kind van school af gaat.

Maak hieronder je keus

 READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE 

Heer, wees mijn Gids

                                

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS