HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                          

Handen samen - ogen dicht - 05

GEBED VAN VERTROUWEN

De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

Nieuwsbericht van holyhome.nl 

Hoe bidt een kind?

  

Hoe een kind bidt, heeft te maken met hoe een kind denkt. En hoe een kind denkt, heeft te maken met leeftijd en ontwikkeling. Een peuter zal eerder een bijbelverhaal naspelen, dan dat het zelf een gebedje bedenkt.

Een bijbelverhaal heeft nu eenmaal een gegeven, waarbij een kind zich de situeatie kan voorstellen, en een gebed moet helemaal uit het kind zelf komen.

Bidden met kinderen is moeileijker dan bidden voor kinderen. Maar als ons doel is, dat het kind zelf gaat bidden, zullen we het kind er toch actief bij moeten betrekken. 

De eerste stapjes doet het kind toch ook aan onze hand? Het is belangrijk dat we een passend gebed maken of uitzoeken voor het kind. Geen woorden of begrippen gebruiken waar het nog niet aan toe is. Een kind moet bidden zoals het spreekt. In gewone woorden over gewone dingen, die het kind wat zeggen. 

Natuurlijk is de manier om een begin te maken met het bidden het aanleren van een opzeggebedje. Een simpel gebedje op rijm is daarvoor het meest aangewezen. Door de rijmvorm leert een kind snel de woorden nazeggen. De klank aan het eind van de eerste regel suggereert de klank aan het begin van de tweede regel. Vanzelfsprekend zijn we trots als het kind na verloop van tijd de woorden mee gaat spreken en het gebedje ten langenleste uit het hoofd kent.

Het kind zegt wel het gebedje op, maar dat wil nog niet zeggen dat het iets met de inhoud doet, het is alleen nog maar met de woorden bezig.

Denken over wat het kind bidt gaat pas gebeuren als het kind bidt wat het denkt.

En daarmee bedoel ik niet van: 'hoe was die zin nou ook weer verder?'

De keuze van een opzeggebed dat het kind aanspreekt is wel van belang, want uit mijn gesprekken met kinderen is gebleken dat de meeste kinderen van de bovenbouw (11 en 12 jaar) dit eerst aangeleerde gebedje nog steeds gebruiken. Dit houdt in dat het dan ongeveer al zo'n 10 jaar in gebruik is! We kunnen dus best kritisch zijn bij de 'aanschaf' van een gebedje. 

We kunnen ons kind niet jarenlang woorden laten gebruiken die het niet begrijpt. We kunnen daarin ook gewoon meegroeien met ons kind, door bijvoorbeeld bij de overgang van kleuter naar schoolkind over te gaan op een ander, wat langer en uitgebreider opzeggebed. Een kind houd van afwisseling, we zouden best een paar gebedjes kunnen gebruiken. 

Dan kunnen we het kind voor de keuze stellen: 'Welk gebedje zullen we doen?' Op deze wijze zal het bidden niet zo gauw een sleur worden en doordat het kind moet kiezen is het er op een goede manier bij betrokken.

Ook zouden we een bijzondere gelegenheid direct aan moeten grijpen om de persoonlijke betrokkenheid te stimuleren. Bij een verjaardag of een feest kunnen we het bijzondere aan die dag extra kleur geven door het in ons gebed te betrekken. Kinderen voelen zich enorm aangesproken als hun naam genoemd wordt in een gebed.

'Als mijn Opa er is, als ik jarig ben of zo. dan bidt hij altijd hardop aan tafel, echt voor mijn verjaardag, voor een fijne dag, dat vind ik heel mooi en daar wordt ik blij van'.

Een kleuter gaat vaak via school op een andere manier over bidden denken. Het bidden in de kleuterklas gebeurt niet altijd zonder meer dor de juf. Heel vaak wordt vooraf gevraagd: 'Voor wie zullen we bidden?' Daar gaan de meeste kinderen dan wel even over denken. Is er misschien een zieke in de klas? Of als er juist iets fijns gebeurd waarvoor we kunnen danken? Als de juf dan alle 'opdrachten' verzameld heeft, luisteren de kinderen tijdens het gebed heel goed of de juf niets vergeet. Zo wordt er dan eigenlijk een gebed gebeden dat is bedacht door de kinderen maar nog gebeden wordt door de juf. 

Op dze manier wennen kinderen er aan de dagelijkse dingen bij God te brengen. Als de groep wat aan elkaar gewend is, kan ook het kringgebed gebeden worden. Alle kinderen met de leerkracht zitten hand-in-hand in een grote kring en ieder mag op zijn of haar beurt zeggen wat hem of haar op het hart ligt. Ook hier bestaat geen dwang, als je niets weet, geef je via een kneepje in de hand van je buurvrouw of buurman te kennen dat je je beurt voorbij laat gaan. Dit gebed vereist van alle kinderen een bepaalde betrokkenheid want, al zeg je niets, je doet toch mee, je bent schakel in de kring.

Dit is een goede manier om vertrouwd te raken met het zelf bidden. Want de overgang van dat ene regeltje in het kringgebed naar dat, wat je zo na aan het hart ligt, helemaal alleen met God te bespreken, is niet zo groot.

Kinderen die zelf een gebed bedenken, zeggen in het vaak een soort verlanglijstje op. Ze gaan er van uit" 'We vragen aan God die alles kan, dat wat wij allemaal fijn vinden'. Alhoewel wij onze bedenkingen daarbij zullen hebben is het toch niet nodig daar altijd maar weer op te reageren. Te meer, omdat die reactie dan voor het kind negatief zal uitvallen. Kleuters vragen deonmogelijkste dingen in hun gebed. Maar evengoed verwachten ze vaak ook de onmogelijkste dingen van hun ouders. Wij kunnen hen dat niet kwalijk nemen, want zo zit hun denkwereld nu nog in elkaar.

Als je groot bent, kan je alles. Wat moeten ze dan van God wel niet denken? Ik geloof zeker niet dat God hen dat kwalijk neemt, getuigt het niet juist van grote verwachting, van geloof en vertrouwen? Het valt voor ons ook niet altijd mee om het gebed van een kind in reële banen te leiden, en toch het kind in zijn of haar waarde te laten. Misschien zijn we daar wel eens te snel in, te reëel, op het ongelovige af zelfs!.

Ik weet van een meisje van 5 jaar, dat regelmatig op haar knieën voor de tuindeuren aan God vraagt: 'Och Heer, laat toch het zonnetje weer gaan schijnen, want daar verlang ik zo naar'. De moeder vertelde mij: 'Ik moet dan altijd de neiging bedwingen om te zeggen: kind, bemoei je nou maar niet met het weer, dat komt wel zoals het goedis! Maar het wonderlijke is, dat ik dan vaak later moet constateren dat de zon schijnt! En het meisje reageert hierop laconiek: daar vroeg ik toch om?'

In sommige gevallen is het wel nodig dat we voor het kind een vraag of een probleem wat verhelderen. Zo was ik erbij in een kleuterklas, toen een kind de juf vroeg te bidden voor haar opa die dood was. Als de juf er op in gaat en vraagt of het pas gebeurd is en opa ziek was, zegt het kind: 'Nee, het is al heel lang geleden, maar mamma en oma zijn nog steeds verdrietig en dat vind ik naar.' 

In het gebed zegt de juf: 'Heer, wij willen u vragen dichtbij de mammaa en oma van Michelle te zijn, want zij zijn vaak nog zo verdrietig omdat opa niet meer bij hen is. Wilt u hen weer blij en vrolijk maken, zodat ze weer kunnen lachen. Misschien mag Michelle's opa wel bij U in de heml zijn, daar is toch ook blijdschap!' Op deze manier wordt er aan de behoefte van het kind voldaan, er is voor opa en oma en mamma gebeden, want zij zijn allen genoemd. Tegelijkertijd is de situatie ook voor de kinderen wat duidelijker geworde.

Als wij een kind willen leren bidden, moeten we uitgaan van het kind. Het kind moet begrijpen wat het zegt, en het moet aanvoelen waarom het dat zegt. Het kind moet ervaren dat bidden een gewoonte is, maar een gewoonte met een functie en niet alleen omdat het zo hoort. Als wij ons kind de waarde van het bidden kunnen aantonen, zal het kind onze gewoonte overnemen. Een kind zal het bidden alleen als waardevol beschouwen als het de kracht, die het gebed uitwerkt in ons leven, heeft kunnen mee beleven.

Maak hieronder je keus

01

02

03

04

05

06

07

08

09

10

11

12

13

14

15

DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN

 READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS