Markus 1: 16-18

16 Toen Jezus langs het Meer van Galilea liep, zag hij Simon en Andreas, de broer van Simon, die hun netten uitwierpen in het meer; het waren vissers. 17 Jezus zei tegen hen: ‘Kom, volg mij! Ik zal van jullie vissers van mensen maken.’ 18 Meteen lieten ze hun netten achter en volgden hem.

Drie verzen maar. Meer tekst vindt Markus blijkbaar niet nodig om te vertellen hoe Simon en Andreas door Jezus in hun nekvel worden gegrepen en in een totaal ander leven worden gedropt. Eigenlijk staat er gewoon bijna niks in dit gedeelte. Want hoe hebben Simon en Andreas die ontmoeting beleefd? Wat maakte nu dat ze direct alles achter lieten en Jezus volgden? Er wordt níets over geschreven. Het gaat Markus niet om hoe bizar het voor die twee vissers moet zijn geweest om achter Jezus aan te gaan, maar hij let vooral op wat Jezus zegt (vers 17): kom, volg Mij! Ik zal jullie vissers van mensen maken.

Afgezaagde kreet

Wat ik graag wil weten, is wat dat ‘vissers van mensen’ betekent. Mij zegt het niet veel, maar het sloot ongetwijfeld aan bij die hele Galilese visafslag. Jezus stemde zijn taalgebruik af op Simon en Andreas en heeft het daarom over ‘vissers van mensen’. De vraag is of die twee vissers er ook maar iets van konden begrijpen. Maar blijkbaar nodigt Jezus hen met zoveel gezag uit om door Hem visser van mensen gemaakt te worden, dat ze Hem direct volgen.

Het begrip ‘vissers van mensen’ lijkt bij ons wat te zijn uitgesleten. Het is een kreet die we af en toe van de plank halen, afstoffen en te pas of te onpas gebruiken als het over evangelisatie gaat. Lukt het ons om de betekenis van die woorden opnieuw te ontdekken, om er achter te komen wat Jezus kan hebben bedoeld?

Liever geen hengel

In de tijd van Jezus ging het vissen er anders aan toe dan nu in Nederland. Bij ons zie je van die mannetjes in groene pakken, onder grote paraplu’s. Met indrukwekkende viskoffers en verstand van het weer, de waterstand, verschillende soorten lokaas en dobbers, haakjes en nog ander exotisch materiaal. Je vist in je eentje, bent een dag lang geconcentreerd bezig en hoopt de zee leeg te vissen. Als je met dit plaatje in je hoofd probeert te snappen wat ‘mensen vissen’ betekent, dan wordt dat ongeveer zóiets: als christen zorg je voor het juiste lokaas, je hengelt vervolgens vakkundig een niet-christen uit het water en je zorgt dat die persoon terecht komt in de kerk. Zo, de vangst is binnen! En snel gaat de dobber weer het water in om de volgende vis naar boven te hengelen. Dat is hoe we lange tijd als christenen hebben gedacht over evangelisatie, zonder er echter bij stil te staan dat die aan de haak geslagen mensen zich in de kerk voelden als een vis op het droge.

Net-werk

Vissen in Jezus’ dagen ging er anders aan toe. Simon en Andreas gebruikten alleen maar netten. In plaats van het uitgooien van een hengel, gooiden ze hun netten overboord en terwijl zo’n visnet over de bodem van het meer sleepte, trokken de vissers het weer de boot in. Als alles volgens plan ging, zat het net vol met vissen die werden meegenomen door het over de bodem slepende net.

De grootte van de vangst werd niet bepaald doordat een visser zoveel wist van de waterstand, de weersgesteldheid of andere technische details. Het geheim van een goede visvangst zat ‘m in de kracht van de netten! Alleen met stevige netten was het mogelijk om de vissen binnen boord te halen. Daarom bracht een visser het grootste deel van de dag door met het verstellen en verstevigen van de netten. Overdag aan de netten werken, ’s avond de boot in om te vissen – dát was het patroon. Op verschillende plekken in het Nieuwe Testament lees je daarover. In Markus 1:19 zie je dat Zebedeüs’ zonen bezig waren met het herstellen van de netten en Lukas 5:5 laat zien dat het vissen zélf ’s nachts gebeurde. Als de netten sterk en stevig zijn, dán wordt er vis gevangen.

Dat is nogal een ontdekking, want nu snap je gelijk beter wat het betekent om vandaag de dag een ‘visser van mensen’ te zijn. Mensen vissen is dan niet langer een hengel uitgooien en iemand aan een vishaak mee de kerk in slepen, maar als ‘mensen-visser’ werk je aan stevige netten! Dát bepaalt je vangst.

Mini-gelijkenis

Als je dit vertaalt naar je eigen leven, dan is deze mini-gelijkenis van Jezus superrelevant voor de manier waarop jij leeft. Het visnet is het netwerk van relaties die je met allerlei mensen hebt. Alle contacten met je vrienden en bekenden die Jezus nog niet kennen. Dát zijn de netten die je moet verstevigen. Hoe meer tijd en aandacht je besteedt aan je vriendschap met niet-christenen, hoe sterker je netwerk wordt. Op die manier ontstaan er mogelijkheden om een ander te ‘vangen’ voor het Evangelie.

Concreet verstevig je je netwerk door…

Bewust tijd te investeren in een vriendschap van de ander te houden (omdat ook God van hem houdt) de ander niet te zien als bekeringsobject, maar als vriend
betrouwbaar te zijn niet af te haken als een vriendschap even wat minder loopt.
jezelf te laten zien: je kracht én je kwetsbaarheid.

Heel simpel eigenlijk. Zo verstevig je je ‘netten’ en het kan haast niet anders dan dat je vriend merkt dat Jezus belangrijk voor je is, dat Hij je leven veranderd heeft en nog steeds aan het veranderen is. Waar het om gaat is dat je in een hechte vriendschap je leven deelt en zo méér van Jezus kunt laten zien dan in een eenmalige evangelisatie-hengel-met-lokaas-actie.

Versterken van je netwerk is dus van groot belang voor een goede vangst. Het omgekeerde is óók waar: als je niet investeert in vriendschappen met niet-christenen, maar denkt dat je via een vluchtig contact wel even iemand kunt bekeren, dan hoef je ook niet gek op te kijken als die persoon gillend bij je wegrent. Waarom? Omdat je geen relatie met hem hebt opgebouwd! Je net breekt dan, omdat je het niet eerst sterk gemaakt hebt. Net-werken dus!  

In je nekvel

We hebben in vers 17 nog een paar belangrijke woorden van Jezus laten liggen. Hij zegt tegen Simon en Andreas: kom, volg Mij! Het is eerder een bevel dan een vrijblijvende uitnodiging. Hij grijpt hen in hun nekvel en alleen om die reden volgen ze Jezus. Héél even zie je hier iets van de macht en het gezag van Jezus: kom, volg Mij! Ik merk dat ik dan eerst nog wel even een rijtje vragen zou willen afvuren: ‘Jezus, moet het nou echt zo radicaal dat ik uit mijn comfort zone moet? Is er ook een deeltijd-optie? Ik weet zelf al veel van vissen vangen…’ Maar zo werkt het niet. Alleen door Jezus op de voet te volgen, ontdek je dat het van levensbelang is om te net-werken, om te investeren in mensen. Jezus zelf investeerde zich dood om mensen te redden uit een zee van gebrokenheid. Als Hij zó ver wilde gaan, dan is Hij ook de aangewezen Persoon om je op te leiden tot een goede visser van mensen.  

Heer, wees mijn Gids 

                                

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM - AUDIO