Jakob wentelt de steen van den put

Genesis XXIX 10 - Jakob wentelt den steen van den put

1 En Jakob begaf zich op weg en ging naar het land der stammen van het Oosten. 2 Toen hij rondkeek, zag hij een put in het veld, en zie, drie kudden kleinvee waren daarbij gelegerd, want men placht de kudden uit die put te drenken. De steen op de opening van de put was groot; 3 als alle kudden daar bijeengedreven waren, wentelde men de steen van de opening van de put en drenkte het vee; daarna bracht men de steen weer op de opening van de put op zijn plaats. 4 En Jakob zeide tot (de herders): Mijn broeders, vanwaar zijt gij? En zij zeiden: Wij zijn uit Haran. 5 Daarop zeide hij tot hen: Kent gij ook Laban, de zoon van Nachor? En zij zeiden: Ja. 6 Vervolgens zeide hij tot hen: Gaat het hem wèl? En zij zeiden: Ja, maar zie, daar komt zijn dochter Rachel aan met het kleinvee. 7 Toen zeide hij: Zie, het is nog volop dag, het is nog geen tijd, dat de kudde bijeengedreven wordt; drenkt het vee en gaat het weer weiden. 8 Maar zij zeiden: Dat kunnen wij niet, voordat al de kudden bijeengedreven zijn; dan wentelt men de steen van de opening van de put, en drenken wij het vee.

9 Terwijl hij nog met hen sprak, kwam Rachel er aan met het kleinvee van haar vader, want zij was een herderin. 10 Zodra Jakob Rachel, de dochter van Laban, de broeder van zijn moeder, zag, en het kleinvee van Laban, de broeder van zijn moeder, trad Jakob toe, wentelde de steen van de opening van de put en drenkte het vee van Laban, de broeder van zijn moeder. 11 En Jakob kuste Rachel en verhief zijn stem en weende. 12 Daarop vertelde Jakob Rachel, dat hij een bloedverwant van haar vader was, en de zoon van Rebekka. Toen snelde zij weg en deelde het haar vader mede. 13 Zodra Laban het bericht aangaande Jakob, de zoon zijner zuster, hoorde, snelde hij hem tegemoet, omhelsde hem en kuste hem hartelijk, en bracht hem in zijn huis. En hij vertelde dit alles aan Laban. 14 Toen zeide Laban tot hem: Waarlijk, gij zijt mijn eigen vlees en bloed. En hij bleef een volle maand bij hem.
 
15 En Laban zeide tot Jakob: Zoudt gij, omdat gij mijn bloedverwant zijt, mij dienen om niet? Zeg mij, wat uw loon moet zijn. 16 Nu had Laban twee dochters; de oudste heette Lea en de jongste Rachel. 17 Lea’s ogen waren flets, maar Rachel was schoon van gestalte en schoon van uiterlijk. 18 En Jakob had Rachel lief. Daarom zeide hij: Ik wil u zeven jaren dienen om uw jongste dochter Rachel. 19 En Laban zeide: Het is beter, dat ik haar aan u geef dan dat ik haar aan een andere man geef; blijf bij mij. 20 Derhalve diende Jakob zeven jaren om Rachel, en die waren in zijn ogen als enkele dagen, omdat hij haar liefhad.
 
21 Daarna zeide Jakob tot Laban: Geef mij mijn vrouw, want mijn tijd is om, opdat ik tot haar kome. 22 En Laban vergaderde al de mannen van die plaats, en richtte een maaltijd aan. 23 Des avonds echter nam hij zijn dochter Lea en bracht haar tot hem, en hij kwam tot haar. 24 Ook gaf Laban haar zijn slavin Zilpa, tot een slavin voor zijn dochter Lea. 25 Maar des morgens, zie, het was Lea. Toen zeide hij tot Laban: Wat hebt gij mij daar gedaan? Heb ik niet om Rachel bij u gediend, waarom hebt gij mij dan bedrogen? 26 Daarop zeide Laban: Zo doet men niet hier ter plaatse, dat men de jongste ten huwelijk geeft vóór de eerstgeborene. 27 Breng de bruiloftsweek met deze ten einde, dan zal u ook de andere gegeven worden voor de dienst, waarmede gij nog eens zeven jaren bij mij dienen zult.
 
28 En Jakob deed zo; hij bracht de bruiloftsweek met haar ten einde; daarop gaf hij hem zijn dochter Rachel tot vrouw. 29 En Laban gaf aan zijn dochter Rachel zijn slavin Bilha, haar tot een slavin. 30 (Jakob) kwam ook tot Rachel, en hij had Rachel lief, in tegenstelling met Lea. Aldus diende hij bij hem nog eens zeven jaren.

Evangelie bij uitstek - de weggewentelde steen

Wat voor bijzonderheden meldt de Schrift over deze steen? Elders in de Schrift treffen we ook rolling stones aan. Jakob wentelde een zware steen zodat de kudde van Rachel eerder uit de bron kon drinken. Saul wentelde een grote steen en maakte deze tot een altaar. Daniël kwam bij het ochtendkrieken levend en wel uit de leeuwenkuil. De leeuwenkuil waarvoor eerder een verzegelde steen was gewenteld. Dezelfde Daniël spreekt van een droom waarin "zonder toedoen van mensenhanden" een steen rolde zodat het kolossale beeld van wereldrijken werd verbrijzeld. Vervolgens groeide de steen en vervulde de gehele aarde.

In al deze gevallen verwijst de rollende steen (op de één of andere manier) naar de opstanding van de Eersteling uit de doden. Deze gebeurtenis is de garantie dat de dood eens teniet gedaan zal worden. Hoe? Door alle mensen levend te maken! Wist u trouwens dat het Hebreeuwse woord voor 'wentelen' ook besloten ligt in de plaatsnaam Gilgal? De plaats waar het volk arriveerde, toen ze vanuit de Jordaan (!) in het beloofde land aankwamen. En wist u dat tot op vandaag in het Hebreeuws (Ivrriet) dit woord betrekking heeft op de 'circle of life' en wedergeboorte?

Bijbelteksten om over na te denken in dit verband

Genesis 28: 18 De volgende morgen vroeg nam Jakob de steen die hij onder zijn hoofd gelegd had, stelde die tot een opgerichte steen en goot er olie bovenop.

Genesis 29: 2 Toen hij rondkeek, zag hij een put in het veld, en zie, drie kudden kleinvee waren daarbij gelegerd, want men placht de kudden uit die put te drenken. De steen op de opening van de put was groot;

Genesis 29: 7-10 Toen zei hij: Zie, het is nog volop dag, het is nog geen tijd, dat de kudde bijeengedreven wordt; drenkt het vee en gaat het weer weiden. Maar zij zeiden: Dat kunnen wij niet, voordat al de kudden bijeengedreven zijn; dan wentelt men de steen van de opening van de put, en drenken wij het vee. Terwijl hij nog met hen sprak, kwam Rachel er aan met het kleinvee van haar vader, want zij was een herderin. Zodra Jakob Rachel, de dochter van Laban, de broeder van zijn moeder, zag, en het kleinvee van Laban, de broeder van zijn moeder, trad Jakob toe, wentelde de steen van de opening van de put en drenkte het vee van Laban, de broeder van zijn moeder.

1 Samuel 14: 33-35 Toen deelde men Saul mee: Zie, het volk zondigt tegen Yahwehdoor te eten met bloed en al. En hij zei: Jullie zondigen; wentel direct een grote steen hier naar mij toe…….Saul bouwde voor Yahweh een altaar; dit was het eerste altaar, dat hij voor Yahweh bouwde.

Daniël 2: 34-35 Terwijl u bleef toezien, raakte, zonder toedoen van mensenhanden, een steen los, die het beeld trof aan de voeten van ijzer en leem en deze verbrijzelde; toen werden tegelijkertijd het ijzer, het leem, het koper, het zilver en het goud verbrijzeld, en zij werden gelijk kaf op een dorsvloer in de zomer en de wind voerde ze mee, zodat er geen spoor meer van te vinden was; maar de steen die het beeld getroffen had, werd tot een grote berg, die de gehele aarde vulde.

Daniël 6: 16-23 Daarop gaf de koning bevel en men haalde Daniel en wierp hem in de leeuwenkuil. De koning nam het woord en zei tot Daniel: Uw God, die gij zo volhardend dient, die bevrijde u! En er werd een steen gebracht en op de opening van de kuil gelegd, en de koning verzegelde die met zijn zegelring en met de zegelring van zijn machthebbers, opdat er niets zou worden veranderd met betrekking tot Daniel…… Bij het ochtendkrieken, toen het licht werd, stond de koning op en ging inderhaast naar de leeuwenkuil,…… Toen werd de koning ten zeerste verheugd en hij gaf bevel, dat men Daniel uit de kuil zou optrekken; Daniel werd uit de kuil opgetrokken, en geen enkel letsel werd aan hem gevonden [Beeld van opstanding], omdat hij op zijn God had vertrouwd.

Mattheus 27: 60 Na een grote steen voor de ingang van het graf te hebben gewenteld, ging hij heen.

Mattheus 27: 62-66 De volgende dag, dat is na de Voorbereiding, kwamen de overpriesters en de Farizeeën gezamenlijk tot Pilatus, en zij zeiden: Heer, wij hebben ons herinnerd, dat die verleider bij zijn leven gezegd heeft: Na drie dagen word Ik opgewekt. Geef daarom bevel het graf te verzekeren tot de derde dag; anders konden zijn discipelen Hem komen stelen, en tot het volk zeggen: Hij is opgewekt uit de doden, en de laatste dwaling zou erger zijn dan de eerste. Pilatus zei tot hen: Hier hebben jullie een wacht, ga heen en verzeker het naar je beste weten. Zij gingen heen en verzekerden het graf met de wacht, na de steen verzegeld te hebben.

Mattheus 28: 1-2 Laat na de sabbatten, tegen het aanbreken van één van die sabbatten [de dag van de eerstelingsschoof], ging Maria van Magdala en de andere Maria het graf bezien. En zie, er kwam een grote aardbeving, want een engel van de Here daalde uit de hemel neer en kwam nader, en hij wentelde de steen weg en zette zich daarop.

Markus 15: 46 deze [Jozef van Arimathea] kocht linnen en legde Hem in een graf, dat in een rots uitgehouwen was, en hij wentelde een steen voor de ingang van het graf.

Markus 15: 46a en hij wentelde een steen voor de ingang van het graf.

Markus 16: 4 toen zij opzagen, aanschouwden zij, dat de steen afgewenteld was; want hij was zeer groot.

Johannes 20: 19  Toen het dan avond was op één van die sabbatten en op de plaats, waar de discipelen zich bevonden, de deuren gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus en stond in hun midden en zei tot hen: Vrede zij u!

1 Corinthe 15:22 Evenals in Adam allen sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden.

1 Corinthe 15: 54 zodra dit vergankelijke onvergankelijkheid aangedaan heeft, en dit sterfelijke onsterfelijkheid aangedaan heeft, zal het woord werkelijkheid worden, dat geschreven is: De dood is verzwolgen in de overwinning.

Colossenzen 2: 15 Hij [Christus] heeft de overheden en machten ontwapend en openlijk tentoongesteld en zo over hen gezegevierd.