Uit het evangelie:

27 De soldaten van de prefect namen Jezus mee naar het pretorium en verzamelden de hele cohort om hem heen. 28 Ze kleedden hem uit en deden hem een scharlakenrode mantel om, 29 ze vlochten een kroon van doorntakken en zetten die op zijn hoofd. Ze gaven hem een rietstok in zijn rechterhand en vielen voor hem op de knieën. Spottend zeiden ze: ‘Gegroet, koning van de Joden,’ 30 en ze spuwden op hem, pakten hem de rietstok weer af en sloegen hem tegen het hoofd. 31 Nadat ze hem zo hadden bespot, trokken ze hem de mantel uit, deden hem zijn kleren weer aan en leidden hem weg om hem te kruisigen.

32 Bij het verlaten van het pretorium troffen ze een man uit Cyrene die Simon heette, en hem dwongen ze het kruis te dragen. 33 Zo kwamen ze bij de plek die Golgota genoemd werd, wat ‘schedelplaats’ betekent. 34 Ze gaven Jezus met gal vermengde wijn, maar toen hij die geproefd had, weigerde hij ervan te drinken. 35 Nadat ze hem gekruisigd hadden, verdeelden ze zijn kleren onder elkaar door erom te dobbelen, 36 en ze bleven daar zitten om hem te bewaken. 37 Boven zijn hoofd bevestigden ze de aanklacht, die luidde: ‘Dit is Jezus, de koning van de Joden’.

38 Daarna werden er naast hem twee misdadigers gekruisigd, de een rechts van hem, de ander links. 39 De voorbijgangers keken hoofdschuddend toe en dreven de spot met hem: 40 ‘Jij was toch de man die de tempel kon afbreken en in drie dagen weer opbouwen? Als je de Zoon van God bent, red jezelf dan maar en kom van dat kruis af!’ 41 Ook de hogepriesters, de schriftgeleerden en de oudsten maakten zulke spottende opmerkingen: 42 ‘Anderen heeft hij gered, maar zichzelf redden kan hij niet. Hij is toch koning van Israël, laat hij dan nu van het kruis afkomen, dan zullen we in hem geloven. 43 Hij heeft zijn vertrouwen in God gesteld, laat die hem nu dan redden, als hij hem tenminste goedgezind is. Hij heeft immers gezegd: “Ik ben de Zoon van God.”’ 44 Precies zo beschimpten hem de misdadigers die samen met hem gekruisigd waren.

45 Rond het middaguur viel er duisternis over het hele land, die drie uur aanhield. 46 Aan het einde daarvan, in het negende uur, gaf Jezus een schreeuw en riep luid: ‘Eli, Eli, lema sabachtani?’ Dat wil zeggen: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?’ 47 Toen de omstanders dat hoorden, zeiden enkelen van hen: ‘Hij roept om Elia!’ 48 Meteen kwam er uit hun midden iemand toegesneld die een spons pakte en in zure wijn doopte. Hij stak de spons op een stok en probeerde hem te laten drinken. 49 De anderen zeiden: ‘Niet doen, laten we eens kijken of Elia hem komt redden.’ 50 Nog eens schreeuwde Jezus het uit, toen gaf hij de geest.

51 Op dat moment scheurde in de tempel het voorhangsel van boven tot onder in tweeën, en de aarde beefde en de rotsen spleten. 52 De graven werden geopend en de lichamen van veel gestorven heiligen werden tot leven gewekt; 53 na Jezus’ opstanding kwamen ze uit de graven, gingen de heilige stad binnen en maakten zich bekend aan een groot aantal mensen. 54 Toen de centurio en degenen die met hem Jezus bewaakten de aardbeving voelden en merkten wat er gebeurde, werden ze door een hevige angst overvallen en zeiden: ‘Hij was werkelijk Gods Zoon.’

55 Vele vrouwen, die Jezus vanuit Galilea gevolgd waren om voor hem te zorgen, stonden van een afstand toe te kijken. 56 Onder hen bevonden zich Maria uit Magdala, Maria de moeder van Jakobus en Josef, en de moeder van de zonen van Zebedeüs.

INRI
 
De Romeinse landvoogd Pilatus liet aan het kruis van Jezus het opschrift INRI bevestigen. De letters staan voor de Latijnse tekst: 'Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum'. Het betekent Jezus van Nazaret, de koning van de joden.
 
Het opschrift geeft de reden van de dood, zoals in het evangelie van Johannes staat geschreven:
 
"Hij droeg zelf het kruis en ging de stad uit, naar het zogeheten Schedelveld, in het Hebreeuws Golgota. Daar werd Hij gekruisigd en met Hem twee anderen, aan weerskanten één, en Jezus in het midden. Op het bordje dat op het kruis werd aangebracht, had Pilatus laten schrijven: ‘Jezus, de Nazoreeër, koning van de Joden.’ Dit opschrift kregen heel wat Joden te lezen, want de plaats waar Jezus gekruisigd was, lag dichtbij de stad; en het stond er in het Hebreeuws, in het Latijn en in het Grieks. De Joodse hogepriesters zeiden tegen Pilatus: ‘U moet niet schrijven: “Koning van de Joden”, maar dat Hij gezegd heeft: “Ik ben de koning van de Joden.” ’ Pilatus antwoordde hun: ‘Wat ik geschreven heb, blijft geschreven.’

De zeven kruiswoorden

Toen Jezus werd gekruisigd, zou hij volgens de evangelies, hangend aan het kruis, zeven verschillende uitspraken hebben gedaan, die men samen de ‘zeven kruiswoorden’ is gaan noemen. De uitspraken zijn de volgende:

Bij het kruis van Jezus

'Bij het kruis van Jezus nu stonden Zijn moeder en de zuster van Zijn moeder, Maria, de vrouw van Klopas, en Maria Magdalena. Toen nu Jezus Zijn moeder zag, en de discipel die Hij liefhad daarbij zag staan (...)’.
Johannes 19:2526

Het is van groot belang om onze plaats in te nemen bij het kruis van Jezus, te staan aan de voet van het kruis, zoals Maria en Johannes dat deden (Joh. 19:2526).

Er is veel dat wij dan kunnen leren. Wij zien Hem daar in de eerste plaats hangen als de Zondendrager, als Degene die voor onze zonden gestorven is. Hij heeft immers onze zonden gedragen in Zijn lichaam op het hout (1 Petr. 2:24).

Maar op het kruis is Hij ook voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem (2 Kor. 5:21). Het zondeprobleem, het vraagstuk van de macht die de zonde over ons uitoefende, is daar op het kruis definitief tot een oplossing gebracht. Door Christus' offer voor de zonde, is de zonde in het vlees veroordeeld (Rom. 8:3). Door
het kruis zijn wij dus niet alleen verlost van onze zonden, maar ook van de macht van de zonde. Wij zijn vrijgemaakt van de wet van de zonde en de dood, en wij wandelen nu als gelovigen in de kracht van de Heilige Geest (Rom. 8:2,4). Ons zondige vlees is in de dood van Christus veroordeeld en het heeft daar voorgoed zijn einde gevonden. De oude mens is met Christus gekruisigd, opdat het lichaam van de zonde tenietgedaan zou worden en wij niet langer slaven van
de zonde zouden zijn (Rom. 6:6). Het kruis bepaalt dus in belangrijke mate de positie van de christen.

Bij het kruis leren wij ook dat wij zijn vrijgemaakt van de wet, doordat wij voor de wet gestorven zijn en nu een Ander toebehoren, namelijk Hem die uit de doden is opgewekt (Rom. 7:46).

Dat betekent niet dat een christen wetteloos is, want hij staat onder de wet van Christus. Een christen is wettelijk aan Christus onderworpen en hij vervult ook de ‘wet van Christus’ (1 Kor. 9:21; Gal. 6:2). Christus Zélf is onze leefregel
geworden en door Zijn Geest stelt Hij ons ook in staat aan deze hoge maatstaf te voldoen. De wet van de Sinai
eiste dat de Israëliet zijn naaste zou liefhebben als zichzelf, maar de wet van Christus — de wet van de liefde — vraagt dat wij onszelf helemaal wegcijferen en dat wij evenals Christus zelfs ons leven voor de broeders zullen inzetten (1 Joh. 3:16).

Wanneer wij de Brief aan de Galaten lezen, dan zien wij hoe het kruis onze verhouding (1) tot de wet, (2) tot het eigen zondige vlees en (3) tot de wereld waarin wij leven fundamenteel veranderd heeft (Gal. 2:1920; 5:24; 6:14). Wij zijn aan de wet gestorven om voor God te leven. Wij hebben het vlees met de hartstochten en de begeerten gekruisigd. De gelovige is ook voor de wereld gekruisigd, want het kruis betekende de veroordeling van de wereld en van de machten die haar beheersen (Joh. 12:31; 16:11; Kol. 2:1415).

Door het kruis is tevens de grondslag gelegd voor de verzoening, niet alleen van Gods kinderen, maar van alle dingen (echter niet: alle ménsen) in de hemelen en op de aarde (Kol. 1:2022). De schepping zal tot God worden teruggebracht door het bloed van Christus' kruis.

Jezus gekruisigd - Wat er aan vooraf ging en hoe het aflgelopen is

Toen de eerste mensen in de Hof van Eden zondigden, werden zij bang en probeerden zich voor God te verbergen. Maar God zocht hen in Zijn liefde op en begon met hen te spreken. God zei hun, dat zij zeker gestraft zouden worden om hun zonde, maar Hij bracht ze ook een boodschap van hoop. Dood, lijden en moeite zouden niet het laatste woord in hun leven hebben. Zij hoefden niet in wanhoop te leven! God beloofde, dat eenmaal iemand op aarde zou komen, die een heerlijke overwinning zou behalen over zonde en dood! Hoewel zij het op dat moment niet helemaal begrepen; de persoon die God beloofde te zenden was de Here Jezus Christus. De Here Jezus was degene, die vergeving en vrede zou brengen. De Here Jezus zou verloren mensen terugbrengen in de gemeenschap met God! Gods Zoon straalt van Gods heerlijkheid en uit alles wat Hij is en doet, blijkt dat Hij in wezen God is. 
    
Door voor ons te sterven, heeft Hij ons gereinigd en al onze zonden uitgewist. Daarna is Hij naast de Almachtige God, Die in de hemelen is. Zo is Hij groter en belangrijker geworden dan de engelen, wat ook blijkt uit de prachtige naam die Zijn Vader Hem heeft gegeven: Zoon van God. (Hebreeën 1: 3-4) God zond de Here Jezus in de wereld, opdat wij door Hem het eeuwige leven zouden kunnen verkrijgen. Want God heeft zoveel liefde voor de wereld, dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven; zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft. God heeft Zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om de wereld te veroordelen, maar om haar van de ondergang te redden. (Johannes 3:16-17)

De Here Jezus werd als een mensenkind geboren uit de Joodse maagd Maria. De engel Gabriel werd door God gezonden tot de maagd Maria. en zei tot haar: '...gij zult bevrucht worden, en een Zoon baren, en zult Zijn naam heten JEZUS.' (Lucas 1:26,27,30,31) De Here Jezus werd verwekt door God, de Heilige Geest. Toen Zijn moeder Maria met Jozef verloofd was -en dus nog niet met hem samenwoonde- bleek zij in verwachting te zijn door de Heilige Geest. (Mattheüs 1:18b)

De wereld was niet in feestvreugde toen de Here Jezus geboren werd, want de Here Jezus werd geboren in een kleine plaats onder heel armoedige omstandigheden. Toen zij in in Bethlehem waren, moest Maria bevallen. Zij bracht haar eerste kind ter wereld, een jongen. Zij wikkelde Hem in doeken en legde Hem in een voerbak, want in de herberg van het dorp hadden Jozef en Maria geen onderdak kunnen vinden. (Lucas 2: 6b, 7) Hem werd Hem de naam Jezus gegeven, omdat de naam Jezus betekent: God redt, Verlosser. De Here Jezus is gekomen om Zijn volk te verlossen van hun zonden.

De Here Jezus ging door het land Israël, onderwijzend, predikend, zieken genezend, duivelen uitwerpend, zonden vergevend en helpend degenen die in nood waren.

Jezus ging alle steden en dorpen van dat gebied langs en sprak in de synagogen. Overal vertelde Hij de blijde boodschap van het Koninkrijk. Waar Hij ook kwam, genas Hij alle ziekten en kwalen. (Mattheüs 9:35)

Ook joeg Hij uit vele mensen boze geesten weg. Die schreeuwden dan: 'U bent de Zoon van God!'. (Lucas 4:41a) De meeste mensen waren verbaasd en velen geloofden in Hem. Velen geloofden in Hem en zeiden: 'Zou de Christus nog meer wonderen kunnen doen dan deze Man?'. (Johannes 7:31). Niet iedereen die zijn wonderen zag en Hem hoorde spreken geloofde in de Here Jezus, want, de Here Jezus werd verworpen door de Joodse leiders, die afgunstig waren.
 
Zij gaven de Here Jezus over aan de Romeinse stadhouder om gedood te worden. Vroeg in de morgen kwam de Hoge Raad weer bijeen om te bespreken hoe de Romeinse overheid overgehaald kon worden Jezus ter dood te brengen. Na afloop van de vergadering stuurden zij Hem geboeid naar Pilatus, de Romeinse gouverneur. (Mattheüs 27:1,2) Pilatus wist wel dat de Joodse leiders Jezus uit jaloezie hadden laten arresteren. (Mattheüs 27:18)

De Here Jezus werd bespot en gemarteld door Romeinse soldaten en daarna ter dood gebracht aan een kruis buiten de stad Jeruzalem. Zij namen Hem mee naar de binnenplaats van de burcht en riepen het hele bataljon bijeen. Zij deden Hem een rode mantel om, zetten Hem een kroon van doornige twijgen op, salueerden en riepen: 'Lang leve de koning van de Joden!' Daarna sloegen zij Hem met een stok op het hoofd en spuugden naar Hem. Zij deden net of zij Hem vereerden door voor Hem op de knieën te vallen. Nadat zij Hem bespot hadden, deden de soldaten Hem de rode mantel af, trokken Hem Zijn eigen kleren weer aan en brachten Hem weg om gekruisigd te worden. (Markus 15:16-20).

De Here Jezus werd niet gekruisigd omdat Hij iets verkeerds gedaan had, want Hij leefde een absoluut volmaakt leven. Hij deed geen kwaad en zei nooit iets wat niet waar was. Als Hij beledigd werd, zei Hij niets lelijks terug. Als de mensen Hem pijn deden, dreigde Hij niet het hun betaald te zetten. Hij liet het allemaal over aan God die rechtvaardig oordeelt. (1 Petrus 2:22, 23) Nadat Hij gestorven was werd het lichaam van de Here Jezus werd liefdevol begraven door een rijke man, Jozef. Jozef nam het lichaam en wikkelde het in nieuw, schoon linnen. Daarna legde hij het in een nieuw graf dat hij pas in de rotsen had laten uithakken. Hij rolde een grote steen voor de ingang en ging weg. (Mattheüs 27:59, 60) Maar het lichaam van de Here Jezus bleef niet in het graf, na drie dagen is de Here Jezus weer opgestaan. God, Die het voorzag, heeft Hem uit de greep van de dood bevrijd en weer levend gemaakt. De dood kon Hem niet vasthouden. (Handelingen 2:24)        

Nadat Hij uit het graf was opgestaan bleef de Here Jezus veertig dagen op aarde om Zijn discipelen te laten zien dat Hij leefde. Gedurende de veertig dagen na Zijn kruisiging is Hij van tijd tot tijd bij de apostelen geweest en bewees hun op allerlei manieren dat Hij het echt Zelf was. Telkens weer sprak Hij met hen over het Koninkrijk van God. (Handelingen 1:3)

Na die veertig dagen ging de Here Jezus ging terug naar de hemel, waar hij nu heerst over alles in de hemel en op aarde. Jezus nam hen mee naar Bethanië. Hij hief Zijn handen op en zegende hen. Terwijl Hij dat deed werd Hij opgenomen in de hemel. (Lucas 24:50-51) Christus is uit de dood teruggekomen om de belangrijkste plaats naast God in te nemen. Nu is Hij hoog verheven boven elk gezag, elke macht, kracht en regering, boven alles waarvoor men respect heeft; niet alleen in deze wereld, maar ook in de wereld die komt. (Efeze 1:20b, 21a) Op dit moment bidt de Here Jezus voor degene die Hem toebehoren en bereidt een plaats voor hen. Christus is het heiligdom binnengegaan om in onze plaats voor God te verschijnen. (Hebreeën 9:24a) Jezus zei: 'Waar Mijn Vader woont, zijn vele woningen. Als dat niet zo was, zou Ik het u wel gezegd hebben. Ik ga er nu heen om alles voor u in orde te maken.' (Johannes 14:2)

Maar de Here Jezus blijft niet in de hemel, eenmaal zal Hij terugkomen op aarde en zal degene die Hem toebehoren tot Zich nemen. Jezus zei: 'Wanneer Ik daarmee klaar ben, kom Ik terug om u op te halen. Dan mag u voor altijd bij Mij zijn.' (Johannes 14:3)