De Tien Geboden - HET
ZEVENDE GEBOD
De Bijbel is
niet een boek wat je zomaar even van kaft tot kaft leest. Het kan
lastig zijn om je weg door de Bijbel te vinden, als je niet weet wat
zich wanneer heeft afgespeeld. Deze site kan je helpen om de Bijbel
beter te leren kennen. Ontdek de bron van vrede, het Woord van
God:
1 2
3 4
5 6
7 8
9 10

Volgens het boek
Exodus, ontving Mozes op de top van de berg Horeb in de woestijn
Sinaï van de HERE ofwel JHWH op twee stenen tafels
Gij zult niet echtbreken
Sleutelwoorden:
trouw, respect, zedelijkheid, integriteit, zuiverheid

Uitwerking
- Bordelen, escortservices en seksinrichtingen moeten
geweerd worden.
- Huwelijkstrouw.
|
- Ga op seksueel gebied goed met elkaar om, zowel
binnen als buiten het huwelijk.
- Het huwelijk is een goddelijke instelling die de hele
samenleving aangaat. Deze unieke relatie verdraagt
geen alternatieve samenlevingsvormen.

Aandachtspunten
God
is de Heere van de schepping. Gebruik zorgvuldig de schepping, met
voorkoming van uitputting en overproductie.
God regeert de wereld(politiek).
Heb God lief en niet het geld.
Winst is een levensmiddel geen levensdoel.
Het eigen ego is een afgod.
Breng offers aan God, niet aan de zakelijke carrière.

Redenen
om met het
bovenstaande rekening te houden
Het
oorspronkelijk gebruikte werkwoord in dit gebod betekent: de hoer
spelen, zich prostitueren.
Dit
Hebreeuwse woord heeft een veel ruimere betekenis dan de hedendaagse
vertaling. Het is meer dan alleen het verraad aan de trouw die
echtgenoten elkaar verschuldigd zijn. Die betekenis heeft in het
christendom de voorkeur gekregen vanwege de toegenomen ernst van
overspel in het monogame huwelijk. In een polygaam milieu, dat in de
tijd van de verkondiging van de tien geboden de hele mensheid omvatte,
veroordeelt het gebod niet alleen echtbreuk, maar elk bedrieglijk
gedrag van man of vrouw in zijn of haar verhouding met een ander of
zichzelf. Nergens in de bijbel vinden we trouwens een gebod tot
monogamie.
Volgens
de bijbelse wetgeving had de man het recht met meerdere vrouwen te
trouwen. Voor hem bestond overspel als misdaad alleen met een gehuwde
vrouw, en ongebonden vrouwen waren hem altijd toegestaan, als wettige
echtgenotes of als concubines. Voor een vrouw was het verboden zich aan
een andere man dan haar echtgenoot over te geven. Net als in alle oude
samenlevingen beoogde dit verbod vooral het vermijden van
buitenechtelijke geboorten. Dit blijkt ook uit het feit dat, als het
slachtoffer van een verkrachting nog maagd was, de schuldige zich kon
rehabiliteren door haar te huwen.
De latere joodse wetgeving wil iedere seksuele handeling voorkomen die
niet de voortplanting dient. De meest essentiële
motivatie van de joodse ethiek is een diepe eerbied voor het leven. In
de traditionele Hebreeuwse interpretatie heeft dit gebod vooral
betrekking op gebruiken die niet vallen onder de schending van de
huwelijksband. Een seksuele verhouding met een vrouw is niet toegestaan
als die verhouding niet door het huwelijk wordt gerechtvaardigd of als
de vrouw ongesteld is; omgang met prostituees en masturbatie zijn ook
een overtreding.
De bijbelse polygamie is tegen de negende eeuw bij de Europese joden
veranderd in strikte monogamie. De reden daarvoor ligt onder andere in
de interpretatie van het verbond dat man en vrouw bij het huwelijk met
elkaar sluiten: de joden (en ook de christenen) zien de verbondenheid
tussen man en vrouw als het beeld van de verbondenheid tussen God en de
mensen. Waar het verbond als radicale trouw wordt verstaan, daar groeit
monogamie, niet als van buiten af opgelegde wil van God, maar als een
innerlijke aandrang. Zoals, volgens hun geloof, God Israël als
zijn volk uitkiest en Israël God als enige Heer kiest, zo
wordt ook het huwelijk gedragen door de uitverkiezing van
déze man en déze vrouw: ze kiezen elkaar
wederzijds als de enige.
Ook binnen het christendom werd het gebod lange tijd eng
geïnterpreteerd in de zin van een verbod tot seksuele ontrouw
of overspel. Daardoor werd seksueel overspel dé grote zonde,
en werd er nog weinig aandacht geschonken aan wat er binnen het
huwelijk tussen partners allemaal mis kon lopen.
Trouwe
liefde is echter veeleisender dan enkel ‘geen seks hebben met
anderen’. Vandaag wordt de aandacht getrokken op het
emotioneel-affectief overspel, dus op het vlak van de liefde zelf. Een
platonische, sentimentele ontrouw, die vroeger gemakkelijker
getolereerd werd, wordt vandaag meer dan eens het motief tot
echtscheiding. Mannen en vrouwen worden soms dieper geraakt door een
sentimentele, intellectuele, zelfs esthetische betrokkenheid of relatie
met een derde, dan door een overspelige seksuele relatie. Het is minder
het lichamelijk overspel op zich dat immoreel is dan een huwelijksleven
zonder liefde, waarvan het seksuele overspel dan eventueel de
veruitwendiging is.
Deze
radicalisering vinden we trouwens ook al in het Tweede Testament, waar
Jezus zelfs de ‘begerende blik’ (Mt 5,27-28)
veroordeelt. Op deze manier geïnterpreteerd grijpt er dus veel
meer overspel plaats tussen man en vrouw, niettegenstaande hun seksuele
trouw. Seksuele ontrouw is vaak het resultaat van een heel proces dat
eraan voorafgaat: te weinig gesprek tussen de huwelijkspartners,
conflicten die niet verwerkt zijn, te weinig aandacht voor mekaar,
seksuele onvoldaanheid in het huwelijk, voelen dat men door een ander
begeerd wordt, de houding van de omgeving tegenover seksualiteit en
huwelijkstrouw, ruzie in de familie, maatschappelijke druk en stress op
het werk, eenzaamheid, enzovoort… allemaal elementen die de
trouw in een relatie in vraag stellen of aantasten. Overspel is dan ook
geen onbelangrijk ‘slippertje’, maar een zwaar
onrecht met een lange aanloop.
Het blijkt dat
we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.

UIT DANKBAARHEID GAAN VOOR HET
BESTE RESULTAAT
Is 'seksueel bij
elkaar passen' het allerbelangrijkste in het huwelijk? In deze tijd van
uiteengevallen gezinnen, jeugdcriminaliteit en moderne psychologie
zullen velen deze vraag bevestigend beantwoorden.
Het
blijft echter een feit dat
hoe meer 'moderne' theorieën over het huwelijk in praktijk
worden gebracht, hoe sneller het aantal echtscheidingen toeneemt en hoe
meer kinderen gedoemd zijn op te groeien zonder de zegen van een
stabiel, gelukkig gezin. Het is een pijnlijk feit dat steeds meer
huwelijken eindigen in de rechtszaal.
De
huwelijken eindigen
– maar leed, angst en verdriet eindigen niet. Voor de
kinderen uit gebroken gezinnen beginnen dan pas de jaren van frustratie
en leegte.
Is er voor het huwelijk een
wezenlijke betekenis die de moderne mens moet leren begrijpen? Bestaan
er door God gegeven wetten en principes die een christelijk huwelijk
kunnen beschermen, het gelukkig kunnen maken en het een doel kunnen
geven?
Het zevende gebod
God de Schepper heeft twee van Zijn tien grote geestelijke wetten
– de Tien Geboden – gewijd aan de bescherming van
de verhoudingen binnen het gezin. De eerste daarvan is al behandeld:
"Eer uw vader en uw moeder..."
De andere wet die rechtstreeks op het gezin betrekking heeft,
is opgenomen in het zevende gebod:
Exodus
20:14 Gij zult niet echtbreken.
De Almachtige God gaf dit gebod om de eer en de heiligheid van het
huwelijk te beschermen. Onmiddellijk na het zesde gebod, dat de
heiligheid van het menselijk leven duidelijk maakt, geeft God deze wet
teneinde de hoogste aardse relatie te waarborgen. Want huwelijk en
gezin vormen het fundament van elke welvoeglijke maatschappij. De
woorden van het gebod verbieden rechtstreeks echtbreuk als schending
van de heilige rechten van de huwelijksrelatie. De geest van dit gebod
maakt duidelijk dat elk onkuis gedrag vóór het
huwelijk schade berokkent aan het toekomstige huwelijk, terwijl ontrouw
vóór het huwelijk evenzeer een schending van het
gebod is als overspel na de huwelijkssluiting.
In de
huidige toegeeflijke tijd
is het belangrijk ons ervan bewust te zijn dat God heeft beloofd hen
die dit gebod overtreden met de doodstraf te belonen.
Leviticus
20:10 En een
man, die echtbreuk pleegt met iemands vrouw, echtbreuk pleegt met de
vrouw van zijn naaste, zal zeker ter dood gebracht worden; zowel de
overspeler als de overspeelster.
Het zevende gebod betreft in principe ook alle andere vormen van
onwettige seks, met inbegrip van mannelijke en vrouwelijke
homoseksualiteit – tegenwoordig een in de Westerse wereld
veel voorkomende gruwelijke zonde die eveneens de doodstraf opleverde.
Leviticus
20:13 Een man
die gemeenschap heeft met iemand van het mannelijk geslacht, zoals men
gemeenschap heeft met een vrouw, beiden hebben een gruwel gedaan, zij
zullen zeker ter dood gebracht worden, hun bloedschuld is op hen.
Ook
in het Nieuwe Testament zegt
God:
Romeinen
6:23 Want het
loon, dat de zonde geeft, is de dood…
Waarom is echtbreuk een zo grote zonde dat de doodstraf erop staat, en
naar het oordeel van God zelfs de eeuwige dood in de poel des vuurs
– tenzij men er werkelijk berouw over heeft? Het antwoord
luidt: het huwelijk is in Gods ogen iets wat dermate kostbaar,
rechtvaardig en heilig is, dat het niet mag worden bezoedeld! In deze
tijd van ongelukkige huwelijken en gebroken gezinnen is het
buitengewoon belangrijk de betekenis van het huwelijk en het grote doel
ervan in Gods plan te begrijpen.
Het doel van het huwelijk
Het is onmogelijk de ware betekenis van het huwelijk te begrijpen als
men niet eerst inziet dat seks en het huwelijk door God zijn gegeven en
door God zijn ingesteld. Door God buiten beschouwing te laten
– zoals deze moderne tijd doet – wordt de
huwelijksband tot een louter dierlijke aangelegenheid gedegradeerd. Let
op Gods doelstelling toen Hij man en vrouw schiep!
Genesis
2:18 En de Here
God zeide [toen Hij nog alleen de man had geschapen]: Het is niet goed,
dat de mens alleen zij. Ik zal hem een hulp maken, die bij hem past.
God zag dat de mens in zichzelf onvolledig is en besloot daarom "hem
een hulp [te] maken, die bij hem past", die voor hem geschikt is iemand
met wie de man werkelijk zijn leven zou kunnen delen.
Het
eerste en voornaamste doel
van het huwelijk is man en vrouw volledig te doen zijn. Elk van hen is
zonder de ander onvolledig. De man alleen was niet in staat te
beantwoorden aan het doel waartoe God hem schiep; hij was niet in staat
de lessen in karaktervorming te leren die God voorhad. Daarom schiep
God de vrouw als een "hulp" voor de man. En in deze scheppingsdaad liet
God zien dat zij bestemd waren als man en vrouw in
één vleselijke gemeenschap samen te leven,
teneinde alles in dit leven met elkaar te delen en aldus hun bestaan,
althans in fysiek opzicht, zinvol en volledig te doen zijn.
Het tweede doel van seks en huwelijk is het verwekken en opvoeden van
kinderen.
Genesis 1:28 En God zegende hen en God zeide tot hen: Weest
vruchtbaar en wordt talrijk; vervult de aarde en onderwerpt haar,
heerst over de vissen der zee en over het gevogelte des hemels en over
al het gedierte, dat op de aarde kruipt.
Het
verwekken van kinderen brengt
de verantwoordelijkheid voor hun veiligheid en opvoeding met zich mee.
Een evenwichtig, gelukkig gezin en huwelijk zijn onontbeerlijk voor het
op de juiste wijze grootbrengen en opvoeden van kinderen. God gebiedt:
Spreuken
22:6 Oefen de
knaap volgens de eis van zijn weg, ook wanneer hij oud geworden is, zal
hij daarvan niet afwijken.
Het gezin is de basis van elke gezonde samenleving! De lessen in
karaktervorming die in het gezin
worden geleerd – geduld, begrip, vriendelijkheid –
betreffen eigenschappen die God voor alle eeuwigheid in de mens wil
zien; en de gezinsrelatie vormt een der beste omstandigheden waarin
deze eigenschappen kunnen worden verworven!
Beter
dan waar ook worden de
lessen in fatsoen, loyaliteit en verantwoordelijkheidsbesef geleerd in
een gelukkig en evenwichtig gezin.
En daarom is, behalve het volledig doen zijn van de mens en het
verwekken en opvoeden van kinderen, een derde belangrijk doel van seks
en huwelijk de vorming van karakter binnen het gezin en de
gezinsrelaties. Het koninkrijk en de wet van God zijn op liefde
gebaseerd. Jezus zei: "Het is zaliger te geven dan te ontvangen" (Hand.
20:35). Om Gods wet inzake het huwelijk te gehoorzamen, moeten man en
vrouw zich letterlijk in elke fase en elk aspect van hun bestaan aan
elkaar overgeven.
Het huwelijk als beeld van Christus en Zijn
Gemeente
De huwelijksvereniging zoals deze door God is ingesteld, is heilig. Het
huwelijk is zo heilig, dat de Almachtige God het in Zijn Woord gebruikt
als type van de relatie tussen Christus en Zijn Gemeente! Lees Efeze
5:22-24:
Efeze
5:22 Vrouwen,
weest aan uw man onderdanig als aan de Here, 23 want de man
is het hoofd van zijn vrouw, evenals Christus het hoofd is zijner
gemeente; Hij is het, die zijn lichaam in stand houdt. 24
Welnu, gelijk de gemeente onderdanig is aan Christus, zo ook de vrouw
aan haar man, in alles.
Hier laat God zien dat in het christelijke gezin de vrouw
zich moet onderwerpen aan haar echtgenoot als het hoofd van dat gezin,
precies zoals zij moet leren zich voor alle eeuwigheid aan Christus
zelf te onderwerpen! In deze heilige verhouding leert zij de les van
eeuwige trouw!
Vervolgens
worden de mannen toegesproken:
Vers 25 Mannen, hebt uw vrouw lief, evenals Christus zijn
gemeente heeft liefgehad en Zich voor haar overgegeven heeft. Vers
28 Zo zijn ook de mannen verplicht hun vrouw lief te hebben
als hun eigen lichaam. Wie zijn eigen vrouw liefheeft, heeft zichzelf
lief.
Jezus
Christus diende, hielp en
beschermde Zijn Gemeente, leidde haar op, en uiteindelijk gaf Hij
Zichzelf voor haar. Evenzo moet een man zijn vrouw beschermen,
onderhouden, leiden, aanmoedigen, beminnen en zich aan haar overgeven!
Een christelijke echtgenoot behoort het hoofd van zijn gezin te zijn.
Hij moet die functie evenwel gebruiken om zijn vrouw en kinderen te
dienen en te beschermen, te leiden en gelukkig te maken. De Almachtige
God stelt hem aansprakelijk voor het op de juiste wijze vervullen van
de functie van gezinshoofd!
Met
het oog op deze grote les en
dat grote doel van het huwelijk zegt God:
Vers 31 Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten
en zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot een vlees zijn.
In de huwelijksvereniging worden man en vrouw
één. Hun verhouding moet een beeld zijn van de
eeuwige, liefdevolle en dienende relatie tussen Christus en Zijn
Gemeente. Daarom mag er niets tussen hen komen. De les van het huwelijk
leert ons eeuwige trouw aan Jezus Christus als ons Hoofd! Scheiden van
de ons door God geschonken partner betekent dat wij falen de les te
leren die God ons juist in het huwelijk wilde laten leren. Het is een
verwijt aan de Almachtige God, want het loochent Zijn wijsheid bij het
instellen van het huwelijk teneinde ons waarlijk tot
"één vlees" met onze partner te maken!
Hoe kunnen wij ooit voor alle eeuwigheid trouw zijn aan de levende God,
indien wij egoïstisch weigeren trouw te zijn aan de partner
aan wie wij in dit leven voor slechts weinige jaren zijn verbonden, en
verzuimen in het heilige huwelijksverbond de lessen te leren in geduld,
vriendelijkheid, lankmoedigheid, zelfbeheersing, liefde en trouw?
Het onderwijs van Jezus Christus
Het wordt nu steeds duidelijker waarom Jezus Christus de duurzaamheid
van de huwelijksbelofte onderwees.
Toen
de hypocriete
Farizeeërs Jezus vroegen waarom Mozes in de dagen van het Oude
Testament echtscheiding toestond, antwoordde Hij:
Mattheus
19:8 Hij zeide
tot hen: Mozes heeft u met het oog op de hardheid uwer harten
toegestaan uw vrouwen weg te zenden, maar van den beginne is het zo
niet geweest. 9 Doch Ik zeg u: Wie zijn vrouw wegzendt om een
andere reden dan hoererij en een andere trouwt, pleegt echtbreuk.
Echtscheiding
brengt
echtscheiding voort! Door slechts een ogenblik na te denken zal men
zich te binnen brengen dat de thans algemeen voorkomende echtscheiding
nog maar vijftig jaar geleden iets volslagen ongehoords was. De
religieuze leiders van die tijd en daarvoor waarschuwden ons dat indien
echtscheiding eenmaal werd getolereerd, geen enkele macht krachtig
genoeg zou zijn om haar binnen de perken te houden. Vandaag zien wij de
waarheid van deze waarschuwing! Wij zien nu het droevige en rampzalige
verschijnsel dat steeds meer huwelijken 'eenvoudig' worden
beëindigd.
En
na de
echtscheiding, wat dan?
Het
staat vast dat de meeste
gescheiden mensen een tweede partner zoeken en velen vinden zelfs een
derde of een vierde partner om een verlangen te bevredigen waarvan God
wilde dat het zou worden gegeven en ontvangen in het heilige huwelijk
met hun eerste partner – die meestal nog in leven is wanneer
het volgende huwelijk wordt gesloten.
Dit
is een jammerlijke toestand
en een nationale schande! Ofschoon God in bepaalde gevallen
echtscheiding toestaat, is het veel beter dat elke huwelijkspartner
leert de ander te helpen, te dienen en te vergeven, en aldus de
geheiligde huwelijksband in stand te houden. Jezus' uitzondering op de
regel, "om een andere reden dan hoererij [porneia]" in Mattheus 19:9,
dient uitsluitend als een laatste middel en zelfs dan nog na veel
gebed, overleg en oprechte pogingen het huwelijk te redden. En
ditzelfde geldt voor een christen als de apostel Paulus toestaat te
hertrouwen nadat deze door een onbekeerde partner is verlaten (1 Cor.
7:15).
Het huwelijk is door God ingesteld
Wij zien dat het huwelijk niet iets is wat eenvoudig is voortgevloeid
uit de overwegingen en de geleidelijke beschaving van de mens. Nee, het
huwelijk werd ingesteld door de Schepper-God. Hij stelde het in als een
heilig verbond dat de eeuwige trouw tussen Christus en Zijn Gemeente
uitbeeldt!
En
iedere vorm van echtbreuk is
zo totaal verkeerd en zondig omdat het huwelijk in de ogen van de
Almachtige God zo heilig is. Echtbreuk is niet alleen een vergrijp
jegens de benadeelde man of vrouw; het is evenzeer een vergrijp jegens
hun gezin en kinderen. Het is een vergrijp jegens de maatschappij, want
het tast het fundament van de maatschappij aan. Maar bovenal is het een
vergrijp jegens God zelf en jegens een door Hem gewijde instelling.
In de Westerse wereld zoekt een samenleving die God afwijst
tegenwoordig maar al te vaak een Hollywoodachtig, romantisch ideaal in
het huwelijk. Daarbij worden mannen en vrouwen er op een geraffineerde
manier toe aangezet de huwelijksband te verbreken, als hun
egoïstische, sensuele begeerten niet worden bevredigd door de
vrouw of man van hun jeugd. In een maatschappij waarin het huwelijk
aldus is gedegradeerd, verzuimen zij de basislessen in karaktervorming
te leren die het huwelijk kan en moet onderwijzen: een onbaatzuchtige
zorgzaamheid voor de partner, geduld, mededogen, nederigheid,
dienstvaardigheid en blijvende trouw. Bovendien verzuimen zij te denken
aan het lijden en het verdriet van de kinderen uit hun eerste huwelijk
en zich te bekommeren om de onherstelbare schade die aan hun leven en
geest wordt toegebracht, en die zal worden overgedragen op komende
generaties en huwelijken.
Al
staat God toe dat sommige
huwelijken en gezinnen door echtscheiding worden verbroken, het is iets
dat onze Schepper verafschuwt.
Maleachi 2:16 Want Ik haat de echtscheiding, zegt de Here, de
God van Israël…
En:
Vers 14 En dan zegt gij: Waarom? Omdat de Here getuige
geweest is tussen u en de vrouw uwer jeugd, aan wie gij ontrouw
geworden zijt, terwijl zij toch uw gezellin en uw wettige vrouw is.
Er
bestaat dus niet de geringste
twijfel dat God echtscheiding verafschuwt – zelfs wanneer Hij
die toestaat. Teneinde de lessen te leren die God met het huwelijk
beoogt, moeten ware christenen ernaar streven hun partner letterlijk
"aan te hangen", lichamelijk, geestelijk en in levenshouding. Zij
moeten er oprecht naar streven elkaar te begrijpen, in alle openheid en
met vreugde elkaars plannen, hoop en idealen delen. Dan zullen zij, met
Gods hulp, elke overspelige en wellustige gedachte die bij hen opkomt
weten te vernietigen.
De
zonde van wellust is beter te
begrijpen wanneer u zich realiseert hoe rechtvaardig en heilig het
juiste gebruik van seks in het huwelijk is in de ogen van de Almachtige
God, de Schepper. Het proces van overspel en het proces van
echtscheiding en hertrouwen beginnen gewoonlijk in het hart. Let op wat
Jezus Christus over dit punt zei bij Zijn verheerlijking en heiliging
van Gods wet:
Mattheus
5:27 Gij hebt
gehoord, dat er gezegd is: Gij zult niet echtbreken. 28 Maar
Ik zeg u: Een ieder, die een vrouw aanziet om haar te begeren, heeft in
zijn hart reeds echtbreuk met haar gepleegd.
Jezus onderwees dat u het zevende gebod schendt wanneer u zich met nog
slechts gedachten van seksuele begeerte jegens een ander mens
bezighoudt. De daad volgt op de gedachte! Maar ook als de fysieke daad
niet volgt, is de gedachte zondig. Het is daarom een onderdeel van de
ontwikkeling van christelijk karakter dat ieder Godvrezend mens leert
zijn gedachten te beheersen en weg te voeren van alle wellust en
onwettige begeerten.
Ondertussen
legt de industrie die
de meest realistische, levensechte media beheerst waardoor jonge mensen
worden beïnvloed en tot actie aangezet – film en
televisie –, in steeds meer producties de nadruk op seks of
geweld of op een combinatie daarvan.
De hedendaagse maatschappij betaalt echter een verschrikkelijke tol
voor deze wijdverbreide zonden en gruwelen! Steeds meer gezinnen worden
in verdriet en ellende gestort als gevolg van overspelige betrekkingen
van één of beide echtgenoten. Een toenemend
aantal gezinnen valt door echtscheiding uiteen. Steeds meer kinderen
blijven achter zonder de liefde en leiding van beide ouders! En
onwettige seksuele gemeenschap vóór het huwelijk
– door God 'ontucht' genoemd – wordt momenteel een
ware epidemie onder de jonge mensen in de maatschappij van vandaag.
Toch
is dit allemaal schending
van het zevende gebod!
Deze jonge mensen, die afbreuk doen en schade toebrengen aan het geluk
van hun toekomstige huwelijk door onwettige seks
vóór dat huwelijk, benadelen in ernstige mate hun
gehele toekomst in dit huidige leven. Tenzij zij berouw hebben en deze
verderfelijke praktijk staken, zullen zij God door een eeuwige noodzaak
dwingen hen uit te sluiten van Zijn Koninkrijk en het eeuwige leven en
geluk.
1 Corinthe 6:10 Dwaalt niet! Hoereerders, afgodendienaars,
overspelers, schandjongens, knapenschenders, dieven, geldgierigen,
dronkaards, lasteraars of oplichters zullen het Koninkrijk Gods niet
beërven.
Gods
wetten zijn altijd ten
behoeve van ons eigen welzijn en dat van de mensen om ons heen. Ze
moeten worden gehoorzaamd. Wij zouden moeten vrezen te worden gerekend
tot "de verfoeilijken" en "de hoereerders" wier "deel is in de poel,
die brandt van vuur en zwavel: dit is de tweede dood" (Openb. 21:8)!
Gehoorzaam het zevende gebod
Aan hen die tot ontucht of overspel worden verleid geeft God enkele
zeer belangrijke adviezen. In deze tijd van seksuele prikkeling en
wellust is het van onschatbaar belang deze adviezen ter harte te nemen,
indien men het Koninkrijk van God en het eeuwige leven wil binnengaan.
God zegt: "Vliedt de hoererij [of de ontucht]" (1 Cor. 6:18).
Hij zegt niet dat u uw gedachten moet bezighouden met verkeerde
seksuele ideeën of wensen. Hij zegt niet dat u zich moet
afzonderen met de partner van een ander, of met een ongehuwd persoon
met wie u seksueel in verzoeking zou kunnen komen. Hij zegt niet dat u
naar films en tv-uitzendingen moet kijken of boeken moet lezen die
seksuele begeerten stimuleren.
God
zegt wel zo ver als maar
enigszins mogelijk is van al deze dingen vandaan te blijven! Hij zegt
dat u moet wegrennen – moet vluchten – voor elke
verleiding tot seksuele zonde. Seks is geen speelgoed om mee te
experimenteren. Het moet worden gezien als een door God geschonken
zegen in de heilige echtvereniging die de Schepper zelf heeft
ingesteld. Men dient er altijd met eerbied aan te denken, en het te
beschouwen als een uiting van onzelfzuchtige liefde in een christelijke
verbintenis, die een beeld is van de eeuwige trouw tussen Christus en
Zijn Gemeente!
Deze
generatie heeft er dringend
behoefte aan de les van blijvende trouw in huwelijk en gezin te leren!
Zowel naar de letter als naar de geest dient zij Gods zevende gebod te
gehoorzamen: "Gij zult niet echtbreken."
Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel
overal rekening mee houden.

UIT DANKBAARHEID GAAN VOOR
INNOVATIE VAN JE HANDELEN
De profeet David was een man naar Gods hart (Hand. 13:22). David
schreef:
Psalmen
119:97 Hoe lief heb ik uw wet! Zij is mijn overdenking de
ganse dag.
David bestudeerde en overpeinsde Gods wet dagelijks! Hij leerde de wet
op elke situatie in het leven toe te passen.
Dit schonk hem wijsheid.
Vers 98 Uw gebod maakt mij wijzer dan mijn vijanden, want het
is altoos bij mij.
Gods wet wees David de weg die hij diende te gaan – schonk
hem een levenswijze.
Vers 105 Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op
mijn pad.
In deze 119e Psalm verklaarde David voortdurend hoe lief hij Gods wet
had en hoe hij deze wet als richtsnoer voor zijn leven gebruikte. Doet
u dat ook?
De meeste mensen is geleerd dat Gods wet is afgeschaft. Of anders heeft
u zich eenvoudig niet gerealiseerd dat het de enige levenswijze is die
de mens geluk en vreugde zal brengen. U wist niet dat Gods wet de
natuur en het karakter van God openbaart. En God gebiedt ons:
1 Petrus 1:16 … Weest heilig, want Ik ben heilig.
Bedenk dat christenen, de 'kleine kudde' van Jezus, worden aangeduid
als degenen, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus
hebben.
Openbaring 12:17 En de draak werd toornig op de vrouw en ging
heen om oorlog te voeren tegen de overigen van haar nageslacht, die de
geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben.
God geeft ons de volgende beschrijving van het karakter van Zijn
heiligen:
Openbaring 14:12 Hier blijkt de volharding der heiligen, die
de geboden Gods en het geloof in Jezus bewaren.
Indien u wilt worden gerekend tot Gods kinderen, dan dient u dit
levende geloof – dit gehoorzame geloof – in de
Almachtige God te hebben door Jezus Christus Zijn leven in u te laten
leven! Dan dient u Gods geestelijke wet, zoals die wordt geopenbaard in
de Tien Geboden, te begrijpen en te onderhouden, al is het ook met
vallen en opstaan.
Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal
rekening mee houden. Met diezelfde vastberadenheid zouden we
ook de geest van het eerste gebod dienen te implanteren in onze
levenstijl.

TOT
BESLUIT DIT GEBOD
Vergeet niet de wet van Christus
"de wet van Christus" (1 Kor. 9:21)
Voor christenen is niet de wet van Mozes de leefregel. Hoe God wil dat
wij zullen leven vinden we in het Nieuwe Testament, in het onderwijs
van Jezus en in het onderwijs van de apostelen. Deze gedeelten
van de bijbel zijn immers rechtstreeks tot ons, christenen, gericht.
Het onderwijs van de apostelen vinden we in de brieven van het Nieuwe
Testament. Daar, en in het onderwijs van Jezus, staat hoe wij moeten
leven.
Wij moeten leren om de geboden van Jezus te onderhouden
(Mattheus 28:19). Ook op andere plaatsen spreekt de Here Jezus
over zijn geboden (Johannes 14:15,21; 15:10)
Jezus heeft ons een nieuw gebod gegeven (Johannes 13:34). Voor ons
geldt de eis der liefde, daar moeten we naar wandelen
(Romeinen 14:15). We zijn schuldig om lief te hebben (Rom.
13:8).
Wij moeten doen wat de apostelen ons in het Nieuwe Testament hebben
voorgeschreven. We moeten ons houden aan het onderwijs der apostelen.
- "Wie God kent hoort naar ons (de apostelen); wie uit God niet is
hoort naar ons niet"
(1 Johannes 4:6)
Jezus verwacht gehoorzaamheid van ons. "Wat noemt gij mij Here Here en
doet niet hetgeen Ik zeg" (Lucas 6:46). Als we Jezus Heer noemen dan
verwacht de Here Jezus ook dat we Hem als Heer gehoorzamen.
We moeten daders van het woord zijn (Jak. 1:22). We moeten doen wat in
de bijbel staat. Geloof en gehoorzaamheid horen bij elkaar.
In het onderwijs van de apostelen worden 9 van de 10 geboden van de wet
van Mozes herhaald en bekrachtigd. Alleen het sabbatsgebod ontbreekt.
Dat komt omdat het sabbatsgebod speciaal het teken was van het verbond
van Mozes. Wij staan als christenen niet onder dit verbond en daarom
vinden we in het Nieuw Testament geen enkele opdracht om de sabbat te
houden. Integendeel er wordt juist gewaarschuwd tegen het verplicht
houden van de sabbat (Kol. 2:16,17; zie ook Romeinen 14:5).
De leefregel voor de Christen wordt gevormd door de geboden van Jezus,
door het onderwijs van de apostelen, en de leiding van de Heilige Geest.
Ik ben de Heer uw God, gij zult geen afgoden vereren,
maar Mij alleen aanbidden.
“God is er”, aldus een eigentijdse vertaling. Zo
goed als dit een belofte is aan het volk Israël, zo goed is
het in de traditie van de Kerk een belofte aan het volk Gods geworden,
aan ieder die christen wil zijn. Het is de vraag om het hart naar God
toe open te houden, God recht te doen en de weg naar God toe niet te
blokkeren met voorstellingen en praktijken die ten koste van God gaan.
De Kerk heeft hier het recht op godsdienstvrijheid mee verbonden: ieder
mens moet vrij tot God kunnen gaan en zijn godsdienst in vrijheid
kunnen beleven.
De eis God niet gevangen te houden in eigen beelden en voorstellingen
blijft ook hier en nu onverminderd van kracht. Je kunt daarbij
bijvoorbeeld denken aan de vraag: in hoeverre vereren we de economie
als afgod?
Naar
een volgend gebod : 1
2 3
4 5
6 7
8 9
10
READ
THE BOOK - THE
BIBLE CHANGE YOUR LIFE
INFO: DE WEG - DE
WAARHEID - HET LEVEN
- FILM
- AUDIO