HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                   

De Tien Geboden - HET ZEVENDE GEBOD

De Bijbel is niet een boek wat je zomaar even van kaft tot kaft leest. Het kan lastig zijn om je weg door de Bijbel te vinden, als je niet weet wat zich wanneer heeft afgespeeld. Deze site kan je helpen om de Bijbel beter te leren kennen. Ontdek de bron van vrede, het Woord van God: 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Volgens het boek Exodus, ontving Mozes op de top van de berg Horeb in de woestijn Sinaï van de HERE ofwel JHWH op twee stenen tafels

Gij zult niet echtbreken 

Sleutelwoorden: trouw, respect, zedelijkheid, integriteit, zuiverheid

Uitwerking

 - Bordelen, escortservices en seksinrichtingen moeten

  geweerd worden.
 
 - Huwelijkstrouw.
|
 - Ga op seksueel gebied goed met elkaar om, zowel

  binnen als buiten het huwelijk.

- Het huwelijk is een goddelijke instelling die de hele

  samenleving aangaat. Deze unieke relatie verdraagt

  geen alternatieve samenlevingsvormen.

Aandachtspunten

God is de Heere van de schepping. Gebruik zorgvuldig de schepping, met voorkoming van uitputting en overproductie.

God regeert de wereld(politiek).

Heb God lief en niet het geld.

Winst is een levensmiddel geen levensdoel.

Het eigen ego is een afgod.

Breng offers aan God, niet aan de zakelijke carrière.

Redenen om met het bovenstaande rekening te houden

Het oorspronkelijk gebruikte werkwoord in dit gebod betekent: de hoer spelen, zich prostitueren.

Dit Hebreeuwse woord heeft een veel ruimere betekenis dan de hedendaagse vertaling. Het is meer dan alleen het verraad aan de trouw die echtgenoten elkaar verschuldigd zijn. Die betekenis heeft in het christendom de voorkeur gekregen vanwege de toegenomen ernst van overspel in het monogame huwelijk. In een polygaam milieu, dat in de tijd van de verkondiging van de tien geboden de hele mensheid omvatte, veroordeelt het gebod niet alleen echtbreuk, maar elk bedrieglijk gedrag van man of vrouw in zijn of haar verhouding met een ander of zichzelf. Nergens in de bijbel vinden we trouwens een gebod tot monogamie. 

Volgens de bijbelse wetgeving had de man het recht met meerdere vrouwen te trouwen. Voor hem bestond overspel als misdaad alleen met een gehuwde vrouw, en ongebonden vrouwen waren hem altijd toegestaan, als wettige echtgenotes of als concubines. Voor een vrouw was het verboden zich aan een andere man dan haar echtgenoot over te geven. Net als in alle oude samenlevingen beoogde dit verbod vooral het vermijden van buitenechtelijke geboorten. Dit blijkt ook uit het feit dat, als het slachtoffer van een verkrachting nog maagd was, de schuldige zich kon rehabiliteren door haar te huwen.

De latere joodse wetgeving wil iedere seksuele handeling voorkomen die niet de voortplanting dient.  De meest essentiële motivatie van de joodse ethiek is een diepe eerbied voor het leven. In de traditionele Hebreeuwse interpretatie heeft dit gebod vooral betrekking op gebruiken die niet vallen onder de schending van de huwelijksband. Een seksuele verhouding met een vrouw is niet toegestaan als die verhouding niet door het huwelijk wordt gerechtvaardigd of als de vrouw ongesteld is; omgang met prostituees en masturbatie zijn ook een overtreding.

De bijbelse polygamie is tegen de negende eeuw bij de Europese joden veranderd in strikte monogamie. De reden daarvoor ligt onder andere in de interpretatie van het verbond dat man en vrouw bij het huwelijk met elkaar sluiten: de joden (en ook de christenen) zien de verbondenheid tussen man en vrouw als het beeld van de verbondenheid tussen God en de mensen. Waar het verbond als radicale trouw wordt verstaan, daar groeit monogamie, niet als van buiten af opgelegde wil van God, maar als een innerlijke aandrang. Zoals, volgens hun geloof, God Israël als zijn volk uitkiest en Israël God als enige Heer kiest, zo wordt ook het huwelijk gedragen door de uitverkiezing van déze man en déze vrouw: ze kiezen elkaar wederzijds als de enige.

Ook binnen het christendom werd het gebod lange tijd eng geïnterpreteerd in de zin van een verbod tot seksuele ontrouw of overspel. Daardoor werd seksueel overspel dé grote zonde, en werd er nog weinig aandacht geschonken aan wat er binnen het huwelijk tussen partners allemaal mis kon lopen. 

Trouwe liefde is echter veeleisender dan enkel ‘geen seks hebben met anderen’. Vandaag wordt de aandacht getrokken op het emotioneel-affectief overspel, dus op het vlak van de liefde zelf. Een platonische, sentimentele ontrouw, die vroeger gemakkelijker getolereerd werd, wordt vandaag meer dan eens het motief tot echtscheiding. Mannen en vrouwen worden soms dieper geraakt door een sentimentele, intellectuele, zelfs esthetische betrokkenheid of relatie met een derde, dan door een overspelige seksuele relatie. Het is minder het lichamelijk overspel op zich dat immoreel is dan een huwelijksleven zonder liefde, waarvan het seksuele overspel dan eventueel de veruitwendiging is. 

Deze radicalisering vinden we trouwens ook al in het Tweede Testament, waar Jezus zelfs de ‘begerende blik’ (Mt 5,27-28) veroordeelt. Op deze manier geïnterpreteerd grijpt er dus veel meer overspel plaats tussen man en vrouw, niettegenstaande hun seksuele trouw. Seksuele ontrouw is vaak het resultaat van een heel proces dat eraan voorafgaat: te weinig gesprek tussen de huwelijkspartners, conflicten die niet verwerkt zijn, te weinig aandacht voor mekaar, seksuele onvoldaanheid in het huwelijk, voelen dat men door een ander begeerd wordt, de houding van de omgeving tegenover seksualiteit en huwelijkstrouw, ruzie in de familie, maatschappelijke druk en stress op het werk, eenzaamheid, enzovoort… allemaal elementen die de trouw in een relatie in vraag stellen of aantasten. Overspel is dan ook geen onbelangrijk ‘slippertje’, maar een zwaar onrecht met een lange aanloop.

Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.

UIT DANKBAARHEID GAAN VOOR HET BESTE RESULTAAT

Is 'seksueel bij elkaar passen' het allerbelangrijkste in het huwelijk? In deze tijd van uiteengevallen gezinnen, jeugdcriminaliteit en moderne psychologie zullen velen deze vraag bevestigend beantwoorden.

Het blijft echter een feit dat hoe meer 'moderne' theorieën over het huwelijk in praktijk worden gebracht, hoe sneller het aantal echtscheidingen toeneemt en hoe meer kinderen gedoemd zijn op te groeien zonder de zegen van een stabiel, gelukkig gezin. Het is een pijnlijk feit dat steeds meer huwelijken eindigen in de rechtszaal.

De huwelijken eindigen – maar leed, angst en verdriet eindigen niet. Voor de kinderen uit gebroken gezinnen beginnen dan pas de jaren van frustratie en leegte.

Is er voor het huwelijk een wezenlijke betekenis die de moderne mens moet leren begrijpen? Bestaan er door God gegeven wetten en principes die een christelijk huwelijk kunnen beschermen, het gelukkig kunnen maken en het een doel kunnen geven?

Het zevende gebod

God de Schepper heeft twee van Zijn tien grote geestelijke wetten – de Tien Geboden – gewijd aan de bescherming van de verhoudingen binnen het gezin. De eerste daarvan is al behandeld: "Eer uw vader en uw moeder..."
 De andere wet die rechtstreeks op het gezin betrekking heeft, is opgenomen in het zevende gebod:

Exodus 20:14  Gij zult niet echtbreken.

De Almachtige God gaf dit gebod om de eer en de heiligheid van het huwelijk te beschermen. Onmiddellijk na het zesde gebod, dat de heiligheid van het menselijk leven duidelijk maakt, geeft God deze wet teneinde de hoogste aardse relatie te waarborgen. Want huwelijk en gezin vormen het fundament van elke welvoeglijke maatschappij. De woorden van het gebod verbieden rechtstreeks echtbreuk als schending van de heilige rechten van de huwelijksrelatie. De geest van dit gebod maakt duidelijk dat elk onkuis gedrag vóór het huwelijk schade berokkent aan het toekomstige huwelijk, terwijl ontrouw vóór het huwelijk evenzeer een schending van het gebod is als overspel na de huwelijkssluiting.

In de huidige toegeeflijke tijd is het belangrijk ons ervan bewust te zijn dat God heeft beloofd hen die dit gebod overtreden met de doodstraf te belonen.

Leviticus 20:10  En een man, die echtbreuk pleegt met iemands vrouw, echtbreuk pleegt met de vrouw van zijn naaste, zal zeker ter dood gebracht worden; zowel de overspeler als de overspeelster.

Het zevende gebod betreft in principe ook alle andere vormen van onwettige seks, met inbegrip van mannelijke en vrouwelijke homoseksualiteit – tegenwoordig een in de Westerse wereld veel voorkomende gruwelijke zonde die eveneens de doodstraf opleverde.

Leviticus 20:13  Een man die gemeenschap heeft met iemand van het mannelijk geslacht, zoals men gemeenschap heeft met een vrouw, beiden hebben een gruwel gedaan, zij zullen zeker ter dood gebracht worden, hun bloedschuld is op hen.

Ook in het Nieuwe Testament zegt God: 

Romeinen 6:23  Want het loon, dat de zonde geeft, is de dood…
Waarom is echtbreuk een zo grote zonde dat de doodstraf erop staat, en naar het oordeel van God zelfs de eeuwige dood in de poel des vuurs – tenzij men er werkelijk berouw over heeft? Het antwoord luidt: het huwelijk is in Gods ogen iets wat dermate kostbaar, rechtvaardig en heilig is, dat het niet mag worden bezoedeld! In deze tijd van ongelukkige huwelijken en gebroken gezinnen is het buitengewoon belangrijk de betekenis van het huwelijk en het grote doel ervan in Gods plan te begrijpen.

Het doel van het huwelijk

Het is onmogelijk de ware betekenis van het huwelijk te begrijpen als men niet eerst inziet dat seks en het huwelijk door God zijn gegeven en door God zijn ingesteld. Door God buiten beschouwing te laten – zoals deze moderne tijd doet – wordt de huwelijksband tot een louter dierlijke aangelegenheid gedegradeerd. Let op Gods doelstelling toen Hij man en vrouw schiep!

Genesis 2:18  En de Here God zeide [toen Hij nog alleen de man had geschapen]: Het is niet goed, dat de mens alleen zij. Ik zal hem een hulp maken, die bij hem past.

God zag dat de mens in zichzelf onvolledig is en besloot daarom "hem een hulp [te] maken, die bij hem past", die voor hem geschikt is iemand met wie de man werkelijk zijn leven zou kunnen delen.

Het eerste en voornaamste doel van het huwelijk is man en vrouw volledig te doen zijn. Elk van hen is zonder de ander onvolledig. De man alleen was niet in staat te beantwoorden aan het doel waartoe God hem schiep; hij was niet in staat de lessen in karaktervorming te leren die God voorhad. Daarom schiep God de vrouw als een "hulp" voor de man. En in deze scheppingsdaad liet God zien dat zij bestemd waren als man en vrouw in één vleselijke gemeenschap samen te leven, teneinde alles in dit leven met elkaar te delen en aldus hun bestaan, althans in fysiek opzicht, zinvol en volledig te doen zijn.

Het tweede doel van seks en huwelijk is het verwekken en opvoeden van kinderen.
Genesis 1:28  En God zegende hen en God zeide tot hen: Weest vruchtbaar en wordt talrijk; vervult de aarde en onderwerpt haar, heerst over de vissen der zee en over het gevogelte des hemels en over al het gedierte, dat op de aarde kruipt.

Het verwekken van kinderen brengt de verantwoordelijkheid voor hun veiligheid en opvoeding met zich mee. Een evenwichtig, gelukkig gezin en huwelijk zijn onontbeerlijk voor het op de juiste wijze grootbrengen en opvoeden van kinderen. God gebiedt:

Spreuken 22:6  Oefen de knaap volgens de eis van zijn weg, ook wanneer hij oud geworden is, zal hij daarvan niet afwijken.

Het gezin is de basis van elke gezonde samenleving! De lessen in karaktervorming die in het gezin
worden geleerd – geduld, begrip, vriendelijkheid – betreffen eigenschappen die God voor alle eeuwigheid in de mens wil zien; en de gezinsrelatie vormt een der beste omstandigheden waarin deze eigenschappen kunnen worden verworven!

Beter dan waar ook worden de lessen in fatsoen, loyaliteit en verantwoordelijkheidsbesef geleerd in een gelukkig en evenwichtig gezin.

En daarom is, behalve het volledig doen zijn van de mens en het verwekken en opvoeden van kinderen, een derde belangrijk doel van seks en huwelijk de vorming van karakter binnen het gezin en de gezinsrelaties. Het koninkrijk en de wet van God zijn op liefde gebaseerd. Jezus zei: "Het is zaliger te geven dan te ontvangen" (Hand. 20:35). Om Gods wet inzake het huwelijk te gehoorzamen, moeten man en vrouw zich letterlijk in elke fase en elk aspect van hun bestaan aan elkaar overgeven.

Het huwelijk als beeld van Christus en Zijn Gemeente

De huwelijksvereniging zoals deze door God is ingesteld, is heilig. Het huwelijk is zo heilig, dat de Almachtige God het in Zijn Woord gebruikt als type van de relatie tussen Christus en Zijn Gemeente! Lees Efeze 5:22-24:

Efeze 5:22  Vrouwen, weest aan uw man onderdanig als aan de Here, 23  want de man is het hoofd van zijn vrouw, evenals Christus het hoofd is zijner gemeente; Hij is het, die zijn lichaam in stand houdt. 24  Welnu, gelijk de gemeente onderdanig is aan Christus, zo ook de vrouw aan haar man, in alles.

 Hier laat God zien dat in het christelijke gezin de vrouw zich moet onderwerpen aan haar echtgenoot als het hoofd van dat gezin, precies zoals zij moet leren zich voor alle eeuwigheid aan Christus zelf te onderwerpen! In deze heilige verhouding leert zij de les van eeuwige trouw!

Vervolgens worden de mannen toegesproken:

Vers 25  Mannen, hebt uw vrouw lief, evenals Christus zijn gemeente heeft liefgehad en Zich voor haar overgegeven heeft. Vers 28  Zo zijn ook de mannen verplicht hun vrouw lief te hebben als hun eigen lichaam. Wie zijn eigen vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief.

Jezus Christus diende, hielp en beschermde Zijn Gemeente, leidde haar op, en uiteindelijk gaf Hij Zichzelf voor haar. Evenzo moet een man zijn vrouw beschermen, onderhouden, leiden, aanmoedigen, beminnen en zich aan haar overgeven! Een christelijke echtgenoot behoort het hoofd van zijn gezin te zijn. Hij moet die functie evenwel gebruiken om zijn vrouw en kinderen te dienen en te beschermen, te leiden en gelukkig te maken. De Almachtige God stelt hem aansprakelijk voor het op de juiste wijze vervullen van de functie van gezinshoofd!

Met het oog op deze grote les en dat grote doel van het huwelijk zegt God:
Vers 31  Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot een vlees zijn.

In de huwelijksvereniging worden man en vrouw één. Hun verhouding moet een beeld zijn van de eeuwige, liefdevolle en dienende relatie tussen Christus en Zijn Gemeente. Daarom mag er niets tussen hen komen. De les van het huwelijk leert ons eeuwige trouw aan Jezus Christus als ons Hoofd! Scheiden van de ons door God geschonken partner betekent dat wij falen de les te leren die God ons juist in het huwelijk wilde laten leren. Het is een verwijt aan de Almachtige God, want het loochent Zijn wijsheid bij het instellen van het huwelijk teneinde ons waarlijk tot "één vlees" met onze partner te maken!

Hoe kunnen wij ooit voor alle eeuwigheid trouw zijn aan de levende God, indien wij egoïstisch weigeren trouw te zijn aan de partner aan wie wij in dit leven voor slechts weinige jaren zijn verbonden, en verzuimen in het heilige huwelijksverbond de lessen te leren in geduld, vriendelijkheid, lankmoedigheid, zelfbeheersing, liefde en trouw?

Het onderwijs van Jezus Christus

Het wordt nu steeds duidelijker waarom Jezus Christus de duurzaamheid van de huwelijksbelofte onderwees.

Toen de hypocriete Farizeeërs Jezus vroegen waarom Mozes in de dagen van het Oude Testament echtscheiding toestond, antwoordde Hij:

Mattheus 19:8  Hij zeide tot hen: Mozes heeft u met het oog op de hardheid uwer harten toegestaan uw vrouwen weg te zenden, maar van den beginne is het zo niet geweest. 9  Doch Ik zeg u: Wie zijn vrouw wegzendt om een andere reden dan hoererij en een andere trouwt, pleegt echtbreuk.

Echtscheiding brengt echtscheiding voort! Door slechts een ogenblik na te denken zal men zich te binnen brengen dat de thans algemeen voorkomende echtscheiding nog maar vijftig jaar geleden iets volslagen ongehoords was. De religieuze leiders van die tijd en daarvoor waarschuwden ons dat indien echtscheiding eenmaal werd getolereerd, geen enkele macht krachtig genoeg zou zijn om haar binnen de perken te houden. Vandaag zien wij de waarheid van deze waarschuwing! Wij zien nu het droevige en rampzalige verschijnsel dat steeds meer huwelijken 'eenvoudig' worden beëindigd.

En na de echtscheiding, wat dan?

Het staat vast dat de meeste gescheiden mensen een tweede partner zoeken en velen vinden zelfs een derde of een vierde partner om een verlangen te bevredigen waarvan God wilde dat het zou worden gegeven en ontvangen in het heilige huwelijk met hun eerste partner – die meestal nog in leven is wanneer het volgende huwelijk wordt gesloten.

Dit is een jammerlijke toestand en een nationale schande! Ofschoon God in bepaalde gevallen echtscheiding toestaat, is het veel beter dat elke huwelijkspartner leert de ander te helpen, te dienen en te vergeven, en aldus de geheiligde huwelijksband in stand te houden. Jezus' uitzondering op de regel, "om een andere reden dan hoererij [porneia]" in Mattheus 19:9, dient uitsluitend als een laatste middel en zelfs dan nog na veel gebed, overleg en oprechte pogingen het huwelijk te redden. En ditzelfde geldt voor een christen als de apostel Paulus toestaat te hertrouwen nadat deze door een onbekeerde partner is verlaten (1 Cor. 7:15).

Het huwelijk is door God ingesteld

Wij zien dat het huwelijk niet iets is wat eenvoudig is voortgevloeid uit de overwegingen en de geleidelijke beschaving van de mens. Nee, het huwelijk werd ingesteld door de Schepper-God. Hij stelde het in als een heilig verbond dat de eeuwige trouw tussen Christus en Zijn Gemeente uitbeeldt!

En iedere vorm van echtbreuk is zo totaal verkeerd en zondig omdat het huwelijk in de ogen van de Almachtige God zo heilig is. Echtbreuk is niet alleen een vergrijp jegens de benadeelde man of vrouw; het is evenzeer een vergrijp jegens hun gezin en kinderen. Het is een vergrijp jegens de maatschappij, want het tast het fundament van de maatschappij aan. Maar bovenal is het een vergrijp jegens God zelf en jegens een door Hem gewijde instelling.

In de Westerse wereld zoekt een samenleving die God afwijst tegenwoordig maar al te vaak een Hollywoodachtig, romantisch ideaal in het huwelijk. Daarbij worden mannen en vrouwen er op een geraffineerde manier toe aangezet de huwelijksband te verbreken, als hun egoïstische, sensuele begeerten niet worden bevredigd door de vrouw of man van hun jeugd. In een maatschappij waarin het huwelijk aldus is gedegradeerd, verzuimen zij de basislessen in karaktervorming te leren die het huwelijk kan en moet onderwijzen: een onbaatzuchtige zorgzaamheid voor de partner, geduld, mededogen, nederigheid, dienstvaardigheid en blijvende trouw. Bovendien verzuimen zij te denken aan het lijden en het verdriet van de kinderen uit hun eerste huwelijk en zich te bekommeren om de onherstelbare schade die aan hun leven en geest wordt toegebracht, en die zal worden overgedragen op komende generaties en huwelijken.

Al staat God toe dat sommige huwelijken en gezinnen door echtscheiding worden verbroken, het is iets dat onze Schepper verafschuwt.
Maleachi 2:16  Want Ik haat de echtscheiding, zegt de Here, de God van Israël…

En:
Vers 14  En dan zegt gij: Waarom? Omdat de Here getuige geweest is tussen u en de vrouw uwer jeugd, aan wie gij ontrouw geworden zijt, terwijl zij toch uw gezellin en uw wettige vrouw is.

Er bestaat dus niet de geringste twijfel dat God echtscheiding verafschuwt – zelfs wanneer Hij die toestaat. Teneinde de lessen te leren die God met het huwelijk beoogt, moeten ware christenen ernaar streven hun partner letterlijk "aan te hangen", lichamelijk, geestelijk en in levenshouding. Zij moeten er oprecht naar streven elkaar te begrijpen, in alle openheid en met vreugde elkaars plannen, hoop en idealen delen. Dan zullen zij, met Gods hulp, elke overspelige en wellustige gedachte die bij hen opkomt weten te vernietigen.

De zonde van wellust is beter te begrijpen wanneer u zich realiseert hoe rechtvaardig en heilig het juiste gebruik van seks in het huwelijk is in de ogen van de Almachtige God, de Schepper. Het proces van overspel en het proces van echtscheiding en hertrouwen beginnen gewoonlijk in het hart. Let op wat Jezus Christus over dit punt zei bij Zijn verheerlijking en heiliging van Gods wet:

Mattheus 5:27  Gij hebt gehoord, dat er gezegd is: Gij zult niet echtbreken. 28  Maar Ik zeg u: Een ieder, die een vrouw aanziet om haar te begeren, heeft in zijn hart reeds echtbreuk met haar gepleegd.

Jezus onderwees dat u het zevende gebod schendt wanneer u zich met nog slechts gedachten van seksuele begeerte jegens een ander mens bezighoudt. De daad volgt op de gedachte! Maar ook als de fysieke daad niet volgt, is de gedachte zondig. Het is daarom een onderdeel van de ontwikkeling van christelijk karakter dat ieder Godvrezend mens leert zijn gedachten te beheersen en weg te voeren van alle wellust en onwettige begeerten.

Ondertussen legt de industrie die de meest realistische, levensechte media beheerst waardoor jonge mensen worden beïnvloed en tot actie aangezet – film en televisie –, in steeds meer producties de nadruk op seks of geweld of op een combinatie daarvan.

De hedendaagse maatschappij betaalt echter een verschrikkelijke tol voor deze wijdverbreide zonden en gruwelen! Steeds meer gezinnen worden in verdriet en ellende gestort als gevolg van overspelige betrekkingen van één of beide echtgenoten. Een toenemend aantal gezinnen valt door echtscheiding uiteen. Steeds meer kinderen blijven achter zonder de liefde en leiding van beide ouders! En onwettige seksuele gemeenschap vóór het huwelijk – door God 'ontucht' genoemd – wordt momenteel een ware epidemie onder de jonge mensen in de maatschappij van vandaag.

Toch is dit allemaal schending van het zevende gebod!
Deze jonge mensen, die afbreuk doen en schade toebrengen aan het geluk van hun toekomstige huwelijk door onwettige seks vóór dat huwelijk, benadelen in ernstige mate hun gehele toekomst in dit huidige leven. Tenzij zij berouw hebben en deze verderfelijke praktijk staken, zullen zij God door een eeuwige noodzaak dwingen hen uit te sluiten van Zijn Koninkrijk en het eeuwige leven en geluk.

1 Corinthe 6:10  Dwaalt niet! Hoereerders, afgodendienaars, overspelers, schandjongens, knapenschenders, dieven, geldgierigen, dronkaards, lasteraars of oplichters zullen het Koninkrijk Gods niet beërven.

Gods wetten zijn altijd ten behoeve van ons eigen welzijn en dat van de mensen om ons heen. Ze moeten worden gehoorzaamd. Wij zouden moeten vrezen te worden gerekend tot "de verfoeilijken" en "de hoereerders" wier "deel is in de poel, die brandt van vuur en zwavel: dit is de tweede dood" (Openb. 21:8)!

Gehoorzaam het zevende gebod

Aan hen die tot ontucht of overspel worden verleid geeft God enkele zeer belangrijke adviezen. In deze tijd van seksuele prikkeling en wellust is het van onschatbaar belang deze adviezen ter harte te nemen, indien men het Koninkrijk van God en het eeuwige leven wil binnengaan. God zegt: "Vliedt de hoererij [of de ontucht]" (1 Cor. 6:18). Hij zegt niet dat u uw gedachten moet bezighouden met verkeerde seksuele ideeën of wensen. Hij zegt niet dat u zich moet afzonderen met de partner van een ander, of met een ongehuwd persoon met wie u seksueel in verzoeking zou kunnen komen. Hij zegt niet dat u naar films en tv-uitzendingen moet kijken of boeken moet lezen die seksuele begeerten stimuleren.

God zegt wel zo ver als maar enigszins mogelijk is van al deze dingen vandaan te blijven! Hij zegt dat u moet wegrennen – moet vluchten – voor elke verleiding tot seksuele zonde. Seks is geen speelgoed om mee te experimenteren. Het moet worden gezien als een door God geschonken zegen in de heilige echtvereniging die de Schepper zelf heeft ingesteld. Men dient er altijd met eerbied aan te denken, en het te beschouwen als een uiting van onzelfzuchtige liefde in een christelijke verbintenis, die een beeld is van de eeuwige trouw tussen Christus en Zijn Gemeente!

Deze generatie heeft er dringend behoefte aan de les van blijvende trouw in huwelijk en gezin te leren! Zowel naar de letter als naar de geest dient zij Gods zevende gebod te gehoorzamen: "Gij zult niet echtbreken."

Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.

UIT DANKBAARHEID GAAN VOOR INNOVATIE VAN JE HANDELEN

De profeet David was een man naar Gods hart (Hand. 13:22). David schreef:

Psalmen 119:97  Hoe lief heb ik uw wet! Zij is mijn overdenking de ganse dag.
David bestudeerde en overpeinsde Gods wet dagelijks! Hij leerde de wet op elke situatie in het leven toe te passen.
Dit schonk hem wijsheid.
Vers 98  Uw gebod maakt mij wijzer dan mijn vijanden, want het is altoos bij mij.
Gods wet wees David de weg die hij diende te gaan – schonk hem een levenswijze.
Vers 105  Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.

In deze 119e Psalm verklaarde David voortdurend hoe lief hij Gods wet had en hoe hij deze wet als richtsnoer voor zijn leven gebruikte. Doet u dat ook?
De meeste mensen is geleerd dat Gods wet is afgeschaft. Of anders heeft u zich eenvoudig niet gerealiseerd dat het de enige levenswijze is die de mens geluk en vreugde zal brengen. U wist niet dat Gods wet de natuur en het karakter van God openbaart. En God gebiedt ons:
1 Petrus 1:16 … Weest heilig, want Ik ben heilig.
Bedenk dat christenen, de 'kleine kudde' van Jezus, worden aangeduid als degenen, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben.
Openbaring 12:17  En de draak werd toornig op de vrouw en ging heen om oorlog te voeren tegen de overigen van haar nageslacht, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben.
God geeft ons de volgende beschrijving van het karakter van Zijn heiligen:
Openbaring 14:12  Hier blijkt de volharding der heiligen, die de geboden Gods en het geloof in Jezus bewaren.
Indien u wilt worden gerekend tot Gods kinderen, dan dient u dit levende geloof – dit gehoorzame geloof – in de Almachtige God te hebben door Jezus Christus Zijn leven in u te laten leven! Dan dient u Gods geestelijke wet, zoals die wordt geopenbaard in de Tien Geboden, te begrijpen en te onderhouden, al is het ook met vallen en opstaan.

Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.  Met diezelfde vastberadenheid zouden we ook de geest van het eerste gebod dienen te implanteren in onze levenstijl.

TOT BESLUIT DIT GEBOD

Vergeet niet de wet van Christus
"de wet van Christus" (1 Kor. 9:21)

Voor christenen is niet de wet van Mozes de leefregel. Hoe God wil dat wij zullen leven vinden we in het Nieuwe Testament, in het onderwijs van Jezus en in het onderwijs van de aposte­len. Deze gedeelten van de bijbel zijn immers rechtstreeks tot ons, christenen, gericht. Het onderwijs van de apostelen vinden we in de brieven van het Nieuwe Testament. Daar, en in het onderwijs van Jezus, staat hoe wij moeten leven.

Wij moeten leren om de geboden van Jezus te onderhouden (Mat­theus 28:19). Ook op andere plaatsen spreekt de Here Jezus over zijn geboden (Johannes 14:15,21; 15:10)
Jezus heeft ons een nieuw gebod gegeven (Johannes 13:34). Voor ons geldt de eis der liefde, daar moeten we naar wandelen (Romei­nen 14:15). We zijn schuldig om lief te hebben (Rom. 13:8).

Wij moeten doen wat de apostelen ons in het Nieuwe Testament hebben voorgeschreven. We moeten ons houden aan het onderwijs der apostelen.

- "Wie God kent hoort naar ons (de apostelen); wie uit God niet is hoort naar ons niet"
  (1 Johannes 4:6)

Jezus verwacht gehoorzaamheid van ons. "Wat noemt gij mij Here Here en doet niet hetgeen Ik zeg" (Lucas 6:46). Als we Jezus Heer noemen dan verwacht de Here Jezus ook dat we Hem als Heer gehoor­zamen.
We moeten daders van het woord zijn (Jak. 1:22). We moeten doen wat in de bijbel staat. Geloof en gehoorzaamheid horen bij elkaar.

In het onderwijs van de apostelen worden 9 van de 10 geboden van de wet van Mozes herhaald en bekrachtigd. Alleen het sabbatsgebod ontbreekt. Dat komt omdat het sabbatsgebod speciaal het teken was van het verbond van Mozes. Wij staan als christenen niet onder dit verbond en daarom vinden we in het Nieuw Testament geen enkele opdracht om de sabbat te houden. Integendeel er wordt juist gewaarschuwd tegen het verplicht houden van de sabbat (Kol. 2:16,17; zie ook Romeinen 14:5).

De leefregel voor de Christen wordt gevormd door de geboden van Jezus, door het onderwijs van de apostelen, en de leiding van de Heilige Geest.

Ik ben de Heer uw God, gij zult geen afgoden vereren,
maar Mij alleen aanbidden.

“God is er”, aldus een eigentijdse vertaling. Zo goed als dit een belofte is aan het volk Israël, zo goed is het in de traditie van de Kerk een belofte aan het volk Gods geworden, aan ieder die christen wil zijn. Het is de vraag om het hart naar God toe open te houden, God recht te doen en de weg naar God toe niet te blokkeren met voorstellingen en praktijken die ten koste van God gaan. De Kerk heeft hier het recht op godsdienstvrijheid mee verbonden: ieder mens moet vrij tot God kunnen gaan en zijn godsdienst in vrijheid kunnen beleven.
De eis God niet gevangen te houden in eigen beelden en voorstellingen blijft ook hier en nu onverminderd van kracht. Je kunt daarbij bijvoorbeeld denken aan de vraag: in hoeverre vereren we de economie als afgod?

Naar een volgend gebod : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS