Zij voerden Jezus weg; hij droeg zelf het kruis naar de zogeheten Schedelplaats, in het Hebreeuws Golgota

Op weg naar Golgotha

De Bijbel zegt: 'en Hij, zelf zijn kruis dragende, ging naar de zogenaamde Schedelplaats, in het Hebreeuws genaamd Golgota, waar zij Hem kruisigden en met Hem twee anderen, aan weerszijden een, en Jezus in het midden.' Zie je hoe het er staat? Heb je op de lagere school zinsontleden geleerd? Waarschijnlijk wel. En dan weet je toch wel wat onderwerp is, en wat lijdend voorwerp, en meewerkend voorwerp. Laten we het onderwerp nemen en het lijdend voorwerp. Wat lees je hier in deze tekst: 'en Hij, zelf Zijn kruis dragende, ging naar Golgotha.' Hij ging naar Golgotha. Dat staat niet toevallig in de Bijbel. Elk woord is door God geïnspireerd. Hij ging naar Golgotha. Hij was het onderwerp, het is alsof hier staat: Kom, het is tijd om te gaan. Zoals Hij tegen Zijn discipelen had gezegd: Kom, laten wij naar Getsemané gaan, zo zegt Hij hier tegen degenen die Hem terecht moesten stellen en vastspijkeren aan het kruis: Kom laten wij naar Golgotha gaan. Want Jezus bepaalde alles Zelf. Dat was al voor de grondlegging van de wereld in het overleg tussen God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest zo afgesproken. Dat Hij het zo zou doen, op dat moment op die dag, Zijn leven zou afleggen in de dood. En tot het laatste moment is Hij er helemaal bij gebleven. Hij is daar niet als een martelaar voor een ideaal aan het kruis gestorven. Zo wil de duivel Hem aan ons voorstellen, en alle filosofieën en alle vrome verhalen die we steeds weer horen als het gaat over Jezus en over Zijn lijden. Blijf maar liever dicht bij de Bijbel. Want dan zul je zien hoe jouw Heiland Zijn leven heeft afgelegd, voor jou. Want als Hij als martelaar zou zijn gestorven, voor een ideaal, dan kon Hij de Heiland niet zijn. Hij was één van ons, maar Hij was toch anders. Hij was de Zoon van God, Die Zelf kwam om Zijn leven af te leggen.

Simon van Cyrene neemt het kruis over

Zij dwongen Simon (zie Mc. 15,21).
De Romeinse soldaten deden dit omdat ze bang waren dat de Veroordeelde Man door uitputting niet in staat zou zijn het Kruis tot Golgotha te dragen. Dan zouden zij niet in staat zijn het vonnis tot kruisiging uit te voeren. Zij zochten iemand om het Kruis te helpen dragen. Hun oog viel op Simon. Zij dwongen hem het gewicht op zijn schouders te nemen. We kunnen ons voorstellen dat Simon dit niet wilde doen en bezwaar maakte. Het kruis dragen tezamen met een veroordeelde kon beschouwd worden als een weerzinwekkende daad voor de waardigheid van een vrij man.
Alhoewel onwillig, nam Simon het Kruis op om Jezus te helpen.

In alle drie de synoptische evangeliën (Matteüs, Marcus en Lucas) komt Simon van Cyrene voor. Cyrene was een oude Griekse nederzetting aan de kust van Noord-Afrika. Romeinse soldaten ronselen Simon onderweg in Jeruzalem uit het toegestroomde publiek en dwingen hem het kruis van Jezus te dragen (Matteüs 27 vers 32, Lucas 23 vers 26). Sommigen geloven dat Simon een heiden was, maar zijn naam houdt de mogelijkheid open dat hij jood was (Shimean is een Hebreeuwse naam) die naar Jeruzalem was gekomen voor de viering van het Pascha. Als hij inderdaad een Jood was, is zijn protest het kruis te dragen principieel geweest. Iedere Jood wist dat iemand die op "een paal gehangen" werd, door God vervloekt was, en daaraan wilde hij zich niet verontreinigen (Deuteronomium 21 vers 22 en 23).

Marcus geeft een interessant detail. Simon was de vader van Alexander en Rufus (Marcus 15 vers 21). Mogelijk duidt dit gegeven erop dat deze twee mannen bekend waren in de eerste gemeente; vermoedelijk waren zij zelf christen. Dat doet de vraag rijzen: 'Hebben de gebeurtenissen van die dag Simon ertoe gebracht een volgeling van Jezus te worden?