1 En het geschiedde in die dagen, als de Filistijnen hun legers vergaderden tot den strijd, om tegen Israël te strijden, zo zeide Achis tot David: Gij zult zekerlijk weten, dat gij met mij in het leger zult uittrekken, gij en uw mannen.
2 Toen zeide David tot Achis: Aldus zult gij weten, wat uw knecht doen zal. En Achis zeide tot David: Daarom zal ik u ten bewaarder mijns hoofds zetten, te allen dage.
3 Samuël nu was gestorven, en gans Israël had rouw over hem bedreven; en zij hadden hem begraven te Rama, te weten in zijn stad. En Saul had uit het land weggedaan de waarzeggers en duivelskunstenaars.

4 En de Filistijnen kwamen en vergaderden zich, en zij legerden zich te Sunem; en Saul vergaderde gans Israël, en zij legerden zich op Gilbóa.
5 Toen Saul het leger der Filistijnen zag, zo vreesde hij, en zijn hart beefde zeer.
6 En Saul vraagde den HEERE; maar de HEERE antwoordde hem niet; noch door dromen, noch door de urim, noch door de profeten.

7 Toen zeide Saul tot zijn knechten: Zoekt mij een vrouw, die een waarzeggenden geest heeft, dat ik tot haar ga, en door haar onderzoeke. Zijn knechten nu zeiden tot hem: Zie, te Endor is een vrouw, die een waarzeggenden geest heeft.
8 En Saul verstelde zich, en trok andere klederen aan, en ging heen, en twee mannen met hem, en zij kwamen des nachts tot de vrouw, en hij zeide: Voorzeg mij toch door den waarzeggenden geest, en doe mij opkomen, dien ik tot u zeggen zal.
9 Toen zeide de vrouw tot hem: Zie, gij weet, wat Saul gedaan heeft, hoe hij de waarzegsters en de duivelskunstenaars uit dit land heeft uitgeroeid; waarom stelt gij dan mijn ziel een strik, om mij te doden?
10 Saul nu zwoer haar bij den HEERE, zeggende: Zo waarachtig als de HEERE leeft, indien u een straf om deze zaak zal overkomen!

11 Toen zeide de vrouw: Wien zal ik u doen opkomen? En hij zeide: Doe mij Samuël opkomen.
12 Toen nu de vrouw Samuël zag, zo riep zij met luider stem, en de vrouw sprak tot Saul, zeggende: Waarom hebt gij mij bedrogen? Want gij zijt Saul.
13 En de koning zeide tot haar: Vrees niet; maar wat ziet gij? Toen zeide de vrouw tot Saul: Ik zie goden, uit de aarde opkomende.

14 Hij dan zeide tot haar: Hoe is zijn gedaante? En zij zeide: Er komt een oud man op, en hij is met een mantel bekleed. Toen Saul vernam, dat het Samuël was, zo neigde hij zich met het aangezicht ter aarde, en hij boog zich.
15 En Samuël zeide tot Saul: Waarom hebt gij mij onrustig gemaakt, mij doende opkomen? Toen zeide Saul: Ik ben zeer beangstigd, want de Filistijnen krijgen tegen mij, en God is van mij geweken, en antwoordt mij niet meer, noch door den dienst der profeten, noch door dromen; daarom heb ik u geroepen, dat gij mij te kennen geeft, wat ik doen zal.

16 Toen zeide Samuël: Waarom vraagt gij mij toch, dewijl de HEERE van u geweken en uw vijand geworden is?
17 Want de HEERE heeft voor Zich gedaan, gelijk als Hij door mijn dienst gesproken heeft; en heeft het koninkrijk van uw hand gescheurd, en Hij heeft dat gegeven aan uw naaste, aan David.
18 Gelijk als gij naar de stem des HEEREN niet gehoord hebt, en de hittigheid Zijns toorns niet uitgericht hebt tegen Amalek; daarom heeft de HEERE u deze zaak gedaan te dezen dage.
19 En de HEERE zal ook Israël met u in de hand der Filistijnen geven, en morgen zult gij en uw zonen bij mij zijn; ook zal de HEERE het leger van Israël in de hand der Filistijnen geven.

20 Toen viel Saul haastelijk ter aarde, zo lang als hij was, en hij vreesde zeer vanwege de woorden van Samuël; ook was er geen kracht in hem; want hij had den gehelen dag en den gehelen nacht geen brood gegeten.
21 De vrouw nu kwam tot Saul, en zag, dat hij zeer verbaasd was; en zij zeide tot hem: Zie, uw dienstmaagd heeft naar uw stem gehoord, en ik heb mijn ziel in mijn hand gesteld, en ik heb uw woorden gehoord, die gij tot mij gesproken hebt.
22 Zo hoor toch gij nu ook naar de stem uwer dienstmaagd, en laat mij een bete broods voor u zetten, en eet; zo zal er kracht in u zijn, dat gij over weg gaat.

23 Doch hij weigerde het, en zeide: Ik zal niet eten. Maar zijn knechten, en ook de vrouw, hielden bij hem aan. Toen hoorde hij naar hun stem, en hij stond op van de aarde, en zette zich op het bed.
24 En de vrouw had een gemest kalf in het huis; en zij haastte zich en slachtte het; en zij nam meel, en kneedde het, en bakte daar ongezuurde koeken van.
25 En zij bracht ze voor Saul en voor zijn knechten, en zij aten; daarna stonden zij op, en gingen weg in dienzelfden nacht.

De waarzegster van Endor
 
Toen de Filistijnen hun troepen op de been brachten om oorlog te voeren tegen de Israëlieten, zei Akis tegen David dat hij het goed moest begrijpen dat hij en zijn mannen samen met hem ten strijde moest trekken. David antwoordde hierop: ‘’Goed, u zult eens zien wat uw dienaar gaat doen’’. Akis stelde David voor altijd aan als zijn lijfwacht.
 Samuël was gestorven en hij was begraven in Rama. Saul had de dodenbezweerders en de waarzeggers uit het land verdreven.

De Filistijnen sloegen hun kamp op bij Sunem. Saul ging samen met de Israëlieten naar Gilboa. Hij schrok toen hij het leger van de Filistijnen zag en hij probeerde de Heer te raadplegen. Maar deze gaf geen antwoord, niet door orakel, dromen of profeten. Toen liet Saul een van zijn knechten een vrouw zoeken die bovenaardse krachten bezat, er woonde er nog één in Endor. Saul zei tegen de vrouw, dat ze Samuël moest oproepen. Maar de vrouw wou niet, want Koning Saul had het verboden. Toen Saul zei dat het goed was, riep ze Samuël op.
 
Ze zag een oude man in een mantel. Saul sprak met Samuël:
‘’Ik ben ten einde raad; de Filistijnen voeren oorlog tegen mij en God heeft zich van mij afgewend; Hij antwoordt niet meer, noch door profeten, noch door dromen. Daarom heb ik u opgeroepen om mij kenbaar te maken wat ik moet doen’’.
 
Toen zei Samuël:
‘’Maar waarom ondervraagt u mij, als de Heer zich van u heeft afgewend en uw vijand is geworden? De Heer brengt nu ten uitvoer wat Hij door mij voorzegd heeft: Hij ontrukt u het koningschap en geeft het aan die ander, aan David. U hebt niet geluisterd naar het bevel van de Heer en zijn gloeiende toorn niet op Amalek laten neerkomen; daarom laat de Heer nu dit alles op u neerkomen. De Heer zal met u ook Israël aan de Filistijnen uitleveren. Morgen zult u samen met uw zonen bij mij zijn en de Heer zal ook het legerkamp van Israël aan de Filistijnen uitleveren’’.
 
 Saul schrok hier zo van dat hij op de grond viel. Hij had de hele dag en de hele nacht niets gegeten. De vrouw vroeg of Saul iets wou eten, maar dat wou hij niet. Toen ook zijn hovelingen aandrongen gaf hij toe. De vrouw liet een mestkalf slachten. Toen Saul en zijn hovelingen aten bij de vrouw en vertrokken diezelfde avond nog.

Naschrift

De Bijbel gaat er ook vanuit dat er werkelijk de geest van een dode wordt opgeroepen. Als we het verhaal van de heks van Endor - die op verzoek van koning Saul de overleden profeet Samuël oproept -, goed lezen, kunnen we uit het verhaal opmaken dat Samuël zelf verschijnt. Als volgt luidt het verhaal:

“Saul maakte zich onherkenbaar door andere kleren aan te trekken. Vergezeld van twee mannen ging hij op weg en in de nacht kwamen ze bij de vrouw aan.

‘Ondervraag voor mij de geest van een dode’, zei hij. ‘Ik zal u wel zeggen wie u moet oproepen.’

‘Maar u weet toch wat Saul heeft gedaan,’ antwoordde de vrouw. ‘Hij heeft iedereen die de geesten van doden raadpleegt, het land uitgezet. Waarom wilt u mij in de val lokken? Soms om me te doden?’

Maar Saul zwoer bij de Heer: ‘Bij de levende Heer, u zult hiervoor niet worden gestraft.!’

‘Wie moet ik dan voor u oproepen?’ vroeg de vrouw.

‘Samuël,’ antwoordde Saul.

Toen de vrouw Samuël zag, begon ze luid te gillen.

‘Waarom hebt u mij bedrogen?” zei ze tegen Saul. ‘U bent Saul zelf.’

‘Wees niet bang,’ antwoordde de koning haar. ‘Zeg liever wat u ziet.’

‘Ik zie een geest uit de aarde opkomen.’

‘Hoe ziet hij eruit?’

‘Het is een oude man, gehuld in een mantel.’

Saul begreep dat het Samuël was. Hij knielde en boog zich eerbiedig neer” (1 Sam. 28:8-14).

Saul heeft het rampzalige gevolg van zijn daad ervaren door het plegen van zelfmoord. Het raadplegen van doden is geen vrijblijvende zaak, maar we hebben er een hoge prijs voor te betalen. De Bijbel maakt als volgt het verband duidelijk tussen het oproepen van een dode en het plegen van zelfmoord.

“Saul vond de dood omdat hij de Heer ontrouw was geworden en de woorden van de Heer in de wind had geslagen. Het ergste was dat hij de geest van een dode om raad was gaan vragen in plaats van de Heer te raadplegen. Daarom had de Heer hem gedood en het koningshuis overgedragen aan David, de zoon van Isaï” (1 Kron. 10:13,14).