In de rechterhand van Hem, die op de troon zit, een boekrol

Dit hoofdstuk dienen we te lezen tegen de achtergrond van Openbaring 4. De eerste hoofdstukken van dit laatste bijbelboek bevatten eerst de beschrijving van de verhoogde Christus (1 : 9-20), en de inhoud van de brieven aan de zeven kleinaziatische gemeenten (hoofd- stukken 2 en 3).

Met het vierde hoofdstuk begint de uitwerking van datgene wat O(penb. 1 : 1) aangekondigd werd: "Openbaring van jezus Christus, welke God Hem gegeven heeft om zijn dienstknechten te tonen hetgeen weldra moet geschieden". Het gaat om de geschiedenis -het geschieden -in de eeuwen, die komen zouden na Johannes.

Dan begint die boeiende geschiedenis met een geopende deur in de hemel (Openb. 4 : 1); Johannes ziet een troon, en rondom die troon ziet hij 24 ouderlingen (ze vertegenwoordigen de kerk-van-alle-tijden, uit Oud en Nieuw Testament). Midden voor en rondom de troon staan ook vier dieren (ze vertegenwoordigen de totale schepping). Uit de troon ziet hij voortkomen bliksemen, donderslagen en stemmen, tekenen van allerlei gerichten. Voor de troon staan ook zeven lampen; ze symbolise- ren de zeven Geesten van God, de Heilige Geest.

Bij de uitstorting (Hand. 2 : 19) van deze Geest is reeds gesproken over gerichten: bloed en vuur en rookwalm. De werking van de Geest bestaat blijkbaar niet alleen in bekering, geloof, vernieuwing en wedergeboorte, maar ook in gerichten over een volk, dat zich in ongeloof verhardt.

Het vervolg van dit (Openb. 6, 9, 16) boek Openbaring geeft daarvan indrukwekkende beschrijvingen. Dit vierde hoofdstuk eindigt met een uitbundige lofzang van die 24 oudsten op God, de almachtige Schepper. Geen wonder, dat er een lofzang opklinkt, want de troon staat vast, God is er en Hij regeert.

Maar dan komt hoofdstuk 5. Bij een regering behoort een regeerbeleid, een regeringsprogramma, en ook iemand die dat beleid maakt en het programma uitvoert. Johannes ziet in de rechterhand van Hem, die op de troon zit, een boekrol, beschreven van binnen en van buiten, maar welverzegeld met zeven zegels. Wat betekent dit? Wel, allereerst, dat er blijkbaar enorm veel moet geschieden, zoveel, dat de boekrol aan beide zijden . is beschreven: alle beschikbare ruimte om het programma op te schrijven, is gebruikt. Dat wijst op de grote hoeveelheid gebeurtenissen in de gang van de verdere geschiedenis.

Het programma is aanwezig, Johannes heeft het gezien, maar hij heeft ook de zeven zegels gezien. Voor er gedacht kan worden aan de , uitvoering van dit regeringsbeleid, moeten die zegels verbroken worden, en dan niet door de onbevoegde, revolutionaire machthebbers, maar door iemand, die daartoe rechtens bevoegd is.

Johannes barst in tranen uit, wanneer hij merkt, dat niet één schepsel zich kan melden als bevoegde om die zegels te verbreken. Dat betekent niet minder dan dat de geschiedenis stagneert. Maar hij ontvangt troost: "Ween niet; zie, de leeuw uit de stam Juda, de wortel Davids (Openb. 5 : 5) heeft overwonnen om de boekrol en haar zeven zegels te openen'.

Even later ziet Johannes inderdaad die "leeuw uit de stam Juda", (Openb. 5 : 6) maar het merkwaardige is, dat hij Hem niet ziet als een leeuw, maar als een "lam, als geslacht". Het is voor de bijbellezer duidelijk, wie het is, die Johannes daar ziet staan: niemand minder dan de verhoogde Heer, Jezus Christus. Hij is de enige, die bevoegd is de zeven zegels te verbreken. Zijn daad is geen revolutie, maar uitvoering van (Matth. 28 : 18) zijn eigen verklaring, dat Hem gegeven is alle macht in de hemel en op aarde. Hij heeft als geslacht, geofferd (Paas)lam overwonnen, door zijn gehoorzaamheid tot in de kruisdood toe. Het doel en de inzet van zijn strijd en overwinning is geweest, het recht en de bevoegdheid te ontvangen deze boekrol en haar zeven zegels te openen.

Met andere woorden: Christus heeft de strijd vol kunnen houden, in de weg van zijn bitter lijden en sterven, omdat Hij begeerde de heerschappij te ontvangen; Hij wilde Heer worden, niet in de zin van al- lerlei aardse "heren", die meer tirannen en dictators zijn dan heren , maar Hij wilde de wereldheerschappij ontvangen, omdat Hij de "wortel van David" was en "de leeuw uit de stam Juda".

Nu, David kennen we als de "man naar Gods hart", de koning over Gods volk Israël van destijds. Eerst is er de wortel, daarna de plant, d.w.z. Davids koningschap komt op uit Christus. En wat Juda betreft (Gen. 49: 8-10): stervende heeft de aartsvader Jakob de stam van zijn zoon Juda in verband gebracht met de koninklijke heerschappij, de scepter .

Lam en Leeuw in één persoon: door Zich als een offerlam naar het altaar Golgotha te laten leiden, heeft Christus zijn koningskroon ontvangen. Hij is de onoverwinbare Leeuw. En Hij voert het regeringsbeleid. Daarvan is dit vijfde hoofdstuk vervuld: wat een troost en blijdschap voor Johannes, en -met hem -voor de hele kerk van Christus van alle eeuwen: Christus regeert onoverwinbaar, maar het gaat Hem in die regering om zijn gemeente, de "heiligen", een (Openb. 5 : 9, 10) koninkrijk van priesters'.

Gods gemeente heeft dikwijls de schijn tegen, alles schijnt te cirkelen om politieke machten, maar het is een vergissing: Christus met zijn gemeente staat in het hart van de wereldgeschiedenis.