De wind blaast waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid

Je hebt de geachten over "God de Heilige Geest" misschien wel moeilijk gevonden. Begrijpelijk! Als je nadenkt over alles wat de bijbel ons over de Heilige Geest vertelt, gaat veel ons begrip te boven.

Het verborgen werk van de Geest kunnen wij niet vatten. Christus zegt daarover: "De wind blaast waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid (Joh. 3 : 8), maar gij weet niet vanwaar hij komt of waar hij heen gaat; zo is een ieder, die uit de Geest geboren is. En de Heilige Geest is zo uitbundig in zijn werk. Met zijn Persoon en zijn werk komt niemand ooit klaar .

Over dat vele, vaak verborgen, maar zo geweldig rijke werk van de Geest spreekt de Bijbel heel duidelijk. En als je zondags naar de kerk gaat kan het zijn, dat je daar dadelijk bij het begin van de kerkdienst al door wordt getroffen. Je hoort dan spreken over "de zeven Geesten die voor Gods troon zijn". Wat betekent dat?

De eredienst

Wat is de kerkdienst, of zoals je terecht kunt zeggen, de eredienst, iets moois. En tegelijk ook iets noodzakelijks! Over de inrichting van die eredienst zullen we iets zeggen in deel ‘ZONDAG’ van deze site. Je kunt dat alvast wel eens nalezen bij het onderdeel Feesten!. Hier willen we de nadruk erop leggen dat de eredienst mooi is, maar dat je ook niet zonder kunt!

De eredienst is noodzakelijk

In de brief aan de Hebreeën wordt daar op gewezen: "wij moeten onze eigen bijeenkomst niet verzuimen..." (Hebr. 10: 25) Die "eigen bijeenkomst" is de samenkomst, zoals we daartoe nu door de kerkeraad worden geroepen. De schrijver van deze brief waarschuwt er ernstig voor van dit "verzuimen" geen gewoonte te maken. Wie opzettelijk wegblijft loopt "levensgevaar". Lees maar eens wat daarover gezegd wordt in vs. 26-31. (Hebr. 10: 26-31). Die verzen sluiten direct aan bij wat de schrijver over het verzuimen van de eredienst heeft gezegd. Maar gelukkig, als je naar de kerkdienst gaat, is dat niet omdat het nu eenmaal moet.

De eredienst is mooi

In de kerkdienst is er de ontmoeting van God met ons. Daarom is de kerkdienst iets moois, iets geweldigs. In de dienst spreekt God tot je, je hoort, je luistert. En je antwoordt en God hoort. God spreekt tot je door de wet, door de bijbellezing, door de preek. Je antwoordt door gebed, door zang en door het geven van gaven. En nu kan het zijn dat je aan het begin al hoort spreken over "de zeven Geesten die voor Gods troon zijn".

De zevenvoudige Geest

Bij het begin van de dienst spreekt de dominee namens de gemeente tot God: "Onze hulp is in de naam van de HERE die hemel en aarde gemaakt heeft". En dan mag hij namens God tot de gemeente spreken. Hij gebruikt daarbij woorden die God tot zijn volk gesproken heeft, en die we uit de bijbel kennen. (1 Cor. 1 : 3) Zo kan hij zeggen: "Genade zij u en vrede van God, onze Vader en van de Here Jezus Christus."

Maar ook kan hij de woorden zeggen waarover het nu gaat: "Genade zij u en vrede van Hem, die is en die was en die komt, en.van de (Openb. 1 : 4, 5) zeven Geesten, die voor Zijn troon zijn, en van Jezus Christus, de getrouwe getuige, de eerstgeborene der doden en de overste van de koningen der aarde".

Hier is dus sprake van de zéven Geesten. Waarom? Er is toch maar één Heilige Geest? Ja, inderdaad, er is maar één Heilige Geest. Maar de Heilige Geest is zo vol van werken, Hij geeft de gelovigen zoveel, dat die volheid wordt aangeduid door het getal "zeven". "Zeven is het getal dat in de bijbel altijd de volheid, de volmaaktheid en de overvloed van iets aangeeft.

Zo maakt de Heilige Geest zich hier zevenvoudig bekend: dat betekent overdadig en compleet voldoende.

Dat getal zeven komen we in het boek Openbaring telkens tegen: de (Openb. 1 : 12) zeven kandelaren, de zeven sterren, de zeven gemeenten enz. Steeds wijst het op een volkomen rijkdom, iets dat alles omvat. Ook het Oude Testament spreekt daarover. De profeet Jesaja stelt de Heilige (Jesaja 11 : 1-3) Geest al onder zeven verschillende aanduidingen voor: Eerst wordt Hij genoemd: de Geest des HEREN, en daarna wordt Hij aangeduid naar een zestal gaven telkens paarsgewijs: de Geest van wijsheid en verstand; de Geest van raad en sterkte; de Geest van kennis en vreze des HEREN. Zo kan Hij genoemd worden: de zeven Geesten.

Het is duidelijk: als de Heilige Geest zo overvloedig is en in je gaat werken, dan gebeurt er wat met je. Je wordt dan helemaal een ander mens.

Als je gelovig in de kerk zit en de Heilige Geest laat werken, dan doet Hij, wat bij het begin van de dienst is uitgesproken: Hij geeft genade en vrede. Dan kun je door Hem het leven aan: dan kun je door Hem leven, door Hem dienen. Je wordt dan wijs, je krijgt kennis, je wordt eerbiedig, dat is "de vreze des HEREN".  

De Toeëigening

De bijbel stelt ons dus de Heilige Geest voor in zijn volmaaktheid en in de volle omvang van zijn werk. Wat doet nu de Heilige Geest in ons?

Boven deze studie staat: de Toeëigening door de Heilige Geest.

Misschien vind je dit een vreemde uitdrukking: toeëigening. Je kunt je iets toeëigenen. Dat kan rechtmatig en eerlijk zijn. Maar ook vaak onrechtmatig en oneerlijk: iemand eigent zich dan iets toe wat niet van hem is: Hij neemt het eenvoudig in bezit. Dat is een actieve daad. Maar het toeëigenen waar het dit keer over gaat is passief .

Aan de gelovigen wordt iets toegeëigend, iets dat niet van hen is, maar van een ander. Ze eigenen het dus niet allereerst zichzelf toe. Een Ander eigent het hun toe. Het wordt hun dan in eigendom gegeven. Die Ander is God de Heilige Geest. Wat geeft Hij de gelovigen in eigendom?

Dat wat van Christus is. Dat wordt nu eigendom van de gelovige. Bij de doop wordt dat al aan de kleine kinderen van de gelovigen beloofd, wanneer ze gedoopt worden ook in de Naam van de Heilige Geest.

In het doopsformulier wordt dan gezegd: dat de Heilige Geest hun toeëigent "wat ze in Christus hebben". En wat "hebben", bezitten ze in Christus? Geen kleinigheid: "de vergeving van de zonde en de dagelijkse vernieuwing van hun leven."

Dat laatste wil niet alleen zeggen dat ze andere mensen worden, dus de wedergeboorte, maar ook de "bekering" van elke dag: ze zullen hoe langer hoe meer andere mensen worden. Door de kracht van de "zeven Geesten": de Geest des HEREN, de Geest van wijsheid en verstand, de Geest van raad en sterkte, de Geest van kennis en vreze des HEREN. Dat doet de Geest nu. Hij is immers door de Here Jezus Christus uitgestort en aan de kerk gegeven. De Here Jezus Christus heeft door zijn lijden en sterven verdiend dat aan ieder die gelooft de zonden worden vergeven. Hij heeft ook verdiend dat ze andere mensen worden: ze worden van zondaar tot mensen die van de zonde een afschuw krijgen, er bang voor worden, terwijl ze daarentegen God hoe langer hoe meer gaan dienen.

Maar wat heb je eraan als de Here Jezus Christus dat alles heeft verdiend? Niets, of het moet je eigendom worden, het moet naar je toegebracht, het moet je gegeven worden.

Dat doet nu de Heilige Geest. Hij doet dat op zo'n manier dat je zelf nu ook aan het werk gaat. Je kunt nu ook zeggen dat de mens (door de Heilige Geest) het zichzelf "toeëigent". Je haalt het naar je toe, je maakt het tot je eigendom. Wij kunnen het niet. Maar de Heilige Geest máákt dat je het kunt. Van dit werk van de Heilige Geest spreekt de kerk krachtig rn een van haar belijdemsgeschriften, met name de Dordtse Leerregels. art. 11,

De Heilige Geest gebruikt middelen

Hoe doet de Heilige Geest dit nu? Hij bekwaamt mensen en zet die aan het werk. Hij heeft vroeger (Ex.4 : 11-13) apostelen geroepen en profeten.. Later riep Hij "herders en Ieraars", zendelingen en dominees zeggen wij vandaag. En dan is Hij in zijn werk niet te stuiten.

Christus heeft eens tot zijn discipelen gezegd: "gij zult kracht ontvangen (Hand. 1 : 8) wanneer de Heilige Geest over u komt, en gij zult mijn getuigen (Rom. 10 : 13-17) zijn te Jeruzalem en in geheel Judea en Samaria en tot het (Hand. 16 : 14) uiterste der aarde.

"Gij zult...", dat is niet: gij móet. Het is niet een bevel. Maar die woorden betekenen: het zál gebeuren, het is niet tegen te houden. Het is de kracht van de Heilige Geest die de wereld aangrijpt. De Geest doet zijn werk dan ook door de zending en door de evangelisatie. Hij (Hand. 19: 19,20) brengt een geweldige ommekeer in het leven van mensen en van volken (1 Cor. 1 : 18-2: 16) en in de samenleving teweeg. Hij is de levendmakende Geest. (Gal. 5 : 16-26) En daarna werkt Hij verder door de regelmatige bediening van het evangelie. Zo werkt Hij het geloof. Hij gebruikt daarbij ook nog doop en avondmaal en versterkt door die middelen het geloof. Heid. Cat. vr/antw Als het evangelie gepreekt wordt gebeuren er beslissende dingen.

Want al's het Woord van God verkondigt wordt, gebeurt er altijd wat. Het is "het zwaard van de Heilige Geest". Het is "levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard het dringt" diep (met schrIftplaatsen) door, zegt de Schrift.

Dat geldt natuurlijk niet als er een dominee op de preekstoel staat die (Ef. 6: 17) misschien wel heel veel zegt, maar die zijn eigen woord spreekt en (Hebr. 4 : 12) niet het Woord van God. Dan is het zijn mening, een ménsenmening. Die kan interessant zijn, die kan vervelend zijn, knap of dom, maar blijft een mensenmening.

Maar als de dominee niet zijn eigen gedachten brengt, ook niet wat men graag horen wil, maar alleen het Woord van God, dan gebeuren er grote dingen. Dan vallen er beslissingen: de mensen worden blij en dankbaar óf ze worden boos; ze bekeren zich óf ze gaan nog meer in. ","~ de zonde leven. Het gepredikte woord werkt het nieuwe leven, maar (2 Cor. 2 : 14-17) wie er niet naar luisteren wil, wordt erdoor ter dood veroordeeld. (Ef. 2 : 1-10) Zij die gaan geloven worden helemaal anders. Ze begrijpen er zelf niets van. Ze gaan anders den ken, ze gaan anders (Rom. 12 : 1, 2) leven. Ze gaan zien wat zonde is. Ze schrikken van hun eigen zonden, (Rom. 3 : 20) hebben er oprecht verdriet over en smeken om vergeving.

Ze leren bidden en almeer bidden. Ze gaan hoe langer hoe meer de (Ef. 6: 18) macht van de duivel zien en hun eigen zwakheid, maar ook de kracht van Christus.

Nu pas begint de strijd. Ze moeten voortdurend waken en bidden dat ze niet in verzoeking worden geleid. En ze gaan almeer de vergeving van hun zonden in Christus zoeken en bidden of de Heilige Geest hen almeer wil vernieuwen. Ze leren snakken naar de volmaaktheid, (Matth 5.: 6) Ze nemen de verlossing aan, ze dánken voor de verlossing, ze krijgen (Fil. 3 ; 12-16) God weer lief en ze leren het woord' , genade' en verbazen er zich (Hebr. 12 : 1-3) steeds meer over, hoeveel dat woord wel inhoudt. Dat is alles het werk van de Heilige Geest.

Afhankelijk, niet lijdelijk

Het is dus duidelijk dat we geheel afhankelijk zijn van God de Heilige Geest. Hij wérkt het geloof. Hij stérkt het geloof. Hij is het die door een waar geloof aan Christus en al zijn weldaden deel geeft. We kunnen aan dit alles nooit teveel aandacht geven. Want we moeten geloven en we kunnen uit onszelf niet geloven.

Waarom kunnen we het niet? Omdat we het niet willen. Wij, uit ons (Gen. 6: 5) zelf, zijn vijanden van God. (Rom. 8 : 7) Het geloof is een gave van God, die vijanden met Zich verzoent. (Ef. 2 : 3, 8 Tit. 3 : 3)

Maar nu moet niemand denken: wij zijn dus lijdelijk, we moeten (Fil. 1: 29) maar afwachten, want God moet het doen. En dus maar afwachten in onzekerheid: "we zijn immers dood". Een dode kan toch niets! En dus: wij kunnen niet geloven.

Wie zo spreekt, spreekt tegen de schriften in. Hoe was het dan met die verlamde man, tot wie de Heiland zei dat hij moest opstaan en lopen? Die man kon het niet. Toch deed hij het. Hij zei niet: "Here, ik kan niet, want ik ben lam." Hij dééd, wat de (Matth. 9 : 1-8) Here tot hem zei. Hij kon doen wat hij niet kon, toen hij luisterde naar het krachtige woord van de Here.

De Heilige Geest roept ons. Wij moeten gehoorzaam zijn. Luisteren. Doen wat Hij zegt. Hem aan het woord laten. En dan zal het gebeuren. Hij spreekt en wij horen. En horen is doen. We doen wat we niet kunnen. Op zijn woord. Door het geloof .

De Heilige Geest werkt niet geheimzinnig, zodat we maar moeten wachten. Hij bewandelt om zo te zeggen openbare wegen. Hij maakt ons bijvoorbeeld in Romeinen 10 zijn wegen heel duidelijk bekend.

We kunnen op Hem rekenen. Begrijpt u het niet? Hij is God. Hij (I Petr. 1 : 23) schept waar niets is. (Joh. 1 : 18) Daarom moet je aandachtig luisteren naar de prediking van Gods Woord. Want zó werkt de Geest.

Daarom is het ook levensgevaarlijk als je weg blijft uit de kerk. Het staat gelijk aan geestelijke zelfmoord. Het veroorzaakt eigen ondergang als iemand "die in de kerk geboren v is" -een kind van gelovige ouders, dat daar de doop heeft ontvangen -met de kerk breekt. Als je geweest bent waar de Heilige Geest zijn werk deed: "toeeigenend wat Christus heeft verdient, belovend alles wat Christus heeft gedaan, en je veracht dat, je gaat eraan voorbij.

Als je de Heilige Geest negeert, als je Hem maar laat praten. Dat "neemt" de Geest niet. Als Hij je dan in de steek laat is je redding uitgesloten. Maar daar tegenover: wie luistert naar het gepredikte woord en het gelovig aanneeemt, die wordt behouden. "Want het geloof is uit het (Rom. 10: 17) horen, en het horen door het Woord van Christus."

Zo kan Paulus danken voor het geloof van de Thessalonicenzen en (1 Thess. 2 : 13) kan hij ze vermanen de Geest niet uit te doven door het gepredikte (5 : 19-21) woord te verachten. Het geloof is een wonder! En gelovigen zijn overwonnen. Ze moeten capituleren. Overwinnaar is de Heilige Geest.

.