AMBTEN

 Het NieuweTestament gebruikt een verscheidenheid aan uitdrukkingen om de diverse ambten, die in de kerk bestaan, te beschrijven. Laten wij naar deze termen en hun betekenissen kijken,

Diaken:(diakonos)Letterlijk een dienaar, die aan de tafel bedient. In Handelingen 6 werden 7 mannen door de Apostelen geordineerd om toezichtte houden opde fysieke dienstplichten in de kerk.

Diakones:(diakonon) De vrouwelijke vorm van diaken wordt in Romeinen 16:1gebruikt om Phoebe te beschrijven, die de kerk in Korintië diende.De ambten van diakenen diacones hebben geestelijke kwalificaties (1Timoteüs3:8-15), maar zijn ambten om te voorzien in de fysieke noden van de broeders.

Evangelist: De evangelist: Wa tbetekent dit? – Niet moeilijk: verkondiger van goed nieuws.Het lijkt me ook duidelijk dat dit direct in Jezus zelf is terug te vinden.Zie bijvoorbeeld Matteus 4:23, waar staat dat Jezushet evangelie van het koninkrijk predikte en genas elke ziekte en elke kwaal onder het volk. 

Evangelist: (euangelistes) Een "verteller van het goede nieuws".Het komt van hetzelfde woord, dat wordt vertaald door "evangelie". Wordt in Efeze4:11 vermeld als een specifiek ambt of rang in het dienaarschap;iemand, die dit ambt heeft zal naast zijn ambt van oudste,toezichthouder en herder, leiderschap geven in de verspreiding van de evangelieboodschap.
(verg. 2Timoteüs 4:5)

Verkondiger van goed nieuws Matteus 4:23 - Brengen van veelzijdige boodschap van het evangelie Passie

Evangelisatie heeft geen hele positieve betekenis vandaag de dag. Een beetje op straat staan prediken of mensen aanklampen die helemaal niet met je willen praten is ook niet erg aantrekkelijk. Ik heb er een tijdje over na zitten denken waarom deze bediening hier genoemd staat.Het gaat immers om bedieningen voor de gelovigen? Evangelisatie is toch primair gericht op de ongelovigen? Toen ik naar Jezus keek, zag ik mogelijk het antwoord. Daar waar Jezus het evangelie predikt, zie je het woord waar worden, dat het Koninkrijk van God baan breekt met geweld! Er gaat een enorme kracht uit van de evangelieverkondiging. Het is een boodschap van bevrijding, genezing, herstel, en nog meer dan dat: van Gods heerlijkheid zelf! Dat is wat Jezus aanbiedt aan de mensen om Hem heen. En dat is wat een onwaarschijnlijke beweging opgang brengt. 

Apostel:(apostolos) Betekent "boodschapper" of speciale afgezant en wordt gebruikt om het hoogste ambt in de Nieuwtestamentische kerk te beschrijven. In de eerste eeuw beschreef het niet alleen de originele 12 mannen, die door Christus geordineerd en uitgestuurd werden, maar ook mannen zoals Jakobus, de broer van de Heer en Paulus. Dit ambt houdt een speciale opdracht in en wordt gekenmerkt door opmerkelijke vruchten. (2 Korintiërs 12:12)

Profeet: De profeet: Vraag: wat betekent dat? – Antwoord: roeper, geroepeneof ziener. Komt veel voor in het OT zowel als het NT. Een profeet iseen roepende (soms in de woestijn, maar niet altijd!), en een ziener: hij spreekt door de Geest woorden van God en ziet in de Geest wat Goddoet en gaat doen.

Roeper, geroepene Ziener
Lukas 24:19 - Legger van fundament (Ef 2:20) - Doorgeven van woorden van God (1 Kor 14:3)
Richting

(prophetes) Benaming voor het ambt van iemand, door wie God direct spreekt door een speciale openbaring. Alhoewel in het Nieuwe Testament gewoonlijk gebruikt om naar mannen te verwijzen, die God gebruikte omhet Oude Testament te schrijven, kan het ook naar een Nieuwtestamentisch ambt verwijzen. (verg. Handelingen 21:10) Alhoewelde Kerk van God op het ogenblik niemand erkent, die dit ambt bezit, zalhet duidelijk binnen enkele jaren weer uitgeoefend worden, als God Zijn laatste twee getuigen oproept. (Openbaring 11:3)
Jezus wordt her en der als profeet genoemd, en hij refereert ook aan zichzelf als profeet. “Een profeet wordt in zijn eigen stad niet geëerd”. In Lukas 24:19 zien we dat de Emmaüsgangers, zonder Hem te herkennen, aan Jezus vertellen dat “Hij een profeet was, krachtig in werk en woord voor God en al het volk”. Jezou kunnen zeggen dat de profeet vaak tussen God en het volk in staat– soms naar God gekeerd (de ziener) en soms naar het volk gekeerd(de roeper). In de bediening richting God (als je dat zo kunt zeggen) neemt dat trouwens vooral in het Oude Testament vaak de vorm aan van aanbidding en geestvervoering. Ook in het nieuwe Testament zie je dat terug, bijvoorbeeld in Efeze 5:19, waaruit je kunt concluderen dat onze hedendaagse aanbiddingsleider iemand met een profetische bediening is.

De woorden die de profeet spreekt volgens I Korinthe 14: 3 zijn bemoedigend, vermanend, of vertroostend. Meer nog dan dat, je zou kunnen zeggen dat de profetische bediening richting geeft (in geestelijk opzicht) aan individuele gelovigen of aan de gemeente.

Dienaar: (diakonos) Dezelfde term, die vertaald wordt als diaken, maar in bepaalde samenhang gebruikt om een ambt van geestelijke bediening te beschrijven. Net zoals er een letterlijke "bediening aan tafels" was om de noden van de Jeruzalem kerk te bedienen, is er ook een geestelijke bediening, weergegeven door het bedienen van het geestelijk voedsel van Gods woord aan de tafel van de Heer. Paulus gebruikt de term op deze manier in passages zoals 2 Korintiërs 3:6; 2 Korintiërs 6:4;Kolossenzen 1:23 en 1 Tessalonicenzen 3:2. Het is een algemene term,die benadrukt, dat alle ambten van prediking en lering in de kerk, op de eerste plaats bedoeld zijn om Gods volk te dienen.

Oudste: (Presbyteros) Betekent letterlijk, zij die ouder zijn en, in de context van de kerk, worden degenen beschreven, die gekozen worden uit debroeders om hun geestelijke volwassenheid. Oudtestamentische "oudsten" waren leiders - raadsmannen en rechter. Naast hun rol van raadgever en het onderwijzen aan degenen, die minder ervaren zijn in het toepassen van het woord van God, wordt in de kerk een beroep op hen gedaan omzieken te zalven. ( Jakobus 5:14) Dit is een geordineerd ambt in de gemeente. (Handelingen 14:23; Titus 1:5) In vele gevallen verwijst dezeterm naar plaatselijke mannen, die geordineerd werden om in hun eigen gemeente te dienen (Handelingen 20:17), maar het wordt ook gebruikt alsalgemene term, die naar alle dienaren verwijst. (1 Petrus 5:1)

Bisschop: (episkopos) Letterlijk "iemand, die toezicht houdt" en wordt in vele vertalingen vertaald met "bisschop". Het is in het algemeen een term voor dienaren en verwijst naar hun verantwoordelijkheid om de gemeente te besturen, waar zij toezicht over hebben gekregen. (verg. Handelingen 20:28; Filippenzen 1:1; Titus 1:7) In zijn schrijven aan Timoteüs vergelijkt de Apostel Paulus dit geestelijk ambt met de manier, waaropeen man en vader toezicht houdt over zijn gezin. (1 Timoteüs3:2-5)

Pastor: (poimen) Betekent in het Grieks "herder", maar verwijst in Efeze 4:11 naar een ambt in de kerk. God vergelijkt Zijn volk vaak met schapen en deze term beschrijft het geestelijke ambt van het bezoeken, beschermen en het voeden van Gods kudde
 
Herder: een bekend beeld uit de bijbel. Zie bijvoorbeeld Psalm 23. Jezus noemt zichzelf de Goede Herder, en geeft in verschillende gelijkenissen invulling daaraan. Het woord herder zie je terug in ‘hoeder’. Het Engels kent twee woorden hiervoor: shepherd en pastor. Die laatste wordt veel gebruikt als aanduiding voor de voorganger in de gemeente. En zoals we al snel kunnen concluderen is het leiden, voeden, beschermen van de kudde de belangrijkste taak van de herder. Toch hoeft dit niet te betekenen dat de herder ook altijd de voorganger is of andersom. Sterker nog: deze vijfvoudige bediening wordt vaak uitgelegd als een soort totaal-model voor leiderschap in de gemeente – niet alleen herders, maar ook apostelen, profeten, evangelisten en leraars. De herontdekking van de vijfvoudige bedieningis dan een antwoord op het feit dat de kerk (generaliserend gesproken) erg op zichzelf gericht is geworden doordat het leiderschap vooral bestaat uit herders en leraars.

Verkondiger van goed nieuws Matteus 4:23 - Brengen van veelzijdige boodschap van het evangelie -  Passie

Het woord dat ik hier vermeld is Bescherming – had ook ‘veiligheid’ of zo kunnen zijn. Waar het om gaat is dat de herderlijke bediening zorg heeft voor zijn kudde – denk aan woorden als pastoraal.

Leraar: Ook leraar is een tamelijk heldere bediening, althans, op het eerste oog. Gericht op het overbrengen van kennis, mensen helpen geestelijk groeien. Het is ook niet moeilijk om deze bediening bij Jezus te herkennen. Toch is het wel leuk om te kijken naar de eerste keer dat hij als zodanig wordt erkend: in Lukas 2:46 en 47: Jezus is 12 jaar,zit in de tempel tussen de leraren, en “luisterde naar hen en stelde hen vragen. Allen nu die Hem hoorden, waren buiten zichzelf over zijn inzicht en zijn antwoorden.” Er was geen sprake van ‘klassikaal onderricht’, van eenrichtingsverkeer. Jezus leerde in de tempel door middel van dialoog, van gesprek. Later werd hij Meester van een aantal discipelen (overigens in die tijd een bekend fenomeen). Ik denk ook dat het bij de bediening van leraar niet gaat om ‘platte kennisoverdracht’ maar om het overdragen van leven, zoals dat gebeurt in een discipel-meester verhouding. De discipel wil worden zoals de meester, en loopt letterlijk in alle dingen met hem mee om dat te bereiken. Het woord dat hierbij hoort is Wijsheid. 

Taak: Woord:
Apostel Gezant, gezondene Hebreeën 3:1 - Leggen van (leerstellig) fundament (Ef2:20) Zekerheid
Profeet Roeper, geroepene Ziener
Lukas 24:19 - Legger van fundament (Ef 2:20) - Doorgeven van woorden van God (1 Kor 14:3)
Richting
Evangelist Verkondiger van goed nieuws Matteus 4:23 - Brengen van veelzijdige boodschap van het evangelie Passie
Herder Hoeder, leider Johannes 10:11 - Leiden, voeden, beschermen van de kudde (ps 23) Bescherming
Leraar Onderwijzer Lukas 2:46-47 - Leren in wijsheid (Kol 1:28) - Niet: platte kennisoverdracht
Wel: Discipel – Meester

De vijfvoudige bediening (Efeze 4:11)

Artikel 31 - De ambten in de kerk. Wij geloven dat de dienaren van Gods Woord, de ouderlingen en dediakenen tot hun ambt behoren gekozen te worden in de weg van wettige verkiezing door de kerk, onder aanroeping van Gods naam en in goede orde, zoals Gods Woord leert.
Daarom moet ieder zich er terdege voor wachten, zich met ongeoorloofde middelen in te dringen, maar hij moet de tijd afwachten dat hij doorGod geroepen wordt, om daarin het overtuigend bewijs te hebben dat zijn roeping van de Here komt.
Wat de dienaren des Woords betreft, zij hebben, waar zij ook staan, gelijke macht en gelijk gezag, omdat zij allen dienaren van Jezus Christus zijn, de enige algemene Bisschop en het enige Hoofd van de kerk.
Bovendien, de heilige verordening van God mag niet geschonden worden of in verachting raken; daarom zeggen wij dat ieder voor de dienaren des Woords en de ouderlingen van de kerk bijzondere achting moet hebben om het werk dat zij doen. Ieder moet zonder morren, twist of tweedracht, zoveel mogelijk in vrede met hen leven.

1 Hand. 1:23, 24; 6:2, 3. 2 Hand. 13:2; 1Kor. 12:28; 1Tim. 4:14; 1Tim.5:22; Heb. 5:4. 3 2Kor. 5:20; 1Pet. 5:1-4. 4 Mat. 23:8, 10; Ef. 1:22;5:23. 5 1Tes. 5:12, 13; 1Tim. 5:17; Heb. 13:17.

Lees ook eens: Kerkelijk werker als professional

Lees ook eens: Kerkelijke ambtsdrager als ziekentrooster

Lees ook eens: Koningschap en leiderschap

AMBTEN IN DE KERK

De kerk is het lichaam van Christus. Alle leden van Gods kerk behoren tot Zijn lichaam. De gelijkenis van de Wijnstok (Joh. 15) maaktduidelijk dat zelfs onbekeerden toch in Christus zijn ingelijfd. De doop spreekt daar ook duidelijk over. Eerlijkheidshalve moeten wevaststellen dat er onvruchtbare ranken aan de Wijnstok zijn.

Er heeft een geweldige verbreding plaatsgevonden van het Oude Testament. Toen vormden slechts enkelen de kerk. Thans zijn alle gelovigen gezalfd met de zalving van Christus tot profeet, priester enkoning. De ambten gelden van alle christenen. Wij zijn een koninklijk priesterdom om te verkondigen de deugden van Degene die ons geroepen  heeft uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht

1 Petr. 2:9

Alle leden zijn dan ook verantwoordelijk voor het geheel van de gemeente. De regering van de gemeente berust bij haar zelf. Overigens betekent dit geen democratie, maar Christocratie. Niet onze wil of dievan de meerderheid is doorslaggevend, maar geheel de gemeente is geplaatst onder het gezag van Gods Woord. Ook wijzen wij de hierarchie af waarin een plaatsvervanger van Christus de kerk op deze aarde zou regeren. Het is principieel dat de kerkenraad in haar besluitvorming niet uitgaat van de meerderheid, maar door te luisteren naar elkaar en rekening te houden met elkaar zoekt te verstaan wat de wil van God is. Het nemen van een meerderheidsbesluit is een noodoplossing.

Het algemene priesterschap van alle gelovigen komt tot uitdrukking in het bevestigingsformulier van de ambtsdragers. Zij zijn door de gemeente en mitsdien door God geroepen. Wat de Roomse Kerk heeft voorbehouden aan de priesters, verklaart de Reformatie een zaak te zijn van de gemeente. Concreet krijgt dat ook gestalte in de zesjaarlijkse stemming waarin de belijdende leden van de gemeente bepalen of zij zelfde ambtsdragers benoemen of de kerkenraad daartoe (gedeeltelijk) machtigen. Het is ook wezenlijk dat ieder gemeentelid een zelfstandig oordeel vormt over de leer van Gods Woord.

Drie ambten

De regering (sleutelmacht) van de gemeente behoort aan Christus. Voorzover de gemeente het eigendom van Hem is, berust deze bevoegdheid bijde gemeente in haar geheel, de uitoefening daarvan heeft God voorbehouden aan ambtsdragers. De verheerlijkte Christus heeft apostelen, profeten, herders en leraars gegeven (Ef. 4:11). Christus Zelf weidt Zijn gemeente door middel van de ambten. De ambtsdragers komen zo op uit de gemeente en zij staan tegenover de gemeente als zij handelen met het gezag van God en Zijn Woord. Zij mogen hun ambt niet misbruiken om over de gemeente te heersen, maar dienen haar te dienen.

Wij kennen de drie ambten van ouderling, diaken en predikant. De ouderling regeert de gemeente en houdt toezicht op de leer. Tucht valt in het bijzonder onder zijn verantwoordelijkheid. De diaken is geroepen om mensen in nood te hulp te komen en "troostrijke redenen" te spreken. De predikant is de pastor (=herder). Vaak menen mensen dat hij twee taken heeft, namelijk herder en leraar. Dat is niet terecht; hij is herder op de manier van leraar, zowel in de prediking als in de catechese. Door het onderwijs weidt hij de gemeente als een herder inde grazige weiden van Gods Woord. Tussen deze ambtsdragers is geen sprake van rangorde. De predikant is niet belangrijker dan de ouderling of de diaken.

Het is niet de taak van een predikant om op een burgerlijke psycho-sociale wijze ieder genoeg aandacht te geven. De verwachtingen van de dienaar van het Woord zijn vaak scheef gegroeid. De onderlinge zorg is een zorg van de hele gemeente. De predikant is een vrijgestelde ambtsdrager. Hij hoeft niet voor zijn eigen inkomen te zorgen. Zo kan hij alle energie gebruiken om grondig te graven in de Schriften, zichte verdiepen in kerk en theologie om zo de gemeente geestelijk teleiden door de turbulentie van onze tijd. De evangeliedienaar kan (zeker in een grote gemeente) niet overal achteraan gaan, wel is hijvoor ieder in nood en met vragen beschikbaar. Het zogenaamde crisispastoraat (onder ambtsgeheim) vraagt naast de prediking en catechese zoveel dat er weinig tijd overblijft. Wel is het van belangdat hij de kudde doorgaat om zo de schapen te leren kennen en in de prediking in te gaan op de noden van de gemeente. Stelt men hogere eisen aan de predikant, dan is uitbreiding van het aantal predikantsplaatsen noodzakelijk.

Het ambt aller gelovigen

Gezien het priesterschap van alle gelovigen betekent de bevestiging van ambtsdragers niet dat de gemeente monddood wordt gemaakt of dat de ambtsdragers plaatsvervangend werk zouden doen in de gemeente. Neen, alle leden van de gemeente zijn voor elkaar en voor het geheel verantwoordelijk. De ambtsdragers geven structuur aan alle arbeid in de gemeente, maar het is niet zo dat de rest van de gemeente zich voor haar luiheid kan verontschuldigen. Elk gemeentelid is geroepen om persoonlijk de prediking te toetsen. Ieder mag de predikant rekenschap vragen van zijn boodschap. Als gemeente hebben we elkaar nodig en mag ieder zijn of haar inbreng geven. We zijn als het ware één groot gezin. De kerkenraad neemt ieders inbreng serieus, is bereid tot verantwoording, maar heeft haar eigen zelfstandigheid in de besluitvorming. 

even een intermezzo m over na te denken

Psalm 86 vers 11en 12 Leer mij, Here, Uw weg; ik zal in Uw waarheid wandelen;verenig mijn hart tot de vreze Uws naams. Here mijn God, ik zal U met mijn ganse hart loven, en ik zal Uw Naam eren in eeuwigheid;
 
Het gaat hier over de Here volgen. Hij vraagt gehoorzaamheid. Weten wat de Here in zijn Woord zegt, is niet genoeg De Here wil dat wij het doen. Het komt aan op het aanvaarden van Gods opdracht en gehoorzaam volgen van Gods geopenbaarde wil. Dienend vrouw zijn staat haaks op deze tijd. We denken aan zelfontplooiing en het ontwikkelen van je zelf. Een Bijbelse vrouw zijn staat ook haaks op ons hart. Door de zonde is ons verstand verduisterd en onze wil verkeerd. Het is nodig dat de Heere ons verstand verlicht en onze wil vernieuwt. Dan kunnen we leven zoals Hij het wil.
 
In de Bijbel staat vaak geschreven over mensen die een taak van de Here op hun schouders gelegd krijgen. Hier noemen we namen van enkele mannen die geroepen worden om Hem te volgen: Abraham, Noach, Mozes...Er staan ook voorbeelden van geroepen vrouwen in de Bijbel: Sara, Deborah, Hanna. Maria krijgt wel een heel bijzondere taak, haar antwoord is ook bijzonder. Ze is bereidwillig helemaal beschikbaar voor God. Maar er zijn ook mannen en vrouwen die helemaal niet zo bereidwillig zijn. Denk bijvoorbeeld aan Mozes. Maar de Heere kan ervoor zorgen dat ze gewillig worden. Door de zonde ligt het niet in ons om te volgen. Ons hart verzet zich tegen een leven dat gebonden is aan Gods geboden. En toch is het de beste weg om te volgen. Wie God verlaat heeft smart op smart te vrezen. Op een leven in gehoorzaamheid volgt zegen.
 
Misschien merk je dat je niet zo volgzaam bent,en vraag je hoe moet dat Here? Maak dan van het gebod een gebed. Alleen de Here kan je geven wat nodig is. Als je kijkt naar de taken en verantwoordelijkheden die de Here je geeft en van je verwacht, dan vraag je je misschien af: Hoe kan ik ooit Gods opdracht vervullen? Lees dan Filippenzen 4 vers 13: waar Paulus zegt en belijd: Ik vermag alle dingen door Christus Die mij kracht geeft .Door Zijn Woord wil de Here je hart neigen om Hem te dienen en je kracht geven om het te doen
 
Psalm 121 vers 1
'k Sla d' ogen naar 't gebergte heen, Vanwaar ik dag en nacht Des Hoogsten bijstand wacht. Mijn hulp is van den HEER alleen, Die hemel, zee en aarde Eerst schiep, en sinds bewaarde

Psalm 86 vers 6
Leer mij naar Uw wil te hand'len, 'k Zal dan in Uw waarheid wand'len; Neig mijn hart, en voeg het saâm Tot de vrees van Uwen naam. HEER, mijn God, ik zal U loven, Heffen 't ganse hart naar boven; 'k Zal Uw naam en majesteit Eren tot in eeuwigheid.
 
DIENAAR DES WOORDS Een dominee (afkorting: ds of ds.) of predikant is iemand die voorgaat bij een godsdienstoefening van protestantse gezindte. Het woord dominee is afkomstig van het Latijnse dominus dat heer betekent. Dominee is een aanspreektitel, zoals professor dat is bij een hoogleraar. Voor de aanduiding van het beroep wordt het woord 'predikant' gebruikt.

De belangrijkste functie van een predikant is verklaarbaar vanuit de archaïsche omschrijving "dienaar van het Woord" (Verbi divini minister). In brede zin is haar of zijn taak hetopbouwen van geloof en christelijk leven van de gelovigen door middel van prediking vanuit de Bijbel en het geven van onderwijs (bijvoorbeeld in de vorm van kringenwerk). Daarnaast is pastoraat belangrijk (pastoris Latijn voor herder, vergelijk pastor in de RK-kerk). Hierin wordt hij of zij bijgestaan door een team van ouderlingen en diakenen, dekerkenraad.

Andere traditionele predikantstaken zijn het geven van geloofsonderricht aan jongeren (catechisatie), het kerkelijk bevestigenen inzegenen van huwelijken, en kerkelijke ambten, het leiden van begrafenissen, het toedienen van de protestantse sacramenten doop en avondmaal, en in het algemeen het stimuleren en/of leiden van opbouwende activiteiten voor allerlei doelgroepen en doeleinden binnende kerkelijke gemeente.

De predikant is vaak voorzitter van de kerkenraad. Vanouds was een predikant de spil van elke lokale kerk en werd er hoog tegen het ambt opgekeken. Later zijn in de meeste kerkgenootschappen de verhoudingen gewijzigd, maar soms wordt de dominee nog meer gezien als de 'primus '(eerste) dan de 'primus inter pares' (eerste onder gelijken).

Een speciale functie bekleedt de legerpredikant wiens gemeente bestaat uit een legeronderdeel. In essentie is de functieinvulling gelijk aandie van een predikant in de burgermaatschappij, met daaraan toegevoegd het verzorgen van lessen Geestelijke Verzorging, een variant op de zondagsschool.

God, onze hemelse Vader, wil uit het verdorven menselijk geslacht een gemeente roepen en vergaderen tot het eeuwige leven. Hij wil daarvoor de dienst van mensen gebruiken. Daarom schenkt Christus vanuit de hemel ambtsdragers aan zijn gemeente. De apostel Paulus wijst daarop, wanneerhij zegt: En Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zo wel evangelisten als herders en leraars, om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus (Ef. 4 : 11,12). Als de goede Herder stelt Hij in voortdurende zorg voor zijn kudde herders aan, omin zijn naam de schapen te weiden. Zij verzorgen deze schapen van Christus door de verkondiging van het Woord, door de bediening van de sacramenten en door de dienst der gebeden. Zo wordt de kudde gevoed enop de rechte weg geleid. Hand. 6 : 4 Aanvankelijk is deze taak in de christelijke kerk vervuld door de apostelen. Later stelden zij, geleid door de Geest van Christus, in elke gemeente ouderlingen aan. Volgens 1 Timoteüs 5 : 17 waren er ouderlingen die leiding gaven en ouderlingen die bovendien geroepen waren tot prediking en onderwijs. De laatsten noemen wij thans dienaren des Woords. Zij hebben de bediening van de verzoening ontvangen, waarover Paulus spreekt:

En dit alles is uit God, die door Christus ons met Zich verzoend heeft en ons de bediening der verzoening gegeven heeft, welke immers hierin bestaat, dat God in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende was, door hun hun overtredingen niet toe terekenen, en dat Hij ons het woord der verzoening heeft toevertrouwd. Wij zijn dus gezanten van Christus, alsof God door onze mond u vermaande; in naam van Christus vragen wij u: laat u met God verzoenen

2 Kor. 5 : 18-20

De taak van de dienaren des Woords kunnen wij dan ook als volgt omschrijven:

Hand. 20 : 20
Ef. 5 : 8-14
2 Tim. 3 : 15

In de eerste plaats moeten zij het Woord van God zuiver en overkort aan hun gemeente verkondigen. Zij doen dit overeenkomstig het bevel van de apostel Paulus: Ik betuig u nadrukkelijk voor God en Christus Jezus, die levenden en doden zal oordelen, met beroep zowel op zijn verschijning als op zijn koningschap: verkondig het woord, dring erop aan, gelegen of ongelegen, weerleg, bestraf en bemoedig met alle lankmoedigheid en onderrichting (2 Tim. 4 : 1,2). Naar het voorbeeld van deze apostel verrichten zij dit werk in het openbaar en bij de gelovigen thuis. Zij zullen alle dwalingen en ketterijen met Gods Woord weerleggen, de onvruchtbare werken van de duisternis ontmaskeren en de gemeenteleden oproepen Gods navolgers tezijn en in het licht te wandelen.

Ook is het hun taak de gemeenteleden te bezoeken, de zieken te vertroosten en de jeugd van de kerk en anderen die door God geroepen worden, te onderwijzen in de heilige Schriften, die hen wijs kunnen maken tot behoud, door het geloof in Jezus Christus.
Zo roepen zij door hun vermaning en vertroosting de hele gemeente tot het heil van Christus.
Hand. 2 : 42 Ten tweede is hun de bediening van de sacramenten opgedragen, omdat Christus het bedienen daarvan aan de verkondiging van het evangelie verbonden heeft. Daarom is het de taak van de dienaren des Woords de doop te bedienen naar het bevel van Christus: Gaat danheen, maakt al de volkeren tot mijn discipelen en doopt hen in de naam van de Vader en de Zoon en van de Heilige Geest (Matt. 28 : 19). Ook bedienen zij het avondmaal, waarvan ons de viering door Christus bevolen is, toen Hij zei: Doet dit tot mijn gedachtenis

Luc. 22 : 19
Gen. 4 : 26, 1 Tim. 2 : 1, 2.

Ten derde is het hun taak als voorganger van de gemeente in de eredienst de naam van de Here aan te roepen, smekingen, gebeden,voorbeden en dankzeggingen te doen voor alle mensen, voor koningen en alle hooggeplaatsten.

Tit. 1 : 7,
1 Kor. 14 : 33, 40,
1 Tim. 3 : 1-5
1 Petr. 5 : 2, 3.

Ten vierde behoren de dienaren des Woords, samen met de ouderlingen, als beheerders van het huis van God er voor te zorgen, dat in de gemeente alles in vrede en met goede orde toegaat, op de manier die Christus geboden heeft. Daarom zien zij toe op de leer en het leven vande gemeenteleden en hoeden Gods kudde.

Matt. 18 : 18

In opdracht van Christus bedienen zij de sleutel van de christelijke tucht, waardoor zij het koninkrijk der hemelen ontsluiten voor de gelovigen en toesluiten voor de ongelovigen.

Openb. 1 : 16, 20,
1 Petr. 5 : 4.

Uit dit alles blijkt hoe belangrijk het werk van de dienaren des Woords is, want hierdoor wil God mensen tot het heil brengen. Zij worden  genoemd de sterren in de rechterhand van Christus, die wandelt tussen de kandelaren, zijn gemeenten. Zij dragen in dit werk grote verantwoordelijkheid. Paulus schrijft dan ook aan Timoteüs: Wat gij van mij gehoord hebt onder vele getuigen,vertrouw dat toe aan vertrouwde mensen, die bekwaam zullen zijn om ook anderen te onderrichten
2 Tim. 2 : 2

Wanneer zij als herders van de kudde trouw zijn geweest in hun dienst,zullen zij, als de Opperherder verschijnt, de nooit verwelkende krans van de heerlijkheid verwerven.

OUDERLING Ouderling is een kerkelijk ambt. De christelijke kerk wordt door ambten gediend. Al in Bijbelse tijden was er sprake van oudsten, die onde rleiding van een opziener de kerkelijke gemeente bestuurden. Sommige oudsten (zoals Timoteüs en Titus) hadden grotere apostolische bevoegdheden gekregen om plaatselijk orde op zaken te kunnen stellen. Dit was vergelijkbaar met de situatie in Israël waar men ook oudsten kende die al naar gelang hun bevoegdheid werden aangeduid als oudste over tien, vijftig, honderd, enz..

Met het oog hierop zullen wij vooraf met elkaar luisteren naar wat de Heilige Schrift ons leert over het ambt van ouderlingen en diakenen. Christus, die als Hoofd van de kerk zit aan de rechterhand van God de Vader, regeert en verzorgt zijn gemeente op aarde. Hij wil daarvoor dedienst van mensen gebruiken. Daarom schenkt Christus ambtsdragers aanzijn gemeente.
De apostel Paulus wijst daarop, wanneer hij zegt: En Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel evangelisten als herders en leraars, om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus (Ef. 4 : 11, 12).
Daarin betoont Christus Zich de goede Herder. In voortdurende zorg voor zijn kudde stelt Hij herders aan, om in zijn naam de schapen te weiden.

Hand. 14 : 23
1 Tim. 5 : 17
1 Tim. 4 : 14

Over het ambt van ouderlingen lezen wij in het Nieuwe Testament dat de apostelen, geleid door de Geest van Christus, in elke gemeente ouderlingen, ook wel oudsten genoemd, aanstelden. Reeds in het Oude Testament werd met het woord oudste een persoon aangeduid die een regeerambt bekleedde. Nu waren er in de eerste christelijke gemeente ouderlingen die leiding gaven en ouderlingen die bovendien geroepen waren tot prediking en onderwijs. De laatsten noemen wij dienaren des Woords. Met hen vormen de ouderlingen de raad van Christus’ gemeente.
Door aan de ouderlingen met de dienaren des Woords de leiding van de gemeente toe te vertrouwen, beschermt Christus zijn kerk tegen heerszuchtig optreden
van enkelingen.

1 Petr. 5 : 2

Over de taak van de ouderlingen spreekt het Nieuwe Testament op meerdan één plaats. Aan hen is met de dienaren des Woords toevertrouwd de gemeente te regeren en herderlijk te verzorgen.

Hand. 20 : 28-31
1 Tess. 2 : 11, 12
1 Tess. 5 : 14
Tit. 1 : 9
Matt. 18 : 17, 18

In de eerste plaats zien zij erop toe, dat elk lid van de gemeente zichin belijdenis en wandel gedraagt naar het evangelie. Zij bezoeken trouwde leden van de gemeente, om hen met het Woord van God te vertroosten,te vermanen en te onderwijzen. Zij wijzen hen die zich in leer of leven misgaan, terecht en dragen er naar vermogen zorg voor, dat de sacramenten niet ontheiligd
worden. Over hen die volharden in hun zonde, oefenen zij de christelijke tucht.

Tit. 1 : 7
1 Kor. 14 : 33

Vervolgens behoren zij als beheerders van het huis van God ervoor tezorgen, dat in de gemeente alles in vrede en met goede orde toegaat, opde manier die Christus geboden heeft. Het is hun taak erop toe te zien,dat niemand zonder wettige roeping het ambt bekleedt. Zij moeten metraad en daad de dienaren des Woords behulpzaam zijn.

Hand. 20 : 28-31
Hand. 20 : 28
1 Tim. 3 : 1-7
1 Tim. 4 : 7, 8

In de derde plaats zien de ouderlingen toe op leer en even van de dienaren des Woords: Er mag immers geen dwaalleer verkondigd worden ende gemeente moet in elk opzicht worden opgebouwd. De apostel Paulus vermaant de ouderlingen erop toe te zien, dat geen wolven de schaapskooi van Christus binnendringen. Om deze taak als herder over Gods kudde trouw te kunnen vervullen, moeten de ouderlingen de Schrift ijverig onderzoeken en zich oefenen in de dienst van God. 

DIAKEN Het ambt van diaken is één van de gewijde ambten in de vroeg-christelijke Kerk. Het diakenambt is onder meer bedoeld om invulling te geven aan de christelijke barmhartigheid.

De instelling van het diaconaat staat in de Bijbel, in het boek der Handelingen (hoofdstuk 6) beschreven. Omdat de hulp aan arme weduwen in de christengemeente in Jeruzalem niet goed verliep, en de apostelen daar zelf niet voldoende tijd voor hadden, besloot de christelijke gemeente, onder gebed tot God, zeven mannen te kiezen die de zorg voor de armen moesten vormgeven. Zij verzamelden middelen voor de armen endeelden die uit aan hen die dat nodig hadden. Dit is de eerste Schriftuurlijke vermelding van het diakenschap.

Als helpers van de bisschoppen van de vroege Kerk, ontvingen de mannen die uitgekozen waren om diaken te worden, de handoplegging. Deze ritus werd in de vroeg-christelijke Kerk gezien als een sacramentele handeling waaraan genade verbonden was.

Het diaconaat was niet uitsluitend gericht op de armenzorg en was niet in het laatst een functie die ook de Eucharistie en zielzorg betrof. Bovenal waren zij ook verkondigers van het Woord van het Evangelie.Vroege bronnen als de Didache en de H. Schrift zelf wijzen hier op.

Toen de Rooms-katholieke Kerk zich wereldwijd verbreidde, is overal het diakenambt verspreid. Ook veel Nederlandse kerken, gemeentes en parochies kennen vandaag de dag nog steeds diakens (diakenen)

Over de dienst der barmhartigheid leert de Schrift, dat deze voortvloeit uit de liefde van Christus. Hij kwam in de wereld om tedienen en ontfermde Zich over velen die in nood waren. In navolging van haar Heer zorgde de eerste christelijke gemeente ervoor, dat niemand in haar midden gebrek had. Aan ieder werd uitgedeeld naar behoefte. De Here roept ook nu tot het betonen van gastvrijheid, offervaardigheid en barmhartigheid, om zwakken en hulpbehoevenden volop te laten delen in de vreugde.

Deut. 14 : 28, 29
Deut. 16 : 11, 14
Deut. 24 : 19-21

van Gods volk. In de gemeente van Christus mag niemand ongetroost leven onder de druk van ziekte, eenzaamheid en armoede.

Filip. 1 : 1
1 Tim. 3 : 8-13
Hand. 6 : 1-7
Hand. 11 : 29
2 Kor. 8 : 9
1 Tim. 5 : 16
Rom. 12 : 8
1 Tess. 3 : 12
2 Petr. 1 : 7
Gal. 6 : 10

Ter wille van dit dienstbetoon heeft Christus diakenen aan zijn gemeente geschonken. Wij lezen hoe de apostelen speciale ambtsdragers lieten verkiezen, toe zij zelf door hun vele arbeid niet in staat waren deze dienst naar behoren te vervullen. Het is daarom de taak van de diakenen te zorgen voor de goede voortgang van dit dienstbetoon in de gemeente.
Zij zullen zich door huisbezoek van de moeiten op de hoogte stellen en de leden van de gemeente tot hulpbetoon opwekken. Bovendien moeten zijn de gaven inzamelen, beheren en in Christus’ naam uitdelen.

De diakenen behoren de gemeenteleden die Christus’ liefdegaven ontvangen, met Gods Woord te bemoedigen en te vertroosten. Zij zullen zich met woord en daad beijveren, dat ook hierin de gemeenschap die de Heilige Geest in de gemeente werkt en aan het heilig avondmaal doet genieten, zichtbaar wordt. Zo zullen zij toenemen in liefde tot elkaar en tot alle mensen.

BIJBELSTUDIE OVER DE KERK

Deze bijbelstudie is gemaakt aan de hand van de Nederlandse Geloofsbelijdenis, artikels 27 t/m 32. Deze artikelen kunnen direct in verband worden gebracht met de kerk en zijn daarom gekozen voor de bijbelstudie. Het onderwerp de kerk van heel veel kanten belicht worden, en er had ook nog veel meer over gezegd kunnen worden. In de bijbelstudie komen veel teksten voor, dus veel leeswerk, maar het lijkt me goed om de bijbel voor zichzelf te latenspreken.

Lees ook eens: Het goddelijk gezag van de Bijbel

De katholieke of algemene kerk (Art.27)

Lezen Efeziërs 2:17-22.

In Efeziërs kunnen we lezen dat de kerk bestaat uit heiligen en huisgenoten Gods. (De kerk is een heilige vergadering van ware gelovigen, die hun heil verwachten van Jezus Christus, gewassen door zijn bloed, geheiligd en verzegeld door de Heilige Geest.

De heilige kerk is niet gevestigd in, gebonden aan, of beperkt tot een bepaalde plaats, of gebonden aan bepaalde personen, maar zij is verbreid en verstrooid over heel de wereld. Toch is zij met hart en wil samengevoegd en verenigd in eenzelfde Geest, door de kracht van het geloof NGB Art;27)

Bij kerk hebben we het dus niet over het gebouw, maar over alle ware gelovigen verspreid over de hele wereld.

 * In hoeverre mogen we ons druk maken om het gebouw, en de inrichting van de kerk?
 * Stelling: de kerk in Nederland heeft z’n langste tijd wel gehad.

De katholieke of algemene kerk is van alle tijden. In Genesis 4:26 kunnen we lezen dat men begon de naam des Heren aan te roepen. In het oude testament heeft de kerk ook veel moeilijke momenten meegemaakt. In de tijd van Noach, Abraham en Achab leek het erop dat de kerk op zou houden te bestaan. In Matthëus 28:16-20 kunnen we gelukkig lezen dat God altijd voor zijn kerk zal blijven zorgen tot aan de voleinding der wereld.

 * Als we kijken naar de kerk in de wereld op dit moment, kunnen we dan zeggen dat we dicht bij de voleinding van de wereld zijn gekomen?

De roeping zich bijde kerk te voegen (Art.28)

Lezen Handelingen 2:41-47

In de tekst kunnen we lezen over de eerste gemeente. Mensen kwamen tot geloof en lieten zich dopen en voegden zich daarna bij de gemeente. Gelovigen moeten zich bij de kerk voegen, zich onderwerpen aan de onderwijzingen tucht tot opbouw en eenheid van de gemeente. Kolossenzen 3:15-17 laat ons duidelijk zien wat de waarde is vanhet kerk zijn. We zijn bij elkaar geroepen door Christus om vol te zijn van Hem zodat we elkaar kunnen onderwijzen, en met elkaar kunnen zingen om God lof tebrengen.

Om kerk van Christus te kunnen blijven moeten we ons afscheiden van de ongelovigen, of hen die dwalingen veroorzaken. Romeinen 16:17 ‘Maar ik vermaan u, broeders, dat gij hen in het oog houdt, die, in afwijking van het onderwijs, dat gij hebt ontvangen, de onenigheden en de verleiding veroorzaken, en mijdt hen.’

 * Is dat niet tegenstrijdig? Je moet je afscheiden van ongelovigen, en tegelijk moet je juist ook open staan voor hen.

Hebreen 10:24-25 ‘En laten wij op elkander acht geven om elkaar aan te vuren tot liefde en goede werken. Wij moeten onze eigen bijeenkomsten niet verzuimen, zoals sommigen dat gewoon zijn, maar elkander aansporen, en dat des te meer, naarmate gij de dag ziet naderen.’

 * Hoe kunnen we er nu voor zorgen dat kerkdiensten niet verzuimd worden?

De kenmerken van deware kerk, van haar leden en van de valse kerk (Art.29)

Lezen Galaten 1:6-10en 1 Timotheus 3:14-16

In beide bovenstaande teksten word naar voren gehaald dat het evangelie zuiver moet blijven, het is de enige waarheid, en alleen het evangelie van Christus leidt tot redding. Als kerk moeten we er dus voor waken dat het evangelie altijd zuiver bediend wordt. Dit is 1 van de kenmerken van de ware kerk.

Het 2e kenmerk is de zuivere bediening van de sacramenten. Lezen Handelingen.19:3-5 en 1Korintiers.11:20-29. We moeten waardig omgaan met de 2 sacramenten, de heilige doop en het heilig avondmaal.

Het 3e kenmerk van de ware kerk is uitoefening van de tucht. Lezen Matthëus. 18:15-18.Dit zijn de 3 kenmerken van de ware kerk. De ware kerk heeft altijd Christus centraal staan.

 * Hoe kunnen we als kerk ervoor zorgen dat de 3 kenmerken uitgevoerd worden/blijven zoals God dat wil?
 * Stelling: als ik maar lid ben van de ware kerk is dat voldoende.

De regering van dekerk (Art.30)

Lezen Efeziërs 4:11-17

In de tekst kunnen we lezen dat God apostelen, profeten,evangelisten, herders en leraars aan de gemeente geeft. Zij zijn er om de gemeente te begeleiden en de eenheid te bevorderen, zodat we allemaal mogen groeien in het geloof tot de volle kennis van Christus. Ze zijn er dus niet om inde kerk te heersen, maar om te begeleiden in het geloof.

Handelingen 6:1-7laat ook duidelijk zien dat er wel opzieners in de kerk nodig zijn. Binnen de gemeente van Christus waren problemen ontstaan. In deze gemeente werden mannen aangesteld die ervoor moesten zorgen dat er weer naar iedereen omgekeken werd,en de eenheid in Christus bewaard bleef.

 * Tot op welke hoogte mag een kerk geregeerd worden?
 * God geeft apostelen, profeten, evangelisten, herders en leraars aan de kerk, worden al deze functies ook in de kerk vervuld?

De ambten in de kerk (Art.31)

Lezen 1 Timothëus 3

In de bijbel komen in het bijzonder twee ambten naar voren,dat van ouderling (opziener) en diaken. In de tekst wordt duidelijk gesproken over welke mensen geschikt kunnen zijn voor een van deze ambten. Belangrijk ishet dat niemand voor zijn tijd er voor vecht om ouderling of diaken te worden. Hebreeën 5:4 “En niemand matigt zichzelf die waardigheid aan, doch men wordt er toe geroepen door God, zoals immers ook Aäron”.

De bijbel spreekt ook over eerbied en respect voor de oudsten, (1 Timothëus.5:17-19). En Hebreeën 13:17 “Gehoorzaamt uw voorgangers en onderwerpt u aan (aan hen), want zij zijn het, die rekenschap zullen moeten afleggen. Laten zij het met vreugde kunnen doen en niet al zuchtende, want dat zou u geen nut doen” De ambten in de gemeente zijn dus een heel verantwoordelijke taak, en de ambtsdragers zullen ook afgerekend worden op hun taak. Daarnaast moet de gemeente in vrede leven met de ambtsdragers.

 * Als je kijkt naar je thuisgemeente, hoe wordt er omgegaan met de verantwoordelijkheid die de kerkenraad draagt over de gemeente?
 * Mag het ambt van ouderling of diaken geweigerd worden?

De orde en tucht inde kerk (Art.32)

Lezen Matthëus18:15-21

De kerk van Christus moet te allen tijde zuiver gehouden worden. Dwaalleraars moeten bestreden worden en Gods gemeente moet een gemeente zijn waarin iedereen zich onderwerpt aan de genade van Christus, en ook zo leeft zo als Hij het van ons vraagt. In Matthëus wordt ons verteld wat we moeten doen als mensen volharden in bepaalde zonde. Het slot is dat mensen buiten de kerk wordt gezet, een hele verdrietige zaak, maar God wil Zijn kerk zuiver houden, zoals we ook al eerder hebben kunnen lezen in Romeinen 16:17-21 ‘Maar ik vermaan u, broeders, dat gij hen in het oog houdt, die, in afwijking van het onderwijs, dat gij hebt ontvangen, de onenigheden en de  verleiding veroorzaken, en mijdt hen.’

De Bijbel over het 'Ambt'

Genesis 1, Genesis 1:26-31
Genesis 2, Genesis 2:18
Genesis 3:16 e.v., Genesis 3:15-20, Genesis 3
Genesis 4:19-24
Exodus 15:20
Numeri 1
Numeri 11:16 e.v.
Numeri 12, Numeri 12:1-8
Numeri 27:1-11
Numeri 30
Richteren 4
2 Samuël 20:15-22
2 Koningen 22:14 e.v.
2 Kronieken 34:22 e.v.
Spreuken 31:10 e.v., Spreuken 31
Psalm 128
Jesaja 8:3
Micha 6:1-4
Mattheüs 20:26
Mattheüs 23:11
Marcus 9:35
Marcus 10:43
Lucas 2:26-38
Lucas 8:2-3 en 38-42
Lucas 10:40, Lucas 10:38-42
Lucas 24:9-10
Johannes 4
Johannes 8
Johannes 12:26
Johannes 20:1-18
Handelingen 1:15-26
Handelingen 2
Handelingen 6, Handelingen 6:1-15, Handelingen 6:1 en 4, Handelingen
Handelingen 9:36
Handelingen 13:15
Handelingen 14:21-28
Handelingen 18:23-28
Handelingen 21:8-9
Romeinen 5:12-15
Romeinen 8
Romeinen 12:4-11, Romeinen 12:1-8
Romeinen 13:1, Romeinen 13:4, Romeinen 13:1-7
Romeinen 15:8
Romeinen 16:1,3, Romeinen 16:1 2, Romeinen 16
1 Korintiërs 3:5
1 Korintiërs 6:2-5
1 Korintiërs 11, 1 Korintiërs 11:3
1 Korintiërs 12:28, 1 Korintiërs 12:5, 1 Korintiërs 12
1 Korintiërs 14:34 e.v., 1 Korintiërs 14:34, 1 Korintiërs 14
1 Korintiërs 15:27, 1 Korintiërs 15:28
1 Korintiërs 16:16
2 Korintiërs 3:6
2 Korintiërs 6:4
2 Korintiërs 11:23
Galaten 3:28 e.v., Galaten 3:1-4 en 11, Galaten 3
Efeze 1:22
Efeze 2
Efeze 3:7
Efeze 4:11, Efeze 4
Efeze 5, Efeze 5:24
Efeze 6:21
Filippenzen 1:1
Filippenzen 2:6-7
Filippenzen 4:2-3
Kolossensen 1:7, Kolossensen 1:25
Kolossensen 3:18, Kolossensen 3:23 en 25, Kolossensen 3:16
Kolossensen 4:7
1 Tessalonicenzen 3:2
1 Tessalonicenzen 5
1 Timotheüs 2, 1 Timotheüs 2:12, 1 Timotheüs 2:2-7 en 11, 1 Timotheüs 2:8-14
1 Timotheüs 3, 1 Timotheüs 3:4, 1 Timotheüs 3:8 en 12
1 Timotheüs 4:6
Titus 1:5 e.v.
Titus 2:5
Hebreeën 1:14
Hebreeën 12:9
1 Petrus 2:18
1 Petrus 3:1-7, 1 Petrus 3:22
1 Petrus 4:7-11
1 Petrus 5:5
Openbaringen 2:20-24

Goede raad voor allen met een kerkelijk ambt

In het ambt is geen plaats voor middelmatigheid, de middelmatigheid die steeds aanzet het volk Gods te gebruiken voor zijn eigen belang, een waarschuwing om ter harte te nemen, we worden uitnodigt “menseen van gebed” te zijn “om de stem van Christus te worden die de Vader looft en ononderbroken ten beste spreekt voor de broeders en de zusters”.

Goede raad voor allen op weg naar een kerkelijk een ambt

Bereid je niet voor op de uitoefening van een beroep, om functionarissen te worden van een onderneming of bureaucratische organisatie … Daarom, pas op dat je daar niet inloopt! Je bent op weg herders te worden naar het beeld van Jezus, de Goede Herder, om te zijn zoals Hij en Zijn schapen te weiden.”

Goede raad voor allen met een kerkelijk ambt of op weg naar zo een ambt

“Indien sommigen onder u niet bereid zijn deze weg te volgen, is het beter dat u de moed heeft een andere weg te kiezen.”