HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                   

Het scheppingwerk van God
Dag 1

De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

Nieuwsbericht van holyhome.nl 

De Eerste Scheppingsdag
 
De aarde was wildrazende afgrond – vormloos. Duisternis dekte oeverloze diepte. Gods Geest streek als een wind heetbroedend over ’t watervlak. God zei: ‘Er zij licht’ en er was licht. God vond het licht goed, dus scheidde God het licht van het duister.

Als we onze bijbel openslaan dan kunnen we in Genesis het verslag lezen van de scheppingsweek. 

Dat God het licht maakte, verder het uitspansel – wat God hemel noemt – en toen de zeeën, meren en rivieren, zodat een droge aarde tevoorschijn kwam, waarop Hij jong groen, gewas en vruchtbomen liet groeien. 

En dat Hij zei dat de zon, de maan en de sterren aan het uitspansel zullen staan. Hij vervolgens de dieren die in het water leven schiep en de vogels. 

Daarna de dieren op het land. En tenslotte onze voorouders Adam en Eva.

We starten hier een serie over de Scheppingsdagen. Genesis 1 heeft in de geschiedenis van het volk Israël primair gefunctioneerd als een bemoediging. De moedeloze ballingen in Babel werden vertroost door hen erop te wijzen dat hun God als Schepper aanalles voorafgaat en dus boven alles staat, zie Jesaja 40: 12-31. Vanuitdeze primaire optiek lezen we Genesis 1.
Schriftlezingen: Genesis 1: 1-5, Deuteronomium 32: 8-12 en Johannes 1:1-5.       Tekst: Genesis 1:1-5

Om verder mee bezig te zijn . . .

1. God is de Schepper. Dat betekent dat de schepping geentoevalstreffer is, maar door God is gewild. Ten diepste is het leven goed. De gebrokenheid is er later – vanwege de zondeval –bijgekomen!

2. Eerst is er een afgrondelijke watermassa waarboven een dreigende duisternis hangt. Vervolgens wordt deze chaos omgevormd tot bewoonbare aarde.

3. Zoals een moederarend boven bewarend boven haar jong zweeft, zo zweeft Gods Geest boven de chaos. Hij laat de aarde in haar chaotische toestand niet los. Ook vandaag niet!

4. God roept het licht te voorschijn en de duisternis vlucht weg. Johannes betrekt dit op de worsteling tussen Jezus en de satan, zie Johannes 1;5. Met als uiteindelijk resultaat dat het Licht tóch overwint!

We gaan ons verdiepen in Genesis 1

Het hoofdstuk waarin beschreven wordt hoe God de hemel en de aarde – het heelal - geschapen heeft. De eerste vraag die zich dan aandient luidt:’Waarom heeft God dit hoofdstuk aan het volk Israël -en daarin aan ons als christelijke gemeente - geschonken? De bedoelingvan dit hoofdstuk is níet een kort historisch - min of meernatuurkundig - verslag te geven van het ontstaan van het universum. 

Wie vanuit dit gezichtspunt Genesis 1 leest, die raakt verzeild in allerlei discussies over schepping of evolutie. Deze discussies zijn zeker niet onbelangrijk. Maar ze horen niet thuis op de preekstoel, maar op gesprekskringen. In de prediking gaat het ten diepste niet om informatieverstrekking, maar om Woordverkonding. Met een hoofdletter. De prediking heeft als doel dat wij luisteren naar de boodschap vanGod, een boodschap die de Geest ons hart wil indragen. Dat is het verschil tussen Woordverkondiging in een eredienst én informatieverstrekking tijdens een gespreksgroep.

In Genesis 1 wordt ons verkondigd dat Gód de Schépper is van het universum.In de prediking mogen we echter een stap verder gaan. Wie is de God die deze werkelijkheid geschapen heeft? Genesis 1 inbeddend in de totaliteit van het bijbelse getuigenis, belijden wij als christelijke gemeente dat deze Schepper, de God van Israël is, de Vader van Jezus Christus. Meer nog, we belijden dat deze Schepper de drie-enige God is: Vader, Zoon en Heilige Geest. 

Er wordt in onze tekst immers gesproken over God, Die het licht schept. En de evangelist Johannes heeft, teruggrijpend op Genesis 1, duidelijk gemaakt dat dit lichtalles te maken heeft met Jezus Christus, Gods Zoon, die van Zichzelf gezegd heeft dat Hij het Licht der wereld is. En bovendien wordt inonze tekst gesproken over de Geest van God die zweeft boven de wateren.Het gaat over de drie-enige God. Dwz: geen God op afstand, maar een Goddie Zich ontfermt over Zijn schepping!

Met welk doel heeft de drie-enige God dit hoofdstuk aan Israëlen aan ons geschonken?

Primair om Israël en de gemeente te troosten! Vanuit het geheel van de bijbelse boodschap mogen wij dit hoofdstuk lezen als een bemoediging van Godswege! Iemand vraagt: ‘Hoe komt u erbij dat Genesis 1 primair bedoeld is om ons te bemoedigen?’ Dat leid ik af uit de manier waarop de profeet Jesaja heeft teruggegrepen op Genesis 1. In hoofdstuk 40 van zijn profetie spreekt hij Joodse ballingen aan, die vanuit hun vaderland gedeporteerd zijn naar het verre en vreemde Babel. Moedeloos en angstig vragen ze zich af of er ooit nog een weg terug zal zijn naar het land Kanaän, omdat ze menen dat de afgoden van de Babyloniërs sterker zijn dan hun God.

Om deze moedeloze ballingen te troosten, grijpt de profeet terug op Genesis 1. Hij wijst hen erop dat Israëls God de Schepper is van hemel en aarde. De God die aan het begin vooraf gaat en daarom ook bóven alles staat. Ook boven de goden die door de Babyloniërs worden aanbeden! ‘Weet jullie het niet – vraagt de profeet in hoofdstuk 40:27 , dat de eeuwige God, de HERE, de Schepper van de einden der aarde is?’‘

Zoals de HERE aan het begin heeft ingegrepen en de kosmos heeft geschapen, zo kan Hij opnieuw ingrijpen ten gunste van jullie. Hij isimmers nog steeds Dezelfde!’  Zó vertroost hij de ballingenen steekt Hij hun een hart onder de riem. Ze mogen in hun benarde omstandigheden weten dat hun God - omdat Hij de machtige Schepper is -principieel boven alles en iedereen staat. En met deze machtige God aanhun zijde hoeven ze niet angstig te zijn. Genesis 1 heeft dus in de geschiedenis van het volk Israël primair als vertroosting gefunctioneerd. Daarom een uitnodigen dit hoofdstuk te lezen als een bemoediging in de vaak moeilijke omstandigheden van het leven.

‘In den beginne schiep God de hemel en de aarde’. Dat dedrie-enige God in het oerbegin het universum geschapen heeft, betekentminstens twee dingen:

1. In de eerste plaats betekent dit dat de HERE aan alles vooraf is gegaan. Hij staat aan het oerbegin. De kosmos, deze aarde - en ook ons eigen kleine leventje - zijn geen toevalstreffers, zoals de evolutietheorie ons wil doen geloven. Het feit dat deze werkelijkheid bestaat, het feit ik er ben en dat ik leef, heeft niet met willekeur of speling van het lot te maken. Alles wat er is, is bewust door God geschapen. 

Hij heeft deze schepping en ook mijn bestaan gewild. Het isgoed om dit diep tot ons wezen te laten doordringen. Immers de heersende opvatting binnen onze cultuur is, dat onze aarde en ook ons bestaan er toevallig zijn. En daarom ook geen doel hebben Met dat gedachtegoed leven de meeste van onze tijdgenoten. Ze weten niet waar ze vandaan komen of waar ze naartoe gaan. Ze dolen door het leven. Met als gevolg dat op de bodem van hun hart – soms bewust, soms onbewust - het bange vermoeden leeft dat het leven doelloos en zinloos is.

En dat bange vermoeden levert een pessimistisch levensgevoel op, dat heel onze cultuur doortrekt. Zeker, dat pessimisme wordt overschreeuwd, met allerlei lawaai en amusement, met keihard werken of verstrooiing. Maar daaronder knaagt voortdurend de bange levensvraag: ‘Waarom ben er ik eigenlijk? Wat heeft mijn leven op aardeeigenlijk voor zin?’ 

Zou dit bange vermoeden niet de hoofdoorzaak kunnen zijn voor het gegeven dat zelfdoding de eerste doodsoorzaak is onder jongeren? Niet ziekte maar suicide is de eerste doodsoorzaak bij jongeren! Genesis 1 is medicijn tegen dit pessimistische levensgevoel. De boodschap van Genesis 1 is: ‘Ik ben er niet omdat bij toevaleen eicel en zaadcel elkaar hebben bevrucht. Ik ben er omdat God deze schepping, het menselijke leven en ook mijn leven bewust in het aanzijn heeft geroepen!’

2. Dat brengt ons bij de tweede opmerking. Wie is deze God, die dit alles vanuit liefde gewild heeft? De drie-enige God. De God wiens wezen gekenmerkt wordt door goedheid en ontferming. Zo leert de bijbel ons de Vader van Jezus Christus kennen! Niet als een afstandelijk en kille God, maar als een God wiens hart brandt van liefde en mededogen voor Zijn schepping en voor de mensheid! 

Wel, als het wezen van de Scheppergekenmerkt wordt door goedheid, dan zijn ook de schepping en het leven principieel goed. De drie-enige God kan toch niets anders dan goed voorbrengen? Dat houdt dus in het menselijke leven – ook ons persoonlijke leven – ten diepste goed is. Omdat God het gewild heeft. Ik kan me voorstellen dat dit bij sommigen weerstand oproept. Het leven goed? De praktijk laat toch zien dat gebrokenheid en pijn, moeite en verdriet het mensenleven tot op het bot doortrekken?

Zeker, we weten dat het leven gebroken is en dat er soms verschrikkelijke barsten doorheen lopen. We weten dat er mensen zijn wier leven zoveel schaduwkanten kent dat ze er onder dreigen te bezwijken. Maar, de bijbel leert ons dat deze gebrokenheid er láter – vanwege de zondeval - bijgekomen is. Vanaf hetbegin hoort de gebrokenheid er niet bij, want een goede God heeft hetleven gewild. 

Daarom is het leven in z’n diepste lagen goed tenoemen. Vandaar dat Genesis 1 ons oproept het leven als een gave uit Gods goede hand te aanvaarden. Is dat niet vertroostend? Juist ook alsje leven getekend is door gebrokenheid en schuld, door verlorenheid en afdwalen! Kijkend naar mijn leven mag ik – mogelijk met tranen in mijn ogen -  het leven aanvaarden als geschenk van God. Dit oerbesef doet mij met een zeker vertrouwen en met een zekere dankbaarheid in het leven staan. Niet omdat het leven zo gladjes verloopt, maar omdat het leven gave is van goede God. Hij heeft mijnbestaan gewild!

God schept de hemel en de aarde. En dan?

Dan wordt er ingezoemd op de aarde. Er wordt verteld dat zij ‘woest en ledig was, en dat er duisternis op de afgrond, dwz op vloed was’. En vervolgens begint het eigenlijke scheppingswerk. Veel bijbeluitleggers nemen daarom aan dat de schepping in twee fasen is verlopen. Na Gods eerste scheppingsdaad is de aarde een bouwput, een onbewoonbare chaos. Daarna- en niemand weet hoelang deze periode heeft geduurd – zette God zijn scheppingswerk voort door deze chaotische bouwpunt om te vormen tot een bewoonbare aarde. Het is goed om nog wat beter op deze chaos teletten.

‘De aarde nu was woest en ledig’. In het Hebreeuws staat er dat er ‘tohoe wabohoe’ op aarde heerste. Daarinhoor ik iets doorklinken van het onheilspellende van deze chaos. Op de watermassa lag namelijk duisternis. Geen donkerte zoals wij die kennen van de nacht, maar duisternis. Ik hoor daarin iets doorklinken van de dikke duisternis op Golgotha, waarin de HERE Jezus de verlatenheid door zijn Vader proefde. Kortom: de aarde is aanvankelijk niet meer dan een bouwput, een chaotische watermassa, waarover een dikke, dreigende en angstwekkende duisternis hangt. Wie kan zo’n onleefbare woestenij overwinnen? Wie kan haar omvormen tot een bewoonbare aarde? Proeft u de spanning? Wie is daartoe in staat?

Voordat verteld wordt dat de drie-enige God door te spreken in staat blijkt te zijn deze baaierd te veranderen in een leefbaar oord, wordt er eerst nog iets anders aan de orde gesteld. Boven deze bouwput zweeft de Geest Gods. ‘De Geest Gods zweefde over de afgrond’

Hier wordt hetzelfde werkwoord gebruikt als in Deuteronomium 32, waarin Mozes beeldend vertelt dat de HERE als een arend boven het volk Israël gezweefd heeft. Moeder arend werkt haar jongen het nest uitom het te leren vliegen. Met grote aandacht blijft zij boven haar fladderende jong zweven. Om, zodra het moe wordt en te pletter dreigtte vallen, pijnsnel naar beneden te schieten. Om het jong op te vangen op haar machtige vleugels. Zoals de moeder arend zwevend in de lucht waakt over haar jong, zo waakt de Geest van God over de chaotische watermassa. Maw: de HERE laat die chaotische en dreigende watervloed niet los. Zij valt niet uit Zijn hand. Hij is bij haar betrokken, waakt over haar en behoedt haar!

Laat dat beeld van die zwevende arend diep tot je wezen doordringen

Immers, de schepping - waarin wij na de zondeval leven - heeft trekken van deze baaierd vol onheil en duisternis. Door de zondeval hebben wij mensen het mogelijk gemaakt dat deze dreigende oermachten weer kunnen terugkeren op aarde. Denk maar aan de zondvloed. En wie zijn ogen er niet voor sluit, die ontdekt in onze Westerse samenleving iets van deze duistere oermachten. Een samenleving waarin de leegte en het chaotischevan de oervloed voelbaar zijn. 

Een maatschappij waarin de eenzaamheid en het dreigende geweld met handen te tasten te zijn. Maar niet alleenin de samenleving proeven we iets van de chaosmachten van het begin. Je proeft er soms ook iets van als mensen hun levensboek openen en daaruit vertellen. Onbegrijpelijk bittere pijnen. Schuld en dwaasheid. Gebrokenheid en kloven.

Misschien bent u iemand die er iets van herkent in uw eigen leven. De chaosmachten die er verwoestend in huishouden. Misschien herkent u er iets van in de samenleving die al meer verruwt en zich van God af beweegt. Mogelijk dat u daar wakker van ligt. Dankan! Alleen één ding. De Geest Gods zweefde boven de afgrond zoals een arend boven haar angstig fladderende jong. Maw: God liet die oerchaos niet aan haar lot over. Zo is het nog met onze samenleving. 

Boven de stad met al haar pijn en problematiek, met haar verwarring en chaos zweeft de arend van Gods Geest. Boven de stad staat de regenboog van Gods trouw en genade. Dat is iets om je eindeloos over te verbazen. En dat geeft moed om het vol te houden. Om midden in de stad als christelijke gemeente de lofzang gaande te houden. Niet omdat wij zo dapper zijn, maar omdat God de werkelijkheid, waarin de chaosmachten vrijspel lijken te hebben, niet opgeeft. Is het niet bemoedigend en vertroostend om daaruit te mogen leven?

De duistere en dreigende stilte die over de watermassa ligt, wordtechter plotseling doorbroken

Er klinkt een stem. Góds stem.Voor de eerste maal. ‘Daar zij licht’. ‘En het werdlicht’. Zoals bouwvakkers op een vroege wintermorgen, wanneer ze aan de slag gaan, eerst de bouwlampen aandoen om het aardedonker teverdrijven, zo doet de HERE op de eerste scheppingsdag het licht aan.Met als gevolg dat de duisternis wegvlucht. 

Door dát licht is God in staat om de chaos verder om te vormen tot een bewoonbare wereld. Met deze uitleg is echter nog niet alles gezegd. De evangelist Johannes ziet dieper. Hij identificeert het licht dat God aandoet in die duistere bouwput met de Here Jezus, het Licht der wereld. En bovendien brengt hij die dreigende duisternis in verband met Gods tegenstander, de satan. 

Het Licht en de duisternis komen hier voor het eerst met elkaar in botsing. Maar niet voor het laatst. Want we weten dat de duisternis in het OT felle pogingen heeft gedaan om de komst van de Here Jezus tegen te houden. En na Zijn geboorte van Jezus heeft de satan voortdurend getracht Hem uit te schakelen. Maar Johannes schrijft dat de duisternis het Licht niet heeft begrepen, het Licht niet heeft overmocht. 

Het Licht - Jezus Christus – heeft de duisternis overwonnen. Christus roept immers op het kruis: ‘Het is volbracht!’. Wanneer in Genesis 1 de duisternis wegvlucht voor het gezaghebbende spreken van God en het licht doorbreekt, dan mogen we daarin de aankondiging horen van deze eindoverwinning. Dat tóch– ondanks alles – het Licht zal overwinnen. ‘Toch overwint eens de genade en maakt een einde aan de nacht’. Dat alles ligt opgesloten in dat ene zinnetje: ’En het werdlicht’.

Waar draait het om in Genesis 1?

Om Israël en Gods gemeente te bemoedigen en te vertroosten. En die bemoediging valt uitéén in twee onderdelen:

1. dat wij temidden van alle twijfel en aanvechting, van alle nood en gebrokenheid die ons bij tijden kunnen overspoelen én waarin we iets proeven van de chaosmachten die wij als mensheid zelf over ons afgeroepen hebben, mogen weten: God is erbij. Zijn Geest zweeft behoedend en bewarend boven mijn gebroken leven, zodat ik er niet in omkom.

2. het tweede is dat ik in het geloof weten mag dat het Licht toch overwint. Niet de duisternis en de chaos zullen het laatste woord hebben. Het laatste woord is aan het Licht, aan Jezus Christus en aan de geboorte van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde.

Met vallen en opstaan levend uit deze geloofswetenschap en uit dit geloofsperspectief, sta ik als een vertrouwensvol en dankbaar mens in het leven. Ik weet geen betere samenvatting dan een gedicht van Ad den Besten, dat mij in een moeilijke periode onder ogen kwam:

  Deuteronomium 32: 8 -12

8 Toen de Allerhoogste aan de volken het erfbezit uitdeelde, toen HijAdams kinderen afzonderde, heeft Hij het grondgebied van de volkenvastgesteld overeenkomstig het aantal Israëlieten.
9 Want het deel van de HEERE is Zijn volk, Jakob is het gebied dat Zijn erfdeel is.
10 Hij vond hem in een woestijngebied, in een woeste, huilendewildernis. Hij omringde hem, Hij onderwees hem, Hij beschermde hem alsZijn oogappel.
11 Zoals een arend zijn nest opwekt, boven zijn jongenzweeft, zijn vleugels uitbreidt, ze pakt en ze draagt op zijnvlerken,
12 zo heeft alleen de HEERE hem geleid, er was geen vreemde god bij hem.

Johannes 1: 1-5

1 In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God.
2 Dit was in het begin bij God.
3 Alle dingen zijn door het Woord gemaakt, en zonder dit Woord is geen ding gemaakt dat gemaakt is.
4 In het Woord was het leven en het leven was het licht van de mensen.
5 En het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet begrepen.

 READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS