HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS
Afbeelding
Missale Romanum - 105
overzicht
De
houtsnedes zijn gepubliceerd in 1593
onder de titel Adnotationes et Meditationes in Evangelia ("Notes and
Meditations on the Gospels")
153
Afbeeldingen 1593 edition, in chronologische volgorde van Jezus' leven
klik op de afbeelding voor aanvullende
informatie
De Geest van de
waarheid
BIJBELTEKST Johannes 16
Uit het evangelie volgens
Johannes:
12 Ik heb jullie nog veel meer te zeggen, maar jullie kunnen het nog niet verdragen. 13 De Geest van de waarheid zal jullie, wanneer hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid. Hij zal niet namens zichzelf spreken, maar hij zal zeggen wat hij hoort en jullie bekendmaken wat komen gaat. 14 Door jullie bekend te maken wat hij van mij heeft, zal hij mij eren. 15 Alles wat van de Vader is, is van mij – daarom heb ik gezegd dat hij alles wat hij jullie bekend zal maken, van mij heeft. 16 Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug.’(16:16) maar kort daarna zien jullie me terug – Andere handschriften lezen: ‘maar kort daarna zien jullie mij omdat ik naar de Vader ga’.
17 Daarop zeiden een paar leerlingen tegen elkaar: ‘Wat betekent wat hij nu zegt: “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”? En: “Ik ga naar de Vader”? 18 Wat betekent “nog een korte tijd”? Wat bedoelt hij toch?’ 19 Jezus begreep dat ze hem iets wilden vragen. Hij zei: ‘Proberen jullie te begrijpen wat ik bedoelde met “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”? 20 Waarachtig, ik verzeker jullie: je zult huilen en weeklagen, terwijl de wereld blij zal zijn. Je zult bedroefd zijn, maar je verdriet zal in vreugde veranderen. 21 Ook een vrouw die baart heeft het zwaar als haar tijd gekomen is, maar wanneer haar kind geboren is, herinnert ze zich de pijn niet meer, omdat ze blij is dat er een mens ter wereld is gekomen. 22 Jullie hebben nu verdriet, maar ik zal jullie terugzien, en dan zul je blij zijn, en niemand zal je je vreugde afnemen. 23 Dan hoeven jullie mij niets meer te vragen. Maar ik verzeker jullie: wat je de Vader ook vraagt in mijn naam – hij zal het je geven. 24 Tot nu toe hebben jullie niets in mijn naam gevraagd, maar vraag het en je zult het ontvangen. Dan zal je vreugde volmaakt zijn.
25 Ik heb jullie dit alles in beelden verteld, maar er komt een tijd dat ik niet meer in beelden spreek, maar jullie zonder omwegen over de Vader vertel. 26 Als je dan iets vraagt in mijn naam, hoef ik het niet meer namens jullie aan de Vader te vragen, 27 want de Vader zelf heeft jullie lief, omdat jullie mij liefhebben en geloven dat ik van God ben gekomen. 28 Ik ben bij de Vader vandaan gegaan en naar de wereld gekomen, nu verlaat ik de wereld weer en ga ik terug naar de Vader.’
Jezus spreekt in deze hoofdstukken over zijn afwezigheid en ‘sommigen’ van de leerlingen begrijpen dat niet: ‘waar heeft die man het over?’ ‘Sommigen’, d.w.z. niet allen. Er zijn kennelijk discipelen die wel iets weten van de afwezigheid van de Heer Jezus. Als zij hun bijbel kennen is dat geen wonder.
Wie het 'Oude Testament' leest is wel vertrouwd met de afwezigheid van God. “Hoe lang HEER zult Gij mij vergeten, uw aangezicht (d.i. uw aanwezigheid) voor mij verbergen?” (Ps. 13:2) ‘HEER, waarom verstoot Gij
mijn ziel/leven, en verbergt Gij uw aangezicht voor mij?’ (Ps. 88:15) en vele andere plaatsen in de Psalmen (89:47, 143:7) of in de mond van Job: ‘Waarom verbergt Gij uw aangezicht en houdt Gij mij voor uw vijand? (Job 13:24) De ervaring van de afwezigheid van deze God en zijn Messias is ook in onze wereld maar al te vaak herkenbaar voor wie de Schriften kent.
Maar u hoort het: deze ervaring van Gods afwezigheid is toch iets anders dan een soort ongekwalificeerd gevoel van verlatenheid. Het is toch niet een gevoel van ‘er moet IETS wezen, maar dat IETS laat het afweten.’ Dat klinkt een beetje puberaal: ‘de hele wereld laat mij in de steek.’ Maar wie ‘de hele wereld’ is, wat en wie het dan precies is die ons in de steek laat, dat blijft in het vage. Ik wil daar niet denigrerend over doen, maar alleen maar duidelijk maken dat het in de Schrift anders ligt.
Als Israël wordt verlaten, weet het door Wie het is verlaten. Dat maakt het in zekere zin nog erger. Maar anders dan bij een vaag gevoel van verlatenheid wordt in Israël de mens niet in zijn verlatenheid verlamd, maar spreekt hij
zich luid en duidelijk uit. Als Job zegt ‘Waarom verbergt Gij uw aangezicht’ dan is het voor Job niet afgelopen, maar dan is dat protest, zo nodig protest tegen God met een beroep op God. Het hele boek Job is daar vol van.
De afwezigheid van iemand die je kent, de afwezigheid van iemand die je liefhebt, is erger dan de afwezigheid van iemand die je niet of maar vaag kent. Het is pijnlijker omdat het een gezicht heeft. Je weet wat je mist. Maar tegelijk verbreekt het de aanwezigheid nooit totaal, nooit voor eeuwig en altijd, nooit definitief.
En soms – niet altijd, maar soms - zou het ook nog wel eens kunnen zijn dat Hij zich niet voor ons, maar wij ons voor Hem verbergen; dat doet de mensheid namelijk ook, als sinds Adam in het Paradijs. Ook dat besef heeft in Israël nooit ontbroken.
Over De Aanwezige
Die dubbelheid: afwezigheid die niet de totale leegheid kan zijn omdat het de afwezigheid is van iemand die wij kennen, omdat – om zo te zeggen – de Afwezigheid niets anders is dan de ontkenning van de Aanwezigheid, dat
drukt Jezus nu uit in dat spreukje dat we tot drie maal toe lezen in Johannes 16: “Nog een kleine tijd en je aanschouwt mij niet meer, en weer een kleine tijd en je zult mij zien.”
Zonder twijfel spreekt Jezus hier over zijn dood en opstanding. Maar tegelijkertijd verwijst Johannes daarmee naar de tijden van verdrukking die komen gaan en het moment van bevrijding dat tenslotte het laatste woord zal hebben.
Er is een klein nuanceverschil tussen ‘aanschouwen’ en ‘zien.’ ‘Aanschouwen’ is gewaarworden, heeft nog iets afstandelijks; ‘zien’ is ervaren, volledig in je opnemen. Het laatste is vollediger dan het eerste. Ik houd dan ook niet van dat woord ‘terug’ in de vertaling ‘ik kom terug.’ ‘Terug’ kijkt achteruit: zoals het ooit was zo wordt het weer. De oude tijden komen terug…. Dat dus niet!
‘Je zult mij zien’, laat het verleden verleden en kijkt vooruit. Jézus kan zeggen ‘Ik zie jullie weer.’ Bij Hem is het vanaf het begin ‘zien’ geweest. Maar voor de discipelen is de verschijning van de Opgestane en de komst van de Heilige Geest, geen ‘gelukkig weerzien’, maar een voor het eerst Hem werkelijk ‘zien’, ‘ervaren’, helemaal bij Hem betrokken zijn. Als de Opgestane is Jezus, nu eindelijk voor iedereen herkenbaar, groter en machtiger dan wij allen ooit hadden gedacht.
Over nog een ‘Kleine tijd’
U moet in deze teksten van Johannes horen hoe Jezus’ Aanwezigheid zijn Afwezigheid a.h.w. overschaduwt. Daarom vind ik ‘een kleine tijd’ een betere vertaling dan ‘een korte tijd’. Er staat niet zoiets als ‘even weg, zo terug.’ De lengte van de tijd speelt geen rol; het gaat om de kwaliteit van die tijd. Die kwaliteit is klein, gering. De notie ‘tijd’ voegen wij trouwens als vertalers toe; niet geheel onterecht, maar het moet niet worden misverstaan. Grieks mikron is een ‘klein dingetje’ , een ‘kleinigheid.’ Het is er, maar als het gezegd is, is het bij wijze van spreken al weer over. Het gaat dus om tussentijd, een tijd die niets is in zichzelf, maar er alleen maar is onder het beslag van wat er voor - en vooral - er na komt.
Zo leeft de gemeente van Christus. Hij is onder ons in zijn Woord en Sacrament. Maar toch zijn er tijden’, die zijn Aanwezigheid lijken te onderbreken. Dan is Hij er maar tegelijk is hij er niet. Dat zijn ‘kleine tijden,’ niet omdat ze gauw voorbij zijn, maar omdat ze tenslotte geen gezag zullen hebben.
‘Kleine tijden’, maar pas op: ‘wenen en weeklagen’, ‘huilen en rouwklagen’ zijn geen ‘kleinigheid’. Ze kunnen het worden, onder het gezag van andere tijden, maar ze zijn het niet vanuit zichzelf. Dat wordt met ‘kleine tijd’ dus zeker niet bedoeld. Verdrukking en leed moeten we niet wegpraten en al helemaal niet goedpraten. Wat de Schrift ons ook hier zegt is dat de ruimte voor protest tegen het lijden onder het gezag van de Heer niet zal worden weggenomen. Dat is iets anders. Dus alsjeblieft geen (religieuze) platitudes, dat het lijden ‘loutert’ of dat soort dingen. Of dat iedere zaak nu eenmaal twee kanten heeft: een positieve en een negatieve…. Comfortabele onzin! Hoe krijg je het uit je strot als je iets ziet van het lijden in deze wereld.
Over Geboortepijn
Johannes gebruikt het beeld van een geboorte. Het is een beeld dat wij vaker tegenkomen in de bijbel. ‘Een vrouw, wanneer zij baart, is in pijn, maar als ze het kind heeft gebaard herinnert zij zich de pijn niet meer…’
U begrijpt: dat is een overdrijving. De moeder ‘vergeet’ de pijn natuurlijk niet. Hoe zou ze? Maar die pijn staat ineens in een ander kader. Het uur van de pijn is niet het laatste uur, het is tussentijd geworden, tijd die voorbijging. Dat is de tussentijd waarin de gemeente leeft. De weeën verdwijnen nog niet, ze spelen nog steeds een rol, ze zijn er nog, maar ze spelen niet de hoofdrol, ze domineren het leven niet langer. Wat domineert is dat ‘een kind is ter wereld gekomen.’
Pijn wordt nergens in de bijbel goedgepraat, en er wordt aan het lijden nooit een hogere ‘zin’ gegeven. Ook hoor je nergens dat de vreugde, de blijdschap, des te groter wordt wanneer de pijn des te heviger was. Dat is grote onzin. Maar wèl wordt ons te verstaan gegeven dat pijn en verdriet niet het eerste woord is en ook niet het laatste woord zal hebben. Ze is een ‘kleine tijd’, onder het beslag van de grote daden van een God die leeft en die spreekt. De ervaring van Zijn afwezigheid doet pijn, maar ze doodt niet. Integendeel: Er is zelfs in de verdrukking, in de benauwdheid, ruimte om te leven, ruimte voor opstand, ruimte voor verzet, verzet tegen een wereld die – bij wijze van spreken – de ellende van anderen luidruchtig viert.
De kleine tijden verloochenen de grote tijden niet. Daarover kan ons ‘hart’, ons ‘lef’ zich zich verblijden. Niet permanent – er is in deze wereld geen plaats voor triomfalisme - maar ‘af en toe’, ‘nu en dan’, ‘bij tijd en wijle’. Wanneer er rondom ons iets gebeurt in Zijn Geest, iets dat aan Hem herinnert, dan is de tijd van verdriet een kleine tijd, een kleinigheid geweest. Daarin zal ons hart zich verheugen en die vreugde neemt niemand van je af.
1 Dit
alles heb ik tegen jullie gezegd om te voorkomen dat jullie je geloof
verliezen. 2 Jullie
zullen uit de synagoge gezet worden, en er komt zelfs een tijd dat
iedereen die jullie doodt, meent daarmee God te dienen. 3 Maar ze doen dat omdat ze
de Vader en mij niet kennen. 4 Ik zeg jullie dit nu, en
wanneer die tijd komt zullen jullie denken aan wat ik gezegd heb. Ik
heb dit niet al eerder verteld omdat ik nog bij jullie was. 5 Nu ga ik weg, naar hem die
mij gezonden heeft, maar niemand van jullie vraagt: “Waar
gaat u naartoe?” 6 Jullie zijn verdrietig,
omdat ik jullie dat gezegd heb. 7 Werkelijk, het is goed
voor jullie dat ik ga, want als ik niet ga zal de pleitbezorger niet
bij jullie komen, maar als ik weg ben, zal ik hem jullie zenden. 8 Wanneer hij komt zal hij
de wereld duidelijk maken wat zonde, gerechtigheid en oordeel is: 9 zonde – dat ze
niet in mij geloven, 10 gerechtigheid –
dat ik naar de Vader ga en jullie me niet meer zien, 11 oordeel – dat
de heerser over deze wereld is veroordeeld.
12 Ik heb jullie nog veel meer te zeggen, maar jullie kunnen het nog niet verdragen. 13 De Geest van de waarheid zal jullie, wanneer hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid. Hij zal niet namens zichzelf spreken, maar hij zal zeggen wat hij hoort en jullie bekendmaken wat komen gaat. 14 Door jullie bekend te maken wat hij van mij heeft, zal hij mij eren. 15 Alles wat van de Vader is, is van mij – daarom heb ik gezegd dat hij alles wat hij jullie bekend zal maken, van mij heeft. 16 Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug.’(16:16) maar kort daarna zien jullie me terug – Andere handschriften lezen: ‘maar kort daarna zien jullie mij omdat ik naar de Vader ga’.
17 Daarop zeiden een paar leerlingen tegen elkaar: ‘Wat betekent wat hij nu zegt: “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”? En: “Ik ga naar de Vader”? 18 Wat betekent “nog een korte tijd”? Wat bedoelt hij toch?’ 19 Jezus begreep dat ze hem iets wilden vragen. Hij zei: ‘Proberen jullie te begrijpen wat ik bedoelde met “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”? 20 Waarachtig, ik verzeker jullie: je zult huilen en weeklagen, terwijl de wereld blij zal zijn. Je zult bedroefd zijn, maar je verdriet zal in vreugde veranderen. 21 Ook een vrouw die baart heeft het zwaar als haar tijd gekomen is, maar wanneer haar kind geboren is, herinnert ze zich de pijn niet meer, omdat ze blij is dat er een mens ter wereld is gekomen. 22 Jullie hebben nu verdriet, maar ik zal jullie terugzien, en dan zul je blij zijn, en niemand zal je je vreugde afnemen. 23 Dan hoeven jullie mij niets meer te vragen. Maar ik verzeker jullie: wat je de Vader ook vraagt in mijn naam – hij zal het je geven. 24 Tot nu toe hebben jullie niets in mijn naam gevraagd, maar vraag het en je zult het ontvangen. Dan zal je vreugde volmaakt zijn.
25 Ik heb jullie dit alles in beelden verteld, maar er komt een tijd dat ik niet meer in beelden spreek, maar jullie zonder omwegen over de Vader vertel. 26 Als je dan iets vraagt in mijn naam, hoef ik het niet meer namens jullie aan de Vader te vragen, 27 want de Vader zelf heeft jullie lief, omdat jullie mij liefhebben en geloven dat ik van God ben gekomen. 28 Ik ben bij de Vader vandaan gegaan en naar de wereld gekomen, nu verlaat ik de wereld weer en ga ik terug naar de Vader.’
29 Toen
zeiden de leerlingen: ‘Ja, nu spreekt u rechtstreeks en niet
in beelden. 30 Nu
begrijpen we dat u alles weet en dat niemand u iets hoeft te vragen, nu
geloven we dat u van God bent gekomen.’ 31 Jezus vroeg:
‘Nu geloven jullie? 32 Er komt een tijd, en die
tijd is er al, dat jullie uiteengedreven worden, dat ieder zijn eigen
weg gaat en mij alleen achterlaat. Maar ik ben niet alleen, want de
Vader is bij mij. 33 Ik
heb dit gezegd opdat jullie vrede vinden bij mij. Jullie zullen het
zwaar te verduren krijgen in de wereld, maar houd moed: ik heb de
wereld overwonnen.’
Over Gods
afwezigheidDe bijbel geeft veel namen voor
de Heilige Geest, zoals de Geest van wijsheid, van macht, van kennis en
verstand. Eén van de namen die Jezus meerdere malen
specifiek gebruikt, is de Geest der waarheid:
Johannes 15:26: Wanneer de Trooster komt, die Ik u zenden zal van de Vader, de Geest der waarheid, die van de Vader uitgaat, zal deze van Mij getuigen. Johannes 16:12,13: Nog veel heb Ik u te zeggen, maar gij kunt het thans niet dragen: doch wanneer Hij komt, de Geest der waarheid, dan zal Hij u de weg wijzen tot de volle waarheid; want Hij zal niet uit zichzelf spreken, maar al wat Hij hoort, zal Hij spreken en de toekomst zal Hij u verkondigen.
Johannes 15:26: Wanneer de Trooster komt, die Ik u zenden zal van de Vader, de Geest der waarheid, die van de Vader uitgaat, zal deze van Mij getuigen. Johannes 16:12,13: Nog veel heb Ik u te zeggen, maar gij kunt het thans niet dragen: doch wanneer Hij komt, de Geest der waarheid, dan zal Hij u de weg wijzen tot de volle waarheid; want Hij zal niet uit zichzelf spreken, maar al wat Hij hoort, zal Hij spreken en de toekomst zal Hij u verkondigen.
Jezus spreekt in deze hoofdstukken over zijn afwezigheid en ‘sommigen’ van de leerlingen begrijpen dat niet: ‘waar heeft die man het over?’ ‘Sommigen’, d.w.z. niet allen. Er zijn kennelijk discipelen die wel iets weten van de afwezigheid van de Heer Jezus. Als zij hun bijbel kennen is dat geen wonder.
Wie het 'Oude Testament' leest is wel vertrouwd met de afwezigheid van God. “Hoe lang HEER zult Gij mij vergeten, uw aangezicht (d.i. uw aanwezigheid) voor mij verbergen?” (Ps. 13:2) ‘HEER, waarom verstoot Gij
mijn ziel/leven, en verbergt Gij uw aangezicht voor mij?’ (Ps. 88:15) en vele andere plaatsen in de Psalmen (89:47, 143:7) of in de mond van Job: ‘Waarom verbergt Gij uw aangezicht en houdt Gij mij voor uw vijand? (Job 13:24) De ervaring van de afwezigheid van deze God en zijn Messias is ook in onze wereld maar al te vaak herkenbaar voor wie de Schriften kent.
Maar u hoort het: deze ervaring van Gods afwezigheid is toch iets anders dan een soort ongekwalificeerd gevoel van verlatenheid. Het is toch niet een gevoel van ‘er moet IETS wezen, maar dat IETS laat het afweten.’ Dat klinkt een beetje puberaal: ‘de hele wereld laat mij in de steek.’ Maar wie ‘de hele wereld’ is, wat en wie het dan precies is die ons in de steek laat, dat blijft in het vage. Ik wil daar niet denigrerend over doen, maar alleen maar duidelijk maken dat het in de Schrift anders ligt.
Als Israël wordt verlaten, weet het door Wie het is verlaten. Dat maakt het in zekere zin nog erger. Maar anders dan bij een vaag gevoel van verlatenheid wordt in Israël de mens niet in zijn verlatenheid verlamd, maar spreekt hij
zich luid en duidelijk uit. Als Job zegt ‘Waarom verbergt Gij uw aangezicht’ dan is het voor Job niet afgelopen, maar dan is dat protest, zo nodig protest tegen God met een beroep op God. Het hele boek Job is daar vol van.
De afwezigheid van iemand die je kent, de afwezigheid van iemand die je liefhebt, is erger dan de afwezigheid van iemand die je niet of maar vaag kent. Het is pijnlijker omdat het een gezicht heeft. Je weet wat je mist. Maar tegelijk verbreekt het de aanwezigheid nooit totaal, nooit voor eeuwig en altijd, nooit definitief.
En soms – niet altijd, maar soms - zou het ook nog wel eens kunnen zijn dat Hij zich niet voor ons, maar wij ons voor Hem verbergen; dat doet de mensheid namelijk ook, als sinds Adam in het Paradijs. Ook dat besef heeft in Israël nooit ontbroken.
Over De Aanwezige
Die dubbelheid: afwezigheid die niet de totale leegheid kan zijn omdat het de afwezigheid is van iemand die wij kennen, omdat – om zo te zeggen – de Afwezigheid niets anders is dan de ontkenning van de Aanwezigheid, dat
drukt Jezus nu uit in dat spreukje dat we tot drie maal toe lezen in Johannes 16: “Nog een kleine tijd en je aanschouwt mij niet meer, en weer een kleine tijd en je zult mij zien.”
Zonder twijfel spreekt Jezus hier over zijn dood en opstanding. Maar tegelijkertijd verwijst Johannes daarmee naar de tijden van verdrukking die komen gaan en het moment van bevrijding dat tenslotte het laatste woord zal hebben.
Er is een klein nuanceverschil tussen ‘aanschouwen’ en ‘zien.’ ‘Aanschouwen’ is gewaarworden, heeft nog iets afstandelijks; ‘zien’ is ervaren, volledig in je opnemen. Het laatste is vollediger dan het eerste. Ik houd dan ook niet van dat woord ‘terug’ in de vertaling ‘ik kom terug.’ ‘Terug’ kijkt achteruit: zoals het ooit was zo wordt het weer. De oude tijden komen terug…. Dat dus niet!
‘Je zult mij zien’, laat het verleden verleden en kijkt vooruit. Jézus kan zeggen ‘Ik zie jullie weer.’ Bij Hem is het vanaf het begin ‘zien’ geweest. Maar voor de discipelen is de verschijning van de Opgestane en de komst van de Heilige Geest, geen ‘gelukkig weerzien’, maar een voor het eerst Hem werkelijk ‘zien’, ‘ervaren’, helemaal bij Hem betrokken zijn. Als de Opgestane is Jezus, nu eindelijk voor iedereen herkenbaar, groter en machtiger dan wij allen ooit hadden gedacht.
Over nog een ‘Kleine tijd’
U moet in deze teksten van Johannes horen hoe Jezus’ Aanwezigheid zijn Afwezigheid a.h.w. overschaduwt. Daarom vind ik ‘een kleine tijd’ een betere vertaling dan ‘een korte tijd’. Er staat niet zoiets als ‘even weg, zo terug.’ De lengte van de tijd speelt geen rol; het gaat om de kwaliteit van die tijd. Die kwaliteit is klein, gering. De notie ‘tijd’ voegen wij trouwens als vertalers toe; niet geheel onterecht, maar het moet niet worden misverstaan. Grieks mikron is een ‘klein dingetje’ , een ‘kleinigheid.’ Het is er, maar als het gezegd is, is het bij wijze van spreken al weer over. Het gaat dus om tussentijd, een tijd die niets is in zichzelf, maar er alleen maar is onder het beslag van wat er voor - en vooral - er na komt.
Zo leeft de gemeente van Christus. Hij is onder ons in zijn Woord en Sacrament. Maar toch zijn er tijden’, die zijn Aanwezigheid lijken te onderbreken. Dan is Hij er maar tegelijk is hij er niet. Dat zijn ‘kleine tijden,’ niet omdat ze gauw voorbij zijn, maar omdat ze tenslotte geen gezag zullen hebben.
‘Kleine tijden’, maar pas op: ‘wenen en weeklagen’, ‘huilen en rouwklagen’ zijn geen ‘kleinigheid’. Ze kunnen het worden, onder het gezag van andere tijden, maar ze zijn het niet vanuit zichzelf. Dat wordt met ‘kleine tijd’ dus zeker niet bedoeld. Verdrukking en leed moeten we niet wegpraten en al helemaal niet goedpraten. Wat de Schrift ons ook hier zegt is dat de ruimte voor protest tegen het lijden onder het gezag van de Heer niet zal worden weggenomen. Dat is iets anders. Dus alsjeblieft geen (religieuze) platitudes, dat het lijden ‘loutert’ of dat soort dingen. Of dat iedere zaak nu eenmaal twee kanten heeft: een positieve en een negatieve…. Comfortabele onzin! Hoe krijg je het uit je strot als je iets ziet van het lijden in deze wereld.
Over Geboortepijn
Johannes gebruikt het beeld van een geboorte. Het is een beeld dat wij vaker tegenkomen in de bijbel. ‘Een vrouw, wanneer zij baart, is in pijn, maar als ze het kind heeft gebaard herinnert zij zich de pijn niet meer…’
U begrijpt: dat is een overdrijving. De moeder ‘vergeet’ de pijn natuurlijk niet. Hoe zou ze? Maar die pijn staat ineens in een ander kader. Het uur van de pijn is niet het laatste uur, het is tussentijd geworden, tijd die voorbijging. Dat is de tussentijd waarin de gemeente leeft. De weeën verdwijnen nog niet, ze spelen nog steeds een rol, ze zijn er nog, maar ze spelen niet de hoofdrol, ze domineren het leven niet langer. Wat domineert is dat ‘een kind is ter wereld gekomen.’
Pijn wordt nergens in de bijbel goedgepraat, en er wordt aan het lijden nooit een hogere ‘zin’ gegeven. Ook hoor je nergens dat de vreugde, de blijdschap, des te groter wordt wanneer de pijn des te heviger was. Dat is grote onzin. Maar wèl wordt ons te verstaan gegeven dat pijn en verdriet niet het eerste woord is en ook niet het laatste woord zal hebben. Ze is een ‘kleine tijd’, onder het beslag van de grote daden van een God die leeft en die spreekt. De ervaring van Zijn afwezigheid doet pijn, maar ze doodt niet. Integendeel: Er is zelfs in de verdrukking, in de benauwdheid, ruimte om te leven, ruimte voor opstand, ruimte voor verzet, verzet tegen een wereld die – bij wijze van spreken – de ellende van anderen luidruchtig viert.
De kleine tijden verloochenen de grote tijden niet. Daarover kan ons ‘hart’, ons ‘lef’ zich zich verblijden. Niet permanent – er is in deze wereld geen plaats voor triomfalisme - maar ‘af en toe’, ‘nu en dan’, ‘bij tijd en wijle’. Wanneer er rondom ons iets gebeurt in Zijn Geest, iets dat aan Hem herinnert, dan is de tijd van verdriet een kleine tijd, een kleinigheid geweest. Daarin zal ons hart zich verheugen en die vreugde neemt niemand van je af.
"Geliefden,
vertrouwt niet iedere geest, maar beproeft de geesten, of zij uit God
zijn; want vele valse profeten zijn in de wereld uitgegaan. Hieraan
onderkent gij de Geest Gods: iedere geest, die belijdt, dat Jezus
Christus in het vlees gekomen is, is uit God; en iedere, die Jezus niet
belijdt, is niet uit God. En dit is de geest van de antichrist, waarvan
gij gehoord hebt, dat hij komen zal, en hij is nu reeds in de wereld.
Gij zijt uit God, kinderkens, en gij hebt hen overwonnen; want Hij, die
in u is, is meerder dan die in de wereld is. Zij zijn uit de wereld;
daarom spreken zij uit de wereld en hoort de wereld naar hen. Wij zijn
uit God; wie God kent, hoort naar ons; wie uit God niet is, hoort naar
ons niet. Hieraan onderkennen wij de Geest der waarheid en de geest der
dwaling"
(1 Johannes 4:1-6)
(1 Johannes 4:1-6)
READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE
INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM
Remember all victims of violence worldwide
DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO
HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS
Waard om te weten :
Een hartelijk welkom op de siteDeze pagina printen
Sitemap
Wie zoekt zal vinden
FAQ - HELP
Kerk
Zondag
Advent
Kerstfeest
Driekoningen
Vastentijd
Goede Vrijdag
Aswoensdag
Palmzondag
Palmpasen
De stille week
Witte donderdag
Stille zaterdag
Paaswake
Pasen - Paasfeest
Hemelvaartsdag
Pinksteren
Biddag
Dankdag
Avondmaal
Doop
Belijdenis
Oudjaarsdag
Nieuwjaarsdag
Sint Maarten
Sint Nicolaas
Halloween
Hervormingsdag
Dodenherdenking
Bevrijdingsdag
Koningsdag / Koninginnedag
Gebedsweek
Huwelijk
Begrafenis
Vakantie
Recreatie
Feest- en Gedenkdagen
Symbolen van herkenning
Leerzame antwoorden op levens- en geloofsvragen
Hebreeën 4:12 zegt: "Want levend en krachtig is het woord van God, en scherper dan een tweesnijdend zwaard: het dringt diep door tot waar ziel en geest, been en merg elkaar raken, en het is in staat de opvattingen en gedachten van het hart te ontleden". Lees eens: Het zwijgen van God
God heeft zoveel liefde voor de wereld, dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven; zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft. Lees eens: God's Liefde
Schat onder handbereik
Bemoediging en troost
Bible-people - stories of famous men and women in the Bible
Bible-archaeology - archaeological evidence and the Bible
Bible-art - paintings and artworks of Bible events
Bible-top ten - ways to hell, films, heroes, villains, murders....
Bible-architecture - houses, palaces, fortresses
Women in the Bible - great women of the Bible
The Life of Jesus Christ - story, paintings, maps
Read more for Study Apocrypha, Historic Works
GELOOF EN LEVEN een
KLEINE HULP VOOR ONDERWEG
Wie zoekt zal vinden
Boeiende Series :
BijbelvertalingenBijbel en Kunst
Bijbels Prentenboek
Biblische Bildern
Encyclopedie
E-books en Pdf
Prachtige Bijbelse Schoolplaten
De Heilige Schrift
Het levende Woord van God
Aan de voeten van Jezus
Onder de Terebint
In de Wijngaard
De Bergrede
Gelijkenissen van Jezus
Oude Schoolplaten
De Zaligsprekingen van Jezus
Goede Vruchten
Geestesgaven
Tijd met Jezus
Film over Jezus
Barmhartigheid
Catechese lessen
Het Onze Vader
De Tien Geboden
Hoop en Verwachting
Bijzondere gebeurtenissen
De Bijbel is boeiend
Bijbelverhalen in beeld
Presentaties en Powerpoints
Bijbelse Onderwerpen
Vrede van God voor jou
Oude bijbel tegels
Informatie over alle kerken in Nederland: Kerkzoeker
Bible Study: The Bible alone!
L'étude biblique: Rien que la Bible!
Bibelstudium: Allein die Bibel!
Materiaal voor het Digibord
Werkbladen Bijbelverhalen Bijbellessen
OT Hebreeuws-Engels
NT Grieks-Engels
Naslagwerken
Belijdenissen
Een rijke bron
Missale Romanum + Afbeeldingen
Stripboek over Jezus
Christelijke Symbolen
Plaatjes Afbeeldingen Clipart
Evangelie op Postzegels
Harmonium Huisorgel
Godsdiensten en Religies
Herinnering aan Kerken
Christian Country Music
Muzikale ontspanning
Software voor Bijbelstudie
Hartverwarmende Klanken
Read and Hear the Holy Bible
Luisterbijbel
Bijbel voor Slechtzienden Begrippenlijst -1- -2-
Meer weten over de Psalmen, gezangen, liturgieën, belijdenisgeschriften: Catechismus, Dordtse Leerregels en veel andere informatie? . Kijk op: Online-bijbel.nl(What's good, use it)