1Toen hij eens aan de oever van het Meer van Gennesaret stond en Het Volk Zich om hem verdrong om naar het woord van God te luisteren, 2Hij zag twee boten aan de oever van het meer liggen; de vissers waren eruit gestapt, ze waren bezig de netten te spoelen. 3Hij stapte in een van de boten, die van Simon was, en vroeg hem een Eindje van het land weg te varen; Hij ging zitten en GAF de menigte onderricht vanuit de boot. 4Toen hij was opgehouden met spreken, zei Hij tegen Simon: 'Vaar naar diep water en gooi jullie netten uit om vis te vangen. " 5Simon antwoordde: 'Meester, de hele nacht hebben we ons ingespannen en niets gevangen. Maar als u het zegt, zal ik de netten uitwerpen. " 6En toen ze dat gedaan hadden, zwom er zo'n enorme school vissen in de netten DAT sterven dreigden te scheuren. 7Ze gebaarden naar de mannen in de andere boot DAT sterven hen moesten komen helpen; nadat dezen bij hen waren gekomen, vulden ze de beide boten met zo veel vis DAT ze bijna zonken. 8Toen Simon Petrus DAT zag, Hij viel op zijn knieën voor Jezus neer en zei: 'Ga weg van mij, Heer, wil ik ben een zondig mens. " 9Hij was verbijsterd, net als allen die bij hem waren, over de enorme hoeveelheid vis die ze gevangen hadden; 10zo grenst het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten. Jezus zei tegen Simon: 'Wees niet bang, Voortaan zul je mensen vangen. " 11En Nadat ze de boten aan land hadden gebracht, Lieten ze alles achter en volgden hem.

Van gewone vissers tot vissers van mensen

Dit is zo’n bekend verhaal dat we het kunnen lezen zonder tot de kern door te dringen. Lucas nodigt ons uit om getuigen te worden van de wonderbaarlijke roeping van de eerste drie leerlingen.

Er was al een menigte mensen die Jezus overal volgde om te luisteren naar zijn onderricht over het woord van God. Wat zagen ze in Jezus – was hij meer dan een gewone prediker? Herkenden ze in hem Gods aanwezigheid?
Toen Simon getuige werd van de wonderlijke visvangst, zag hij Jezus plots in een nieuw daglicht. Hij erkent Jezus als ‘Heer’ (vers 8) en ervaart nu ten overstaan van Jezus de last van zijn zondigheid. Hij valt op zijn knieën en vraagt Jezus van hem weg te gaan.
De profeet Jesaja reageerde op dezelfde manier toen hij tegenover God kwam te staan (zie Jesaja 6).

Het lijkt erop dat God aan beide mannen een onmogelijke opdracht geeft. Jezus zegt tegen Simon dat hij niet bang hoeft te zijn en dat een nieuwe taak voor hem is weggelegd: ‘mensen vangen’ in plaats van vis! We krijgen voorlopig niet meer details, maar Lucas verklapt dat Jezus van deze nederige vissers ‘vissers van mensen’ wil maken.

Simon en de andere nieuwe leerlingen worden vanaf dat moment volledig in beslag genomen door Jezus, en zij volgen hem op zijn weg. De onderliggende boodschap is dat de volgelingen van Jezus de hele tijd bij hem dienen te zijn om hun roeping te kunnen volbrengen. Netten, boten, levensonderhoud, huizen en families, alles wordt achtergelaten wanneer de leerlingen beginnen aan een heel nieuw leven in aanwezigheid van Jezus.

Een typisch geloofsverhaal

We vinden het bij alle vier de evangelisten. Maar bij Marcus (1ste hfst.) en bij Matteüs (4de hfst.) is het een gewone visvangst. Maar ook daar is het centrale woord: ”Voortaan zal je mensen vangen.” Bij Johannes (21ste hfst.) is het dan opnieuw een wonderbare visvangst, maar die zich afspeelt na Jezus’ verrijzenis. Het is een verschijningsverhaal. Jezus staat aan het strand, maar de leerlingen herkennen hem niet. Pas als het wonder gebeurt zeggen ze: ”Het is de Heer.” Johannes vermeldt zelfs het aantal vissen. Het zijn er uitgerekend 153! Men zegt dat dit slaat op het aantal soorten vissen dat men in die tijd kende. Alle vissen zaten dus in het net! Johannes wil daarmee wijzen op de blijde boodschap die wereldwijd verkondigd moet worden.

Een zelfde verhaal krijgt dus bij iedere evangelist een eigen invulling

Dit wijst erop hoe het niet gaat om een soort reportage. Dergelijke verhalen geven ons geen precieze informatie over de een of andere gebeurtenis. We weten natuurlijk dat het merendeel van de twaalf apostelen vissers waren. Ze leefden van visvangst. Jezus stond midden in hun leven. In zijn verkondiging gebruikt hij woorden en beelden uit hun dagelijks leven. Ze worden tot symbolen voor het diepere geloofsmysterie dat hij openbaart. De eerste christenen hebben de geloofsverhalen van Jezus verder verteld. Ze hebben ze dikwijls bewerkt om Jezus’ boodschap aangepast uit te dragen.

Ze hebben er andere geloofsverhalen aan toegevoegd, die de gezindheid van Jezus vertolken of zijn inspiratie vorm geven. De verhalen werden verzameld door de evangelisten die er hun eigen stempel hebben op gedrukt De evangelies gaan terug op wat mensen hebben ervaren met Jezus van Nazaret. Wat ze hebben meegemaakt voor en na zijn kruisdood. Evangelies verhalen de ervaringen met Jezus en de geschiedenis van zijn navolging. Ze nodigen uit om zelf ook binnen te gaan in die werkelijkheid van het Rijk Gods, zoals Jezus dat heeft beleefd en gepreekt. Vandaag klinkt de uitnodiging om ‘mensen te vangen’. De leerlingen moesten vissen vangen om in leven te blijven. ‘Mensen vangen’ betekent dan dat je mensen tot leven wil brengen. Tot het eigenlijke, echte leven van het Rijk Gods van Jezus.

Mensen die zich rond Jezus verdringen

Het verhaal  begint met de mensen die zich rond Jezus verdringen om ‘het woord van God’ te horen. Vanuit de boot van Simon Petrus verkondigt Jezus dat woord. Maar hij laat het niet bij woorden. Hij vraagt de leerlingen ‘naar het diepe’ te varen en de netten uit te werpen. Op zijn woord doen ze dat, ook al hadden ze de hele nacht niets gevangen. En kijk: ze vangen zo’n massa vissen dat de beide boten dreigen te zinken. Simon Petrus en de anderen waren zo verbijsterd dat ze schrik hadden. De klassieke reactie in de bijbel wanneer iets gebeurt dat ‘goddelijk’ wordt genoemd. Maar Jezus vervaagt hun angst en zegt dat ze voortaan mensen zullen vangen.

Er is altijd de dreiging

Het meer en de zee staan in de bijbelse context symbool voor ‘verlorenheid’. Want er is altijd de dreiging van een kolkende zee of een storm op het meer. Met Jezus scheep gaan is altijd veilig en bevrijdend. Omdat hij de stormen bedwingt. De boot is symbool voor de christelijke gemeenschap. Dat Jezus in de boot van Petrus stapt is natuurlijk niet toevallig. Lucas verwijst hiermee naar de eerste kerk. Vanuit de kerk klinkt via Jezus het ‘woord van God’. Daardoor worden mensen bevrijd tot leven. Tot het leven van het Rijk Gods. Als ze zich als het ware laten strikken in de netten van de verkondigers. ‘Mensen vangen’ is mensen binnen de kerkgemeenschap brengen waar Jezus‘ boodschap wordt beleefd en het Rijk Gods van vrede, vreugde, liefde en gerechtigheid een menselijk gezicht krijgt. Het woord van God komt er tot leven. Dat is redding, bevrijding, uit zonde en kwaad, lijden en dood . Dat is het heil! Het is vroeger lange tijd een slagzin geweest: ‘Buiten de kerk geen  heil’. Maar als dat waar is, dan is er nu bijna niets dan onheil in onze wereld! Want het reuze passagierschip dat de kerk ooit was lijkt nu meer op hier en daar een klein scheepje dat stuurloos ronddobbert ergens op een van de wereldzeeën. We beseffen al lang dat er heil, en wel ‘goddelijk heil’ te vinden is ook buiten de kerk, in andere godsdiensten en in zo veel mensen en gemeenschappen van verschillende signatuur.Wat kan het woord van Jezus om ‘mensen te vangen’ op vandaag dan nog betekenen? Ik denk dat we dat woord moeten koppelen aan dat andere woord dat me wezenlijk lijkt: ‘Vaar naar het diepe’.

Vaar naar het diepe

Dat lijkt me de opdracht voor de kerkgemeenschap van vandaag. ‘Vaar naar het diepe’. Werp daar de netten uit voor de bevrijding van mensen. Bevrijding uit het consumptiekapitalisme dat de mens verengt tot een consument. Bevrijding uit armoede en vereenzaming. Red de mens door op te komen voor de onaantastbaarheid van iedere persoon. Voor een rechtvaardige verdeling van de welvaart. Voor een universele rechtstaat. Voor ecologie als stuwkracht voor de leefbaarheid van onze planeet. Treed in dialoog met de grote wijsheidstradities van onze geschiedenis. Met volle respect voor de andere godsdiensten. In alle deemoed en dienende liefde. Luister naar de existentiële vragen van de mens van vandaag. Vooral van de jongeren. Leer hen terug aandacht te hebben voor mysterie en mystiek. Voor het diepste wezen van onze werkelijkheid. Getuig ervoor dat we er niet zijn voor onszelf maar voor het welzijn van de hele samenleving. Ga op zoek naar het goede in mensen. Naar waar goddelijke kracht in mensen de kans krijgt open te bloeien. ‘Vaar naar het diepe‘, want alleen daar kan een Godservaring ontstaan . Het is Jezus Christus zelf die ons deze opdracht geeft . Op zijn woord kan het tot een wonderbare mensenvangst komen . Of anders en beter gezegd: tot een wonderbare mensbevrijding!