41 En zijn ouders reisden elk jaar naar Jeruzalem, op het Paasfeest. 42 En toen Hij twaalf jaar was geworden en zij, zoals dit bij het feest gebruikelijk was, optrokken, 43 en de feestdagen voleindigd hadden, bleef het kind Jezus bij hun terugreis te Jeruzalem achter, en zijn ouders bemerkten het niet. 44 Daar zij vermoedden, dat Hij bij het reisgezelschap was, gingen zij één dagreis ver en zochten Hem onder de verwanten en bekenden. 45 En toen zij Hem niet vonden, keerden zij terug naar Jeruzalem, Hem zoekende. 46 En het geschiedde na drie dagen, dat zij Hem vonden in de tempel, waar Hij zat te midden der leraren, terwijl Hij naar hen hoorde en hun vragen stelde. 47 Allen nu, die Hem hoorden, waren verbaasd over zijn verstand en zijn antwoorden. 48 En toen zij Hem zagen, stonden zij versteld en zijn moeder zeide tot Hem: Kind, waarom hebt Gij ons dit aangedaan? Zie, uw vader en ik zoeken U met smart! 49 En Hij zeide tot hen: Waarom hebt gij naar Mij gezocht? Wist gij niet, dat Ik bezig moet zijn met de dingen mijns Vaders? 50 En zij begrepen het woord niet, dat Hij tot hen sprak. 51 En Hij ging met hen terug en kwam te Nazaret en was hun onderdanig. En zijn moeder bewaarde al deze woorden in haar hart.
52 En Jezus nam toe in wijsheid en grootte en genade bij God en mensen.

Leven van Jezus

De geboorte van Jezus

Ongeveer 2000 jaar geleden werd Jezus Christus geboren. Het klassieke kerstverhaal laat ons zien hoe Jezus geboren werd in een stal. Geen wieg was er voor Hem weggelegd, het enige dat gebruikt kon worden was een voederbak.

De jeugd van Jezus

Over de jeugdjaren van Jezus is niet veel bekend. Eigenlijk spreekt de Bijbel nauwelijks over Hem tot Hij 30 jaar oud is. Het enige verhaal vertelt een gebeurtenis die Jezus meemaakt op twaalfjarige leeftijd. Jezus vertrekt samen met Zijn Vader en Moeder (Jozef en Maria) naar Jeruzalem om te offeren. Als Jozef en Maria weer willen vertrekken kunnen ze Jezus niet vinden in de drukte. Aangezien het druk is gaan ze ervan uit dat Jezus al voor hen uit is gegaan richting hun woonplaats. Als het avond geworden is kunnen zij Jezus niet vinden. Dan blijkt dat Jezus niet aanwezig is maar in Jeruzalem achter is gebleven. Als zij terug gaan om te zoeken vinden zij Jezus in de tempel. Hij sprak met de geestelijken in de tempel en deze waren allen verbaasd over de wijsheid van Jezus. Toen Maria vroeg aan Jezus waarom Hij zijn ouders zo bezorgd had gemaakt gaf Hij een opmerkelijk antwoord. “Wisten jullie dan niet dat ik met de dingen van Mijn Vader bezig moest zijn?” Later in het leven van Jezus krijgen we te zien wat Hij daarmee bedoelde.

De beginjaren van Jezus' aardse leven

Het verslag over de beginjaren van Jezus’ aardse leven is zeer beknopt. Hij werd geboren in Bethlehem in Judea, de geboortestad van koning David, en werd nadat het gezin uit Egypte was teruggekeerd, meegenomen naar Nazareth in Galilea — dit alles als een vervulling van goddelijke profetieën (Mt 2:4-6, 14, 15, 19-23; Mi 5:2; Ho 11:1; Jes 11:1; Jer 23:5). Jezus’ pleegvader, Jozef, was timmerman (Mt 13:55) en had het blijkbaar niet breed. (Vgl. Lu 2:22-24 met Le 12:8.) Bijgevolg heeft Jezus, die op de eerste dag van zijn leven als mens in een stal sliep, zijn kinderjaren kennelijk in tamelijk eenvoudige omstandigheden doorgebracht. Nazareth was historisch niet van betekenis, hoewel het dicht bij twee belangrijke handelswegen lag. Het is mogelijk dat veel joden op Nazareth neerkeken. — Vgl. Jo 1:46

Over Jezus’ eerste levensjaren is niets anders bekend dan dat ’het jonge kind opgroeide en sterk werd, met wijsheid vervuld werd en Gods gunst op hem bleef rusten’ (Lu 2:40). In de loop van de tijd groeide het gezin, want Jozef en Maria kregen vier zonen en enkele dochters (Mt 13:54-56). Maria’s ’eerstgeboren’ zoon (Lu 2:7) is dus niet als enig kind opgegroeid. Dit verklaart ongetwijfeld hoe het mogelijk was dat zijn ouders op de terugweg uit Jeruzalem pas na enige tijd merkten dat Jezus, hun oudste kind, zich niet bij de groep bevond. Dit bezoek van Jezus (als twaalfjarige) aan de tempel, waar hij een gesprek met de joodse leraren voerde en hen versteld deed staan, is het enige voorval uit zijn jeugd dat wat uitvoeriger is beschreven. Uit het antwoord dat Jezus zijn bezorgde ouders gaf toen zij hem daar gevonden hadden, blijkt dat hij op de hoogte was van de wonderbaarlijke aard van zijn geboorte en wist dat hij de toekomstige Messias zou zijn (Lu 2:41-52). Het is redelijk om aan te nemen dat zijn moeder en pleegvader hem de inlichtingen hadden doorgegeven die zij hadden ontvangen via de bezoeken van engelen en door middel van de profetieën die Simeon en Anna hadden geuit toen Jozef en Maria veertig dagen na de geboorte van Jezus de eerste maal naar Jeruzalem waren gereisd. — Mt 1:20-25; 2:13, 14, 19-21; Lu 1:26-38; 2:8-38.

Niets wijst erop dat Jezus gedurende zijn kinderjaren bovennatuurlijke krachten bezat of gebruikte, zoals beweerd wordt in de fantasievolle verhalen die in bepaalde apocriefe boeken, bijvoorbeeld in het zogenoemde Thomasevangelie, staan opgetekend. Het veranderen van water in wijn te Kana, hetgeen hij tijdens zijn bediening deed, was „het begin van zijn tekenen” (Jo 2:1-11). Kennelijk heeft Jezus ook toen hij nog thuis in Nazareth woonde, niet met zijn wijsheid en superioriteit als volmaakt mens te koop gelopen, hetgeen wellicht op te maken is uit het feit dat zijn halfbroers tijdens zijn bediening als mens geen geloof in hem stelden, terwijl ook het merendeel van de bevolking van Nazareth niet in hem geloofde. — Jo 7:1-5; Mr 6:1, 4-6.

Toch kenden de inwoners van Nazareth Jezus blijkbaar heel goed (Mt 13:54-56; Lu 4:22); zijn voortreffelijke eigenschappen en persoonlijkheid moeten beslist opgemerkt zijn, althans door degenen die rechtvaardigheid en goedheid wisten te waarderen. (Vgl. Mt 3:13, 14.) Op de sabbat woonde hij geregeld de diensten in de synagoge bij. Hij wist goed de weg in de Heilige Geschriften en kon daaruit voorlezen. Hieruit blijkt dat hij een goede opleiding had ontvangen, maar hij heeft geen rabbijnse scholen voor „hoger onderwijs” bezocht. — Lu 4:16; Jo 7:14-16.

De beknoptheid van het verslag over Jezus’ jeugd is waarschijnlijk toe te schrijven aan het feit dat hij door Jehovah nog niet als „de Christus” was gezalfd (Mt 16:16) en er nog niet mee begonnen was zich te kwijten van de goddelijke toewijzing die hem wachtte. Zijn kinderjaren en zijn volwassenwording waren evenals zijn geboorte noodzakelijk maar evenwel van bijkomstig belang, middelen tot een doel. Het was zoals Jezus later ten overstaan van de Romeinse stadhouder Pilatus verklaarde: „Hiertoe ben ik geboren en hiertoe ben ik in de wereld gekomen, om getuigenis af te leggen van de waarheid.” — Jo 18:37.

Wat heeft Jesus gedaan tussen 1 en 27 jaar?

Het blijft gissen maar waarschijnlijk heeft Jezus in die tijd het beroep van zijn vader, timmerman geleerd en uitgeoefend. Het was in die tijd de gewoonte dat een jongen het vak van zijn vader leerde. Jezus dus ook.

De daden van Jezus

Toen Jezus hier op aarde rondliep dacht het volk dat Jezus Israel zou bevrijden van de overheersing van de Romeinen. Terwijl de mensen dit dachten deed Jezus niets in die richting. Hij bond de strijd niet aan en pleegde zelf geen voorbereiding voor een eventuele opstand. Jezus deed anderen dingen. Hij genas blinden, doven, melaatsen, lammen en Hij wekte zelfs mensen op uit de dood.

Jezus' ambts-uitoefening duurde maar drie jaar

Zijn doop. Pas toen Jezus zich liet dopen en de Heilige Geest op hem werd uitgestort, werd hij werkelijk de Messias of Christus, Gods Gezalfde (de engelen gebruikten deze titel bij de aankondiging van zijn geboorte kennelijk in profetische zin, Lu 2:9-11; neem ook nota van vs. 25, 26). Zes maanden lang had Johannes ’de weg bereid’ voor „Gods middel tot redding” (Lu 3:1-6). Jezus, die nu „ongeveer dertig jaar” was, werd gedoopt ondanks de aanvankelijke bezwaren die Johannes uitte omdat hij tot op dat tijdstip uitsluitend berouwvolle zondaars had gedoopt (Mt 3:1, 6, 13-17; Lu 3:21-23). Jezus was echter zonder zonde; zijn doop getuigde dan ook van het feit dat hij zich aanbood om zijn Vaders wil te doen. (Vgl. Heb 10:5-9.) Nadat Jezus ’uit het water opgekomen’ was, en terwijl hij bad, „zag hij de hemelen vaneengaan”, en Gods geest daalde in lichamelijke gedaante gelijk een duif op hem neer. Bovendien werd Jehovah’s stem vanuit de hemel gehoord, die zei: „Gij zijt mijn Zoon, de geliefde; ik heb u goedgekeurd.” — Mt 3:16, 17; Mr 1:9-11; Lu 3:21, 22.

Doordat Gods geest op Jezus werd uitgestort, werd zijn verstand verlicht zodat veel punten hem duidelijk werden. Jezus’ eigen uitspraken na die tijd, en vooral het innige gebed tot zijn Vader in de paschanacht van 33 G.T., tonen aan dat hij zich zijn voormenselijk bestaan en dat wat hij zijn Vader had horen zeggen en hem had zien doen, alsook de heerlijkheid die hijzelf in de hemel had gehad, kon herinneren (Jo 6:46; 7:28, 29; 8:26, 28, 38; 14:2; 17:5). Het is heel goed mogelijk dat deze dingen ten tijde van zijn doop en zalving in zijn herinnering terugkwamen.

Door zijn zalving met Heilige Geest ontving Jezus de aanstelling en machtiging voor zijn bediening als prediker en onderwijzer (Lu 4:16-21) en ook voor zijn dienst als Gods Profeet (Han 3:22-26). Maar bovenal werd hij daardoor aangesteld als Jehovah’s beloofde Koning, de erfgenaam van de troon van David (Lu 1:32, 33, 69; Heb 1:8, 9), die een eeuwig koninkrijk zou ontvangen. Om die reden kon hij later tot de Farizeeën zeggen: „Het koninkrijk Gods is in uw midden” (Lu 17:20, 21). Jezus werd eveneens gezalfd om als Gods Hogepriester op te treden, niet als een nakomeling van Aäron, maar naar de wijze van de koning-priester Melchizedek. — Heb 5:1, 4-10; 7:11-17.

Jezus was vanaf de tijd van zijn geboorte Gods Zoon, net zoals de volmaakte Adam de „zoon van God” was (Lu 3:38; 1:35). De engelen hadden hem vanaf zijn geboorte als Gods Zoon geïdentificeerd. Toen dus na Jezus’ doop de stem van zijn Vader weerklonk, die zei: „Gij zijt mijn Zoon, de geliefde; ik heb u goedgekeurd” (Mr 1:11), was deze verklaring, die gedaan werd toen Jezus met Gods heilige geest werd gezalfd, redelijkerwijs meer dan louter een erkenning van Jezus’ identiteit. Uit alles blijkt dat Jezus op dat moment door God werd verwekt of voortgebracht als zijn geestelijke Zoon, dat hij als het ware „wedergeboren” werd, met het recht opnieuw leven te ontvangen als een geestenzoon van God in de hemel. — Vgl. Jo 3:3-6; 6:51; 10:17, 18;

De boodschap van Jezus

Behalve veel wonderen sprak Jezus veel tot het volk. Een van de onderwerpen die Hij vaak besprak was het Koninkrijk van God. Dit Koninkrijk was geen aards koninkrijk met een aardse koning, maar een koninkrijk van een heel andere orde. In dit koninkrijk zijn niet de sterken belangrijk maar zijn de armen en de nederigen de belangrijkste.

De vijanden van Jezus

Vreemd genoeg kreeg Jezus tijdens Zijn leven behoorlijk wat vijanden. Op het eerste gezicht zou je misschien zeggen dat Hij het met de Romeinen aan de stok kreeg, maar dat gebeurde eigenlijk niet. De grootste tegenstanders van Jezus kwamen uit Zijn eigen volk. De mensen die de Bijbel (het Oude Testament) bestudeerde geloofden niet dat Jezus de Verlosser was. Het grootste probleem vonden zij dat Jezus van Zichzelf zei dat Hij God zelf was. Dit was is de ogen van de Bijbelgeleerden (Schriftgeleerden, farizeeën en sadduceeën) regelrechte godslastering. Het duurde niet lang voor ze plannen beraamden om Jezus te doden…

De dood van Jezus

Een van de meest indrukwekkende momenten in het leven van Jezus is zijn kruisiging. Hoewel Jezus veel aanhangers had en populair was bij het volk kwam er toch een einde aan Zijn leven. Gedurende de jaren dat Jezus preekte en wonderen deed groeide de haat bij de geestelijke leiders steeds sterker. In de Bijbel lezen we dan ook dat ze op een gegeven moment besluiten om Jezus te doden. Alleen moesten ze nu nog het goede moment afwachten. Met het Pascha werd Hij overgeleverd aan de Romeinen waarna Hij gekruisigd werd. Door te sterven als de Zoon van God nam Hij de straf van de zonden van de wereld op Zich. Hij ging de strijd aan en heeft deze ook gewonnen. Het kruis was niet het einde van Jezus’ leven. Er kwam een vervolg. Hij stond na drie dagen weer op uit de dood. De overwinning was behaald.

De opstanding van Jezus

Hij had het al gezegd dat Hij het zou doen. Opstaan uit de dood. Zijn discipelen hadden er zelfs geen rekening mee gehouden. Ze herinnerde zich de woorden van Jezus pas toen Zijn graf leeg was. Jezus overwon de dood door deze te verslaan. Hoewel er aan Zijn opstanding getwijfeld wordt blijft overeind staan dat Hij daadwerkelijk opstond uit de dood. Juist dit gegeven is het fundament van het christelijke geloof.

De toekomst met Jezus

Jezus bleef na Zijn opstanding uit de dood niet op aarde. Na 40 dagen ging Hij terug naar Zijn Vader in de hemel. Na tien dagen kwam de Heilige Geest als Trooster. Op deze manier kan God in mensen wonen. Jezus blijft overigens niet weg. Op een tijd, die alleen de Vader kent, komt Hij terug om voor eeuwig bij Zijn volgelingen te zijn. Dan zal er altijd vrede zijn.