1 Toen begon Salomo met de bouw van de tempel voor de HEER, in Jeruzalem, op de berg Moria, waar zijn vader David een verschijning had gehad, op de dorsvloer van de Jebusiet Ornan die David als bouwplaats had aangewezen. Noot [sluiten]
 (3:1) die David als bouwplaats had aangewezen – Volgens de oudste vertalingen. MT: ‘die hij had bepaald op de plaats van David’.2 Salomo begon met de bouw op de tweede dag van de tweede maand in het vierde jaar van zijn regering. 3 Het grondplan dat Salomo bij de bouw van de tempel voor God volgde, mat zestig el in de lengte en twintig el in de breedte (volgens de oude maat).

4 In het verlengde van de tempel was er een voorhal over de volle breedte van het gebouw, twintig el breed en honderdtwintig el hoog, vanbinnen overdekt met zuiver goud. 5 De grote zaal liet hij bekleden met cipressenhout, dat werd overtrokken met zuiver goud en versierd met palmetten en ketens. 6 Als extra versiering liet hij de wanden met edelstenen bezetten; het goud was afkomstig uit Parwaïm. 7 De hele zaal werd met goud overdekt, niet alleen de wanden en deuren, maar ook de balken en kozijnen, en op de wanden werden reliëfs van cherubs aangebracht. 8 Het allerheiligste besloeg de hele breedte van de tempel. Deze ruimte was twintig el diep en twintig el breed en werd eveneens met zuiver goud overdekt, zeshonderd talent in totaal. 9 Voor de klinknagels werd vijftig sjekel goud gebruikt. Ook de bovenvertrekken waren met goud overdekt.

10 Voor het allerheiligste liet Salomo twee cherubfiguren maken, die hij liet vergulden. 11-12 Hun vleugels hadden een gezamenlijke lengte van twintig el. Elke cherub had twee vleugels van elk vijf el lang, waarvan één vleugel de wand raakte en de andere de vleugel van de andere cherub. 12 [11–12] 13 Samen hadden hun vleugels dus een spanwijdte van twintig el. Ze stonden rechtop, met hun gezicht naar de grote zaal. 14 Verder liet hij een voorhangsel maken van blauwpurperen, roodpurperen en karmozijnrode wol en fijn wit linnen, versierd met cherubfiguren.
15 Salomo liet twee zuilen maken van vijfendertig el hoog, met kapitelen erop van nog eens vijf el, die voor de grote zaal kwamen te staan. 16 Hij liet ketens smeden voor de achterzaal en voor de kapitelen op de zuilen. Aan de ketens om de kapitelen liet hij honderd gesmede granaatappels hangen. 17 De zuilen werden aan weerszijden van de ingang van de grote zaal geplaatst. De rechterzuil noemde hij Jachin, de linker Boaz.

4
1 Salomo liet een bronzen altaar maken van twintig el lang, twintig el breed en tien el hoog. 2 Hij liet ook de Zee maken, een bekken van gegoten brons, vijf el hoog, met een middellijn van tien el en een omtrek van dertig el. 3 Aan de onderkant was het omkranst met een band van tien el lang, die bestond uit twee rijen runderen, en die met het bekken was meegegoten. 4 Het bekken rustte op twaalf runderen: drie met hun kop naar het noorden, drie met hun kop naar het westen, drie met hun kop naar het zuiden en drie met hun kop naar het oosten; hun achterlijven waren naar het midden gekeerd. Daarop rustte het bekken. 5 De wand was wel een handbreedte dik. De rand was gevormd als bij een beker, als een lotuskelk. Het bekken had een inhoud van drieduizend bat. 6 Hij liet ook tien andere bekkens maken, waarvan er vijf aan de zuidkant en vijf aan de noordkant van de tempel werden geplaatst. Dit waren spoelbekkens. Ze waren bedoeld om er alles wat nodig was voor de brandoffers in af te spoelen; de priesters wasten zich met het water uit de Zee.

7 Voor de grote zaal liet hij tien gouden lampenstandaards maken, geheel volgens voorschrift, waarvan er vijf aan de linkerkant en vijf aan de rechterkant werden geplaatst. 8 Er werden ook tien tafels neergezet, vijf links en vijf rechts. Voorts liet hij honderd gouden offerschalen maken.

9 Hij liet een binnenplaats voor de priesters aanleggen en een grote voorhof met toegangspoorten. De deuren daarvan liet hij met koper beslaan. 10 De Zee kreeg een plaats schuin voor de tempel, aan de zuidoostkant.
11 Churam maakte ook nog vuurbekkens, vuurscheppen en offerschalen, en daarmee was het werk dat koning Salomo hem voor de tempel van God had opgedragen voltooid. 12 De twee zuilen met de twee bolvormige kapitelen erop, het vlechtwerk waarmee die kapitelen op de zuilen waren omhuld, 13 de vierhonderd granaatappels die in twee rijen aan het vlechtwerk om de bolvormige kapitelen op elk van de zuilen hingen, 14 de onderstellen met de spoelbekkens erop, 15 de Zee, waarvan er maar één was, met de twaalf runderen eronder, 16 en de vuurbekkens, vuurscheppen, drietandige vorken en alle bijbehorende voorwerpen die meester Churam in opdracht van koning Salomo voor de tempel van de HEER had gemaakt, alles was van gepolijst koper en brons. 17 De koning liet ze gieten in de Jordaanvlakte, tussen Sukkot en Seredata, waar volop vette klei te vinden was.

18 Salomo liet zo veel van deze voorwerpen maken dat het gewicht ervan aan brons en koper te groot was om het te kunnen bepalen. 19 Ook voor het interieur van de tempel van God liet Salomo allerlei voorwerpen maken: het met een laag goud bedekte altaar en de tafels voor het toonbrood; 20 de vergulde lampenstandaards die voor de achterste zaal stonden, waarin volgens voorschrift lampen brandden 21 die, evenals hun bloemversieringen en de bijbehorende snuiters, van goud, zuiver goud waren gemaakt; 22 en de vergulde messen, offerschalen, kommen en vuurbakken. Ook de toegangsdeuren, zowel de binnenste deuren die toegang gaven tot het allerheiligste als de deuren van de tempel zelf, waren met goud overtrokken.

5
1 Toen al het werk dat koning Salomo aan de tempel van de HEER had laten verrichten voltooid was, liet hij de wijgeschenken van zijn vader David naar de tempel overbrengen. Hij borg het goud en zilver en de andere voorwerpen in de schatkamers van de tempel van God.

Salomo en zijn roeping door de Heer

Salomo en zijn afkomst

 De schrijver of liever gezegd de dichter van Ps.127 is Salomo; daarom wil ik stilstaan bij de persoon Salomo en hoe hij door God geroepen en met de Heilige Geest gezalfd werd om de dichter te worden van Ps.127. Salomo was een zoon van koning David van Israël, en hij volgde zijn vader David op als koning; hij regeerde ongeveer van 970-930 v.Chr. en tijdens zijn regeerperiode kende Israël een enorme economische en politieke bloei.
Salomo zelf werd vooral bekend door zijn grote wijsheid, waarmee hij advies gaf op vele gebieden van het leven; het waren zijn wijsheid maar ook zijn rijkdom die hem internationaal een groot aanzien gaven. Vele mensen kwamen vanuit het buitenland naar Jeruzalem om met eigen ogen de welvaart te zien, waarmee Salomo zich omringd had, en ook om met eigen oren naar de wijsheid van Salomo te luisteren.

1 Kon.10:23-25 Koning Salomo overtrof alle andere koningen op aarde in rijkdom en wijsheid. Uit alle delen van de wereld kwamen mensen naar Salomo toe om te luisteren naar de wijsheid waarmee God hem vervuld had. En allemaal brachten ze geschenken mee: zilveren en gouden voorwerpen, gewaden, wapens, reukwerk, paarden en muildieren. Dat ging zo jaar in jaar uit.

Het was overigens zeer opmerkelijk dat juist Salomo de troonopvolger van David geworden was; hij was namelijk slechts één van de vele zonen van koning David, maar in de lijn van geboorte kwam hij absoluut niet in aanmerking voor het koningschap. Salomo was namelijk een zoon, die David bij een vrouw met de naam Batseba verwekt had, maar zij was pas de achtste vrouw van David. Voordat David met haar trouwde, was hij al met zeven andere vrouwen in het huwelijk getreden, en David had toen al zes zonen gekregen.

Batseba was de vrouw met wie David volgens 2Sam.11 overspel pleegde, want zij was de vrouw van Uria, een beroemd militair uit David’s leger, toen David met haar in bed kroop. Omdat Batseba zwanger raakte door dit overspel, liet David haar man Uria met opzet doden in de oorlog tegen de vijand, en trouwde hij met haar. Het eerste kind, dat een buitenechtelijk kind was, stierf, maar uit hun huwelijk werden nog vier zonen geboren, waarvan Salomo pas als vierde genoemd wordt (1Kron.3:5); daaruit blijkt dat hij waarschijnlijk de jongste van de vier was.

Dat betekent dat Salomo in ieder geval zes oudere halfbroers had en ook nog drie volle broers die ouder waren dan hij; de conclusie is dat hij daarmee op zijn vroegst de tiende zoon van David was en als prins geen enkele aanspraak kon maken op de troon van zijn vader. Hij had geen schijn van kans op het koningschap over Israël; er gingen in ieder geval negen oudere troonopvolgers aan hem vooraf. Maar het gebrek aan menselijke kansen maakt een
mens tot een grote kanshebber voor de genade van God.

1 Kor.1:26-29 Denk eens aan uw roeping, broeders en zusters. Onder u waren er niet veel die naar menselijke maatstaf wijs waren, niet veel die machtig waren, niet veel die van voorname afkomst waren. Maar wat in de ogen van de wereld dwaas is, heeft God uitgekozen om de wijzen te beschamen; wat in de ogen van de wereld zwak is, heeft God uitgekozen om de sterken te beschamen; wat in de ogen van de wereld onbeduidend is en wordt veracht, wat niets is, heeft God uitgekozen om wat wél iets is teniet te doen. Zo kan geen mens zich tegenover God op iets beroemen.

Salomo en zijn roeping van God

In 2Sam.7 en 1Kron.17 lezen we dat David een plan bedacht om voor de Heer een huis te bouwen, want David zelf woonde op dat moment in een paleis, terwijl de troon van de Heer (de ark) nog in een tent stond, en David wilde voor de Heer ook een huis, een echte tempel gaan bouwen. Maar de Heer corrigeerde David in zijn - overigens goedbedoelde - plannen, want hij mocht voor de Heer geen huis bouwen. Toch beloofde de Heer hem in beide hoofdstukken dat één van David’s eigen zonen wél een huis voor de Heer zou mogen bouwen. En toen David deze gebeurtenis later aanhaalde, vertelde hij erbij dat de Heer ook de naam van deze zoon genoemd had.

1 Kron.22:8-10 Maar de HEER heeft zich tot mij gericht met de woorden: Jij hebt ten overstaan van Mij veel bloed vergoten en grote oorlogen gevoerd. Daarom zul jij geen huis bouwen voor Mijn naam, je hebt te veel bloed vergoten. Maar je zult een zoon krijgen. Hij zal een man van vrede zijn, want Ik zal hem rust geven door hem van al zijn vijanden te verlossen. Salomo zal hij daarom heten; tijdens zijn bewind zal Ik Israël rust en vrede schenken. Hij zal een huis bouwen voor Mijn naam. Hij zal voor Mij een zoon zijn en Ik voor hem een vader, en Ik zal ervoor zorgen dat zijn troon in Israël niet zal wankelen.

Een tweede naam voor Salomo

Nadat David overspel gepleegd had met Batseba en hij vervolgens stiekem haar man had laten vermoorden, nam hij uiteindelijk toch verantwoordelijkheid voor de gevolgen van zijn wandaden en trouwde hij met haar. Het buitenechtelijk verwekte kind stierf, maar ze kregen samen nog verschillende andere kinderen waaronder Salomo.
2 Sam.12:24-25 David troostte zijn vrouw Batseba. Hij sliep met haar en ze kreeg een zoon, die hij Salomo noemde. De HEER had het kind lief en gaf het bij monde van de profeet Natan de naam Jedidja, dat is “Lieveling van de HEER.”
Bij zijn geboorte kreeg Salomo zijn eerste naam, die David volgens 1Kron.22:9 van de Heer ontvangen had; David wist dus bij de geboorte van Salomo, dat dit de beloofde zoon was die hem als koning zou opvolgen en die ook een huis voor de Heer zou bouwen. Hoe hij dat wist lezen we niet in de Bijbel, maar direct na de geboorte ontving David een boodschap van de profeet Natan, dat de Heer nog een andere naam voor Salomo had en dat was de naam Jedidja, wat ‘lieveling van Jehovah’ betekent.  Salomo kreeg dus twéé namen van de Heer!

1: de naam Salomo - deze naam is afgeleid van het Hebreeuwse woord ‘shalom’, wat ‘vrede’ betekent; de Heer had beloofd, dat Salomo een man van vrede zou zijn en dat onder zijn heerschappij het volk Israël vrede en rust zou ervaren. De naam Salomo had dus alles te maken met zijn taak en bediening als koning over het volk Israël, want God had David het volgende beloofd over Salomo: Hij zal een huis bouwen voor Mijn naam (1 Kron.22:10a).
 2: de naam Jedidja - deze naam is afgeleid van twee Hebreeuwse woorden, namelijk ‘jediyd’, wat ‘geliefde’ betekent, en ‘Jah’ wat een verkorte vorm van de Hebreeuwse naam van God ‘Jehovah’ is. Deze naam had te maken met de persoonlijke relatie die Salomo met Jehovah, de God van Israël, mocht ervaren, want God had gezegd: Hij zal voor Mij een zoon zijn en Ik zal voor hem een vader zijn (1Kron.22:10b).
We zien dus dat God twee namen aan hem gaf; de naam Salomo (vrede) had vooral te maken met het werk dat hij voor God mocht doen, maar de naam Jedidja (geliefde) had vooral te maken met de relatie die God met hem wilde onderhouden.

Salomo’s gebed om wijsheid

In 1Kon.3:5 en 2Kron.1:7 verscheen God aan Salomo in een droom en Hij zei: “Vraag wat je maar wilt en Ik zal het je geven.” Een dergelijke vraag van God is altijd een heel belangrijke test in het leven van een mens; deze vraag is niet bedoeld als een vrijbrief om alles maar te kunnen krijgen wat wij willen. God was met deze vraag op zoek naar de hartsgesteldheid van Salomo, en Salomo gaf blijk van een goede training door zijn vader David.

Hij vroeg niets wat zijn machtspositie kon versterken, zoals rijkdom, roem, overwinning over de vijand, of een lang leven. Deze dingen zouden zeer waarschijnlijk zijn macht hebben vergroot maar zijn afhankelijkheid van God hebben verkleind! In tegenstelling tot Adam en Eva greep hij niet naar de boom der kennis, die er aanlokkelijk uitzag om daarvan wijsheid te krijgen (Gen.3:6), maar hij stelde zich volledig afhankelijk van God op en vroeg om die wijsheid, waarmee hij leiding kon geven aan het volk van God.

Jac.1:5 Komt iemand van u wijsheid te kort? Vraag God erom en Hij, die aan iedereen geeft, zonder voorbehoud en zonder verwijt, zal u wijsheid geven.
 Het grote geheim achter het succes van Salomo was dat hij zich volledig afhankelijk van God
opstelde en van Gods aanbod géén gebruik maakte om meer macht - en daarmee dus ook meer onafhankelijkheid - te krijgen.

De tempelbouw van Salomo

In 2Kron.2-4 liet Salomo een tempel voor de Heer bouwen en in 2Kron.5-6 werd de tempel ingewijd. De glorie van de Heer daalde daarop in de tempel neer (2Kron.5:13-14 + 7:1-2) en zo werd de tempel van God ingewijd. Daarna vierden Salomo en het volk Israël zeven dagen lang het Loofhuttenfeest. Na afloop van alle festiviteiten verscheen de Heer opnieuw in een droom aan Salomo (2Kron.7:12), waarbij God beloofde vanuit deze nieuwe tempel het volk Israël te zullen beschermen. Deze tempel was het symbool van de tegenwoordigheid van de Heer én de afhankelijkheid van Salomo. Op deze plaats bad hij ook Psalm 127, waarin hij zijn vrijwillige afhankelijkheid van de Heer bevestigde..

Aanvullende informatie over Salomo

Over Salomo is erg veel bekend.  Daarom wil ik hettovh nog even hebben over de wijsheid van Salomo en de bouw van de tempel.

De wijsheid van Salomo

Als David op sterven ligt, wil hij dat Salomo koning wordt. Hier is zijn zoon Adonia niet mee eens en probeert zelf koning te worden. De profeet Nathan hoort dit en voorkomt dat Adonia zichzelf tot koning zalft. Dan wordt toch Salomo tot koning gezalfd. In 1 van zijn eerste regeringsjaren brengt Salomo een groot offer. Dit doet hij op een berg in Gibeon. In een nacht verschijnt God aan Salomo en zegt:”Begeer wat Ik u geven zal”. Salomo belijdt dat hij nog zo jong is om te regeren en daarom vraagt hij een verstandig hart. Om het volk te kunnen richten en  dat hij verstandelijk het goede van het kwade kan onderscheiden. Op zij  gebed krijgt Salomo direct antwoordt. Salomo vraagt niet om aardse goederen. Hieruit blijkt dat Salomo weet en beseft dat er meer is dan alleen dit keven met al zijn begeerlijkheden. Dit is een goede leer voor ons. Hoe vaak bidden wij niet tot God om aardse dingen t begeren. Het is niet verkeerd om te bidden voor aardse dingen, maar we beseffen niet altijd dat er meer is dan dat.

Omdat Salomo een verstandig hart heeft gevraagd, krijgt hij dat. Hij krijgt het zelfs overvloedig. God zegt:”…dat uws gelijke voor u niet geweest is, en uws gelijke na u niet opstaan zal”. Hieruit blijkt dat er niemand voor Salomo zo wijs is geweest en dat er na Salomo niemand zal komen die zo wijs is. Maar Salomo krijgt nog meer. De Heere belooft hem rijkdom en eer. Ook hiermee zal Salomo met geen van de toenmalige koningen vergeleken kunnen worden. Ook belooft God hem dat Hij zijn levensdagen verlengen zal. Maar daar zit wel een voorwaarde aan. Salomo moet dan zijn hele leven lang God dienen en in de wegen des Heere wandelen, in de voetsporen van zijn vader David. Voor al deze geschenken brengt Salomo een offer om de Heere te danken. Doen wij dat ook?

God heeft ons al zoveel dingen gegeven en al zoveel beloftes gedaan die Hij zal waarmaken. Mar dank jij Hem daar ook voor? Hij is het waard en Hij heeft het verdiend. Salomo’s wijsheid komt al snel openbaar. Op een geven moment komen er twee vrouwen bij Salomo. Ze vertellen dat ze allebei een baby hadden, maar 1 ervan is er gestorven. Ze zeggen allebei dat de baby van haar is.  Salomo stelt voor om de baby in tweeën te snijden en ze allebei de helft te geven. De echte moeder van het kind protesteert en wil nog liever dat het kind bij de andere vrouw is. Hierdoor weet Salomo wie de echte moeder is van de baby. Heel Israël hoort van het oordeel van Salomo en ze zien daarin de wijsheid die Salomo  van de Heere heeft gekregen.

Het gerucht van de wijsheid van Salomo gaat de wereld in. Dit gerucht gaat samen met de God van Salomo. Het gerucht van Salomo’s wijsheid dringt zelfs door tot het gebeid in Zuid-Arabië. Daar woont de koningin van Scheba. Zij heeft ook gehoord van de wijsheid van Salomo. Ze wil kennis maken met Salomo en met zijn God. Ze heeft veel spreuken bedacht. Deze spreuken hebben allemaal een diepere betekenis. De bedoeling van de koningin is te kijken of Salomo ze allemaal kan oplossen. Salomo verklaart ze allemaal. Gen enkele is voor hem verborgen. Aan het eind van haar bezoek zegt de koningin dat het gerucht wat ze gehoord heeft, verre wordt overtroffen door de werkelijkheid. Ze prijst de mannen die voor Salomo mogen werken en dat ze zijn wijsheid mogen horen. Bovenal prijst de koningin de God van Salomo en ze erkent de Heere als het volk van Israël. De wijsheid van Salomo ging dus verder dan alleen Israël.

De bouw van de tempel

De bouw van de tempel was al voorspelt aan David. David vond het niet eerbiedig dat God n een tent woonde en hij in een cederhuis. Daarom zei David tegen de profeet Nathan dat hij een huis voor de Heere wilde bouwen. Die nacht kreeg Nathan een droom waarin de Heere zei dat David de tempel niet mocht bouwen. Dit mocht hij niet doen omdat David veel bloed vergoten had bij de vijanden. De volgende ochtend vertelt Nathan dit aan David. En David wordt niet boos. Hij prijst de Heere voor al Zijn daden. Wat een grote les zit hierin. Daar kunnen we een voorbeeld aan nemen. Hoe vaak danken wij de Heere als er iets tegen zit?

De belofte komt, want Salomo mag de tempel bouwen. Hij zendt een bode naar Hiram, de koning van Tyrus. Salomo vraagt om manschappen van Tyrus om te helpen met de bouw van de tempel en hij vraagt om ceder- en dennenhout. Hiram belooft om het cederhout en het dennenhout te kappen en het naar Israël te brengen met zijn manschappen. Dan kunnen ze beginnen met de bouw van de tempel. Ze bouwen de tempel op de berg Moria, de dorsvloer van Ornan de Jebusiet. Het huis des Heere wordt gemaakt van volmaakten stenen. Dit wordt gedaan zodat er geen geluiden hamers, bijlen of ander gereedschap gehoord kan worden in het huis. De tempel werd 27 meter lang, 9 meter breed en 13,5 meter hoog. Er zijn ook zijkamers en een voorhof aan gevestigd.  Na 7 jaar is de tempel klaar. Dan wordt de tempel ingericht.

Eerst kom je twee koperen pilaren tegen. Dan ga je het eerste voorhof in. Deze is toegankelijk voor het volk. Hier in staat een koperen bak  waarin de priesters hun handen moeten wassen om rein de tempel in te gaan. Ook staat daar het koperen altaar. Daarna ga je het heilige in. Daar staan de 10 gouden kandelaren en 10 tafels met de toonbroden erop. 5 aan de ene kant en 5 aan de andere kant. In het midden staat het gouden reukofferaltaar. Dat moet dag en nacht blijven branden. Tussen het heilige en het heilige der heilige hangt een voorhangsel van hemelsblauw met twee cherubsen erop. In het heilige der heilige staat de ark onder de vleugels vande 2 cherubs. De cherubs zijn van goud. Na de inrichting van de tempel is er een wolk in de tempel. Deze wolk is het symbool van de aanwezigheid van God. Hij wil in de tempel wonen en gediend worden. Daarna gaat Salomo op een gestoelte staan en dan bid Salomo met het volk tot God. Hij smeekt God of Hij in de tempel wil wonen.
Nadat de tempel klaar is, gaat Salomo zijn eigen paleis bouwen. Hier doet hij 13 jaar over. Dat houdt niet in dat het paleis belangrijker was voor Salomo. Nee, bij de bouw van de tempel waren er veel meer bouwers aanwezig, omdat Salomo wilde dat de tempel snel klaar was.
Salomo heeft dus veel betekend voor de tempelbouw.

(Deze twee onderwerpen, de wijsheid van Salomo en de tempelbouw, zijn de twee grootste onderwerpen in het leven van Salomo.)