1 Weer riep David alle weerbare mannen van Israël bijeen; het waren er dertigduizend. 2 Hij ging met zijn gevolg op weg om de ark van God op te halen uit Baäla in Juda.

(6:3-4) Ze haalden de ark van God uit het huis van Abinadab, dat op een heuvel ligt, en laadden hem op een nieuwe wagen. Abinadabs zonen Uzza en Achio leidden de wagen; Achio liep voor de ark uit – Voorgestelde lezing. MT: ‘Ze haalden de ark van God uit het huis van Abinadab, dat op een heuvel ligt, en laadden hem op een nieuwe wagen. Abinadabs zonen Uzza en Achio leidden de wagen – ze haalden de ark van God uit het huis van Abinadab, dat op een heuvel ligt – met de ark van God; Achio liep voor de ark uit’.4 [3–4] 5 David en de Israëlieten speelden voor de HEER op allerlei muziekinstrumenten van hout en op lieren en harpen, op tamboerijnen, rinkelbellen en cimbalen.

6 Toen ze langs de plek kwamen waar Nachon zijn graan dorste, gingen de ossen daar op af. Uzza stak zijn hand uit en greep de ark van God vast. 7 De HEER ontstak in woede tegen Uzza en strafte hem ter plekke voor zijn onachtzaamheid, zodat hij op slag dood was. 8 David werd kwaad omdat de HEER Uzza had doorkliefd. Hij noemde die plaats Peres-Uzza, en zo heet het daar tot op de dag van vandaag. 9 Toen werd David bang voor de HEER en hij vroeg zich af: Hoe kan de ark van de HEER ooit bij mij in Jeruzalem komen? 10 Hij durfde de ark niet meer terug te leiden op de weg naar de Davidsburcht, en liet de wagen afslaan naar het huis van Obed-Edom, een Gatiet. 11 De ark van de HEER bleef drie maanden in het huis van Obed-Edom, en de HEER zegende Obed-Edom en zijn hele huishouden.

12 Toen koning David hoorde dat de HEER Obed-Edom en zijn familie en bezittingen had gezegend vanwege de aanwezigheid van de ark van God, ging hij naar het huis van Obed-Edom om de ark feestelijk in te halen in de Davidsburcht. 13 Telkens als de dragers van de ark van de HEER zes passen gedaan hadden, offerde hij een stier en een vetgemeste koe. 14 Vol overgave danste hij voor de HEER, slechts gekleed in een linnen priesterhemd. 15 Onder gejuich en stoten op de ramshoorn brachten David en de Israëlieten de ark van de HEER de berg op. 16 Toen de ark de Davidsburcht werd binnengedragen, stond Michal, de dochter van Saul, al op de uitkijk bij haar venster. Ze zag koning David dansen en springen voor de HEER, en haar hart vulde zich met minachting.

17 De ark van de HEER werd neergezet in de tent die David ervoor had opgericht, en David bracht de HEER brandoffers en vredeoffers. 18 Na afloop daarvan zegende hij het volk in de naam van de HEER van de hemelse machten. 19 Aan heel het volk, aan alle aanwezige Israëlieten, zowel de mannen als de vrouwen, liet hij brood, gedroogde dadels en rozijnen uitdelen. Daarna ging iedereen naar huis. 20 Ook David ging naar huis, om zijn familie en bedienden te zegenen. Michal kwam hem tegemoet en zei: ‘De koning van Israël heeft zich vandaag wel bijzonder waardig gedragen! Als de eerste de beste dwaas heeft hij zich voor de ogen van zijn slavinnen en onderdanen ontbloot!’ 21 David antwoordde: ‘Dat deed ik voor de HEER, die mij heeft aangesteld als vorst over het volk van de HEER, over Israël, en mij zo heeft verkozen boven jouw vader en heel zijn familie; voor de HEER danste ik! 22 En al zou ik me nog erger vernederen, al zou ik me zelfs in mijn eigen ogen verlagen, dan nog zou ik in aanzien staan bij de slavinnen over wie je spreekt.’ 23 Michal, de dochter van Saul, zou kinderloos blijven tot op de dag van haar dood.

David gaat dansend voor de ark uit

God dienen met al wat je bent Op deze ets is te zien hoe David danste voor de ark, toen hij deze op feestelijke wijze in het veroverde Jeruzalem binnenbracht. Zijn vrouw, Michal, kijkt vanuit de bovenhoek boosaardig toe: Zo brachten David en alle Israëlieten onder gejuich en bazuingeschal de ark van de HEER over. Toen de ark van de HEER de stad Davids binnenkwam, keek Michal, de dochter van Saul, door het venster en zag koning David huppelen en dansen voor het aangezicht van de HEER; en zij verachtte hem in haar hart (2 S 6,15-16).

Ook de dans is echter een legitieme uiting van vreugde over de schepping en de Schepper. Al wat leeft neemt in een werveling van vreugde deel aan een loflied op de HEER: Laat de zee bulderen met alles wat erin is, de aarde met al haar bewoners. Laat de rivieren in de handen klappen, laat de bergen samen juichen (Ps 98,7-8).

 David eert God met lichaam en ziel. Hij verootmoedigt zich volgens een joodse commentator op drie manieren. Met zijn lichaam: David danst uit alle macht voor het aangezicht van de HEER (2 S 6,14). Met zijn kleding: omgord met een linnen lijfrok (ibid.) En door zijn gemeenschapszin: Zo brachten David en alle Israëlieten de ark van de HEER over (2 S 6,15). Davids dans geeft uitdrukking aan totale verootmoediging voor God en getuigt van de gelijkwaardigheid van alle mensen voor het aangezicht van de Allerhoogste. David deed al eerder zijn eigen eer en belang wijken voor die van God, toen hij weigerde de hand aan Gods gezalfde, Saul, te slaan om zelf snel koning te kunnen worden. Saul stelde zijn eigenbelang daarentegen hoger dan Gods belang, omdat hij niet op Samuël wachtte met offeren vlak voor de strijd met de Filistijnen (1 S 13). Michal, die opgroeide in het huis van haar vader, doet evenals Saul eigen menselijke eer prevaleren boven die van de Allerhoogste en zij verwerpt daarom het gedrag van David.