Aärons staf draagt amandelen

Numeri XVII 8-9 - Aärons staf draagt amandelen

1 De HERE sprak tot Mozes: 2 Spreek tot de Israëlieten en neem van hen voor elke stam één staf van al hun vorsten, naar hun stammen twaalf staven; ieders naam zult gij op zijn staf schrijven; 3 maar de naam van Aäron zult gij op de staf van Levi schrijven, want één staf dient voor het hoofd van hun stam. 4 Dan zult gij deze nederleggen in de tent der samenkomst vóór de getuigenis, waar Ik met u pleeg samen te komen. 5 En de man die Ik verkies, diens staf zal bloeien; zo zal Ik het gemor, waarmee de Israëlieten tegen u morren, tot zwijgen brengen, zodat Ik het niet meer hoor. 6 Nadat nu Mozes tot de Israëlieten gesproken had, gaven al hun vorsten hem voor iedere vorst één staf, naar hun stammen twaalf staven, en de staf van Aäron was onder hun staven. 7 Mozes nu legde de staven neer vóór het aangezicht des HEREN in de tent der getuigenis. 8 Toen Mozes de volgende dag de tent der getuigenis binnenging, zie, de staf van Aäron, voor het huis van Levi, bloeide; hij had bloesem voortgebracht, bloemen gedragen en amandelen doen rijpen. 9 Toen Mozes al de staven van vóór het aangezicht des HEREN tot al de Israëlieten naar buiten bracht, zagen zij het en namen ieder zijn staf.
 
10 En de HERE zeide tot Mozes: Breng de staf van Aäron terug vóór de getuigenis, om bewaard te worden tot een teken voor de wederspannigen, zodat gij aan hun gemor een einde maakt en Ik het niet meer hoor, opdat zij niet sterven. 11 En Mozes deed het: zoals de HERE hem geboden had, deed hij. 12 De Israëlieten immers hadden tot Mozes gezegd: Zie wij geven de geest, wij komen om, wij komen allen om. 13 Al wie ook maar nadert tot de tabernakel des HEREN, zal sterven. Moeten wij dan tot de laatste man de geest geven? 

De staf van Aaron (1)

We horen steeds op de achtergrond die stem van JHWH die zegt: die toekomst is goed. Ik geef dat land. Het komt uit mijn hand. En de vraag is of we het met die stem wagen of niet. Of wij dus opgaan met die belofte. Of dat wij ons gevangen laten nemen door de angst. Of door de gedachte dat wij het zelf allemaal in handen moeten houden- de grote waan van deze tijd. En daarom moeten wij die staf inleveren. Die staf namelijk is in bijbelse zin je eigen macht. Dat wat jij in handen hebt. In die staf gaat het over onze mogelijkheden. Over wat wij allemaal zouden moeten kunnen. Die staf is het stokje van de dirigent. Is het draaiboek van de regisseur. Dat is die staf. Het instrument waarmee wij de dingen regelen. 

En nu moet die staf worden ingeleverd. Dat alles wat wij in handen hebben, moeten we loslaten. En al die twaalf staven worden verzameld in de tent van samenkomst. Van elke stam één. Daar liggen ze. Al onze menselijke mogelijkheden. En waar het nu om gaat is: welke staf loopt uit? Aan welke staf komen blaadjes en vruchten? Welke staf zal bloeien? In bijbelse zin: wat heeft nu eigenlijk toekomst. Wat draagt vrucht en wat niet. Ja, ook Aärons staf ligt ertussen. De priester. De rechterhand van de zachtmoedigste van alle mensen. Aaron die heeft gepleit voor al die mensen die liever afdaalden in het dodenrijk dan opgingen naar het veelbelovende land. Die ging tussen de doden en de levenden om de grote Egyptische plaag die het volk trof te stoppen. De priester door wie JHWH zich liet gezeggen. Waardoor JHWH zich liet bekeren. De staf van Aaron ligt er ook.

Mozes is de eerste die de volgende dag gaat kijken. En zie daar: er is maar een staf die vrucht draagt en dat is de staf van Aaron. Het zitten kleine amandelen aan. De allereerste vruchten die voortspruiten uit koude wintergrond. De vruchten die alle andere vruchten die komen gaan aankondigen. Ja, aan die kale herfsttak wordt een nieuwe tijd aangekondigd. Heel pril en uiterst kwetsbaar nog. Maar niettemin! Daar in de woestijn. 

Terwijl de dampen van de zwartste geschiedenis nog opstijgen zijn daar plotseling kleine amandeltjes aan de staf van Aaron. Al die andere staven liggen er wat kaaltjes bij. Maar die ene staf kondigt een nieuwe toekomst aan. En iedereen moet het zien. Nee, niet mijn staf is het. Het is de staf van Aaron. De schrik slaat ons om het hart. Wij dus niet. Wij gaan het dus niet redden met onze mogelijkheden en onze plannen. Maar temidden van onze kaalheid en met onze lege handen wordt wel onze aandacht gevraagd voor die ene staf. We krijgen dus van onszelf af te zien op een ander. Op die ene die wel vrucht draagt. Die wonderlijke hogepriester die de hemel herinnert aan waar het om begonnen was. We krijgen verder te kijken dan onze eigen staf lang is. Er is een ander. Een tegenover. Iemand komt in ons gezichtsveld die ook onze toekomst is. Ja, die garant staat voor onze toekomst.

Het was duidelijk, dat de Here had bepaald, dat de nakomelingen van Aaron het priesterschap zouden bekleden. Het feit dat de staf amandelbloesem voortbracht wijst op Christus. De amandel bloeit in Israël als eerste van alle vruchtbomen, tegen het eind van januari of begin februari. Christus is de Eersteling die is opgestaan uit de doden, 1 Cor. 15:20. Het feit dat de staf van Aaron bloeide spreekt van het leven uit de dood. Uit een dor en droog stuk hout kan normaal gesproken geen bloesem en vrucht voortkomen. De derde overeenkomst met Christus is, dat God voor  het nieuwe leven zorgde door de staf te laten bloeien. Christus is door God opgewekt (1 Petr. 1:21).

De staf van Aaron (2)

Het was duidelijk, dat de Here had bepaald, dat de nakomelingen van Aaron het priesterschap zouden bekleden. Het feit dat de staf amandelbloesem voortbracht wijst op Christus. De amandel bloeit in Israël als eerste van alle vruchtbomen, tegen het eind van januari of begin februari. Christus is de Eersteling die is opgestaan uit de doden, 1 Cor. 15:20. Het feit dat de staf van Aaron bloeide spreekt van het leven uit de dood. Uit een dor en droog stuk hout kan normaal gesproken geen bloesem en vrucht voortkomen. De derde overeenkomst met Christus is, dat God voor  het nieuwe leven zorgde door de staf te laten bloeien. Christus is door God opgewekt (1 Petr. 1:21).

De staf van Aaron werd in de ark (Hebr. 9:4) gelegd en bewaard om te dienen als een teken voor de weerspannigen, voor hen die het priesterschap ten onrechte begeerden. Ook dit bevat een les voor ons. God Zelf maakte duidelijk wie het priesterschap mocht bekleden. In Zijn genade bepaalde Hij dat dit Aaron en zijn nakomelingen zouden zijn. Ook in het N.T. is het Gods genade alleen die bepaalt wie N.T. priesters zijn. Dat zijn alle gelovigen die tot de gemeente behoren. Zoals Hij toen vrucht liet voortkomen uit de dode staf van Aaron, zo kan Hij nu vrucht voortbrengen in en door Zijn kinderen. (Gal. 5:22) We kunnen proberen op andere manieren vrucht te dragen, dit zal nooit lukken, want dan zal blijken dat we dood zijn, zoals de andere 11 staven, alleen door te blijven in Hem kunnen we vrucht openbaren.