Lezen en te onderzoeken

Waarom de profetieën lezen?

De toekomst van Israël en de volkeren vinden we in de vele profetieën in de Bijbel. Niet alleen de profetische boeken, maar ook in de Psalmen, de vier evangeliën, in Openbaring, enz.. De Heere raadt ons aan om deze profetieën te :

"En wij achten het profetische woord (daarom) des te vaster, en gij doet wèl er acht op te geven als op een lamp, die schijnt in een duistere plaats," (2 Pet. 1:19)

De profetieën geven ons namelijk licht in deze duistere wereld. Ze vertellen ons waar die wereld naartoe gaat en wat onze plaats daarin als kinderen van God moet zijn. Ze geven ons ook "kennis van God en van Jezus, onze Heere" (2 Pet. 1:2,3,8), de kennis die ons genade en vrede brengt. Iets dergelijks lezen we ook in Openb. 1:3: "Zalig hij, die voorleest, en zij, die horen de woorden der profetie..."

Wij christenen zeggen vaak dat we de Bijbel 'van kaft tot kaft' geloven, maar hoeveel van ons lezen in de praktijk de profetieën? Terwijl de profetieën globaal de helft van onze Bijbel beslaan, worden ze maar bitter weinig gelezen. En wordt er maar zelden uit gepreekt. Zijn we het zicht op die profetieën misschien een beetje kwijt geraakt? Of is het juist andersom: is dit negeren van de profetieën de reden dat het licht in veel Westerse kerken uitgaat?

Zicht op de profetieën

We willen proberen op deze plaats enig licht te werpen op de profetieën. Niet dat we van alle profetieën zomaar even zouden kunnen vertellen wat, wanneer en waar iets zal gaan gebeuren. Maar we willen u op deze plaats op weg helpen om enkele hoofdlijnen in de profetieën te zien. Enkele belangrijke richtlijnen voor het begrijpen van de profetieën zijn:

Lees de profetieën als regel letterlijk en niet allegorisch (als beeldende verhaaltjes). Zoek de uitleg in de Bijbel zelf en niet in onze eigen fantasie.
Lees, waar 'Israël' staat, ook 'Israël' en niet 'de kerk'. De toekomst van Israël is een andere dan de toekomst van de Gemeente van de Heere Jezus.
Veel bijbelse profetieën worden meervoudig vervuld. Vaak vindt de eerste vervulling plaats in de tijd van de profeet zelf, maar de uiteindelijke vervulling pas in de verre toekomst.

We denken dat de profetieën in grote lijnen duidelijk zijn over de volgende gebeurtenissen die in de toekomst op aarde zullen gaan plaatsvinden:

1. Genadetijd

De genadetijd is de tijd waarin wij nu leven. Het is globaal de tijd tussen de eerste komst van de Heere Jezus om te sterven aan het kruis en de wederkomst van de Heere Jezus. Een periode die nu al ca. 2000 jaar duurt. Kenmerken van deze genadetijd zijn: Door het ongeloof van Israël als volk is het koningschap voor Israël en het oordeel over de wereld uitgesteld. De discipelen verwachtten dit eigenlijk direct na de Hemelvaart van de Heere Jezus. Dat Hij nu nog steeds wacht met Zijn komst, om te oordelen, is genade. 

De Heere Jezus stelt intussen Zijn onzichtbare Lichaam, de Gemeente samen. Iedereen die gelooft in Hem als Zoon van God, wordt bij dit onzichtbare Lichaam van Christus ingelijfd. Er is hierbij geen onderscheid tussen Joden en niet-joden. Op dezelfde manier kunnen zij tot geloof komen en toegevoegd worden aan de Gemeente. Dat er nu in onze tijd redding is voor alle mensen, voor Joden en niet-joden, is kenmerkend voor deze genadetijd. Dat Israëls Messias, Jesjoea Hamashiach, de Heere Jezus Christus, Zijn handen uitstrekt naar Joden en heidenen, is ook genade.

(Zie o.a.: Rom. 1:16, Rom. 2: 9-11, Rom. 3:27,28, Rom. 9:32, Rom. 10:12, Gal. 3:28, Gal. 2:16, Gal. 3:2,5, Col. 3:11)[zie Israël en de Gemeente]

2. De tijd van verdrukking

Na de genadetijd komt er een tijd van verdrukking, "de tijd van benauwdheid voor Jakob", "de Grote Verdrukking" [zie Bijbel over Israël]. Dit is een periode die deel uitmaakt van "de Dag des Heren" (Jes. 13:6,9, Ezech. 13:5, Joël 1:15, 2:1, 3:14, Matt. 24:21, 1 Tess. 5:2. 2 Tess. 2:2).

Enerzijds gaat het hierbij om een periode waarin de Heere de mensheid overlaat aan zichzelf. Hij trekt Zijn handen af van een mensheid die zich tegen Hem gekeerd heeft. Zij zal oogsten wat ze gezaaid heeft.
Anderzijds is deze verdrukking ook een straf van God. Hij zal de volkeren straffen, o.a. vanwege hun houding tegenover het volk Israël, maar ook om hun grenzeloos goddeloze gedrag (Jes. 24), waarmee zij de Heere als Schepper uitgedaagd hebben.

Enkele kenmerken van deze periode zijn:
De mens zal door zijn goddeloosheid en zelfzucht de wereld in zeven jaar tijd zelf naar de afgrond leiden. Door wereldwijde liefdeloosheid, natuurrampen, oorlogen, hongersnoden, besmettelijke ziektes, enz. breekt een totale chaos uit.
Toenemende en wereldwijde vijandschap tegenover Gods oogappel Israël. Israël wordt tot een "steen die alle natiën moeten heffen", maar zij zullen zich aan deze steen vertillen (Zach. 12:3). De vijandschap van de volken tegenover Israël zal op hun eigen hoofd terechtkomen.

Toenemende religiositeit en godsdienstigheid door het wereldwijd samengaan van vele godsdiensten en religies. Hierbij zal ook plaats zijn voor het christendom als religie, maar niet voor de Heere Jezus als de enige Weg om behouden te worden. Deze religiositeit heeft als climax de aanbidding van het beeld van de antichrist, het beest uit de zee (Openb. 13).

Deze kenmerken zijn niet nieuw. We zien deze dingen nu al om ons heen ontstaan en ook in snel tempo toenemen. Maar dit is nog maar kinderspel vergeleken bij de gebeurtenissen in "de Dag des Heeren" , zoals we die beschreven zien in o.a. Jes. 13:6-16, Matt. 24 en het boek Openbaring (o.a. in de hoofdstukken 6, 8, 9, 16, 18 en 19).
De mensen zullen de God van Israël en Zijn Gezalfde, de Messias, vervloeken en tegen Hem samenspannen (Ps. 2). Zij zullen de antichrist, de vertegenwoordiger van satan op aarde, aanbidden en volgen tot in de dood.

Tegenover dit (voorlopige) slotoffensief van satan staan twee Joodse getuigen in Jeruzalem (Openb. 11:1-14) en de 144.000 verzegelden uit Israël (Openb. 7:1-8). Zij vormen Gods bruggehoofd op aarde en roepen mensen op om zich te bekeren.

Aan het eind van deze zeven jaar komen Gods oordelen (Openb. 16) over de wereld, maar mensen zullen zich ook dan niet bekeren. De legers van de wereld zullen optrekken naar Israël, naar Jeruzalem, om het te vernietigen. Hierop volgt de wederkomst van de Heere Jezus, waarbij de Heere zal komen als de koning van Israël, om Zijn volk te verlossen van de vijanden (Jes. 31:4,5; Openb. 19:11-16). De strijd die dan losbreekt heet "de slag van Armageddon" (Openb. 19:17-21).

3. Het aardse Vrederijk

Na deze oordelen zal de Heer de aarde reinigen van alle goddelozen en van de puinhoop die zij hebben gemaakt van deze aarde. Dat begint met de opsluiting van satan: "en hij greep de draak, de oude slang, dat is de duivel en de satan, en hij bond hem duizend jaren," (zie Openb. 20:1-7).

De gelovigen die in de Grote Verdrukking gedood zijn, zullen opstaan (de eerste opstanding). En de aarde, die dan tot een onvoorstelbare chaos is geworden, wordt op een geweldige manier hersteld. Wat een uitzicht: er komt een einde aan de milieurampen, de hongersnoden, de natuurrampen, de aardbevingen en aan de oorlogen. De Heere Jezus zal de aarde tot een bijna paradijselijke toestand herscheppen.

In het herbouwde Jeruzalem staat de schitterende "tempel van Ezechiël" (Ezech. 40-47:12). De Heere regeert persoonlijk in en vanuit Jeruzalem over de hele wereld, samen met een grote schare gelovigen die uit de Grote Verdrukking komt. Het land en het volk Israël nemen hierbij een centrale plaats in. Alle twaalf stammen van Israël zijn dan weer teruggekeerd in het land (Ezech. 47:13 ev). Honderden prachtige beloften uit het Oude Testament gaan nu voor Israël in vervulling.

De wereld leert nu pas werkelijk wat begrippen als rechtvaardigheid, vrede, onpartijdigheid en eerlijkheid inhouden. Het beloofde Vrederijk, het Messiaanse rijk, het Koninkrijk, breekt aan en duurt duizend jaar. (Openb. 20:1 e.v.)

4. De laatste opstand

Na het Vrederijk wordt satan nog een keer losgelaten om mensen te verleiden. Hij bewerkt een wereldwijde opstand tegen de Heer. Dit machtige leger trekt op naar Jeruzalem, maar wordt verslagen. Nu is de wereld rijp voor het laatste oordeel van God.
Satan wordt geworpen in "de poel des vuurs", voor eeuwig (Jes. 14:11-21, Openb. 20:10).

5. De tweede opstanding en het laatste oordeel

Dan staan alle ongelovigen op (de tweede opstanding) voor het laatste oordeel. Dit vindt plaats op grond van hun persoonlijke werken.

6. De eeuwigheid

Na het Vrederijk schept de Heere een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Deze nieuwe schepping gaat veel verder dan het opknappen van de oude aarde. Er komen nieuwe materialen, nieuwe dimensies, er gelden nieuwe natuurwetten, enz. Hier wordt werkelijkheid wat de Heere ons beloofd heeft: 

"Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en wat in geen mensenhart is opgekomen, al wat God heeft bereid voor degenen, die Hem liefhebben." (1 Kor. 2:9) Dit is de volmaakte eeuwigheid, waar geen zonlicht en geen tempeldienst meer nodig zijn, waarin alles nieuw is. De Here Jezus zal als Zon het middelpunt van het heelal zijn en Hij zal direct regeren vanuit het Nieuwe Jeruzalem. Daar zal geen dood meer zijn, geen lijden, geen verdriet, geen strijd en zelfs geen moeite.