Here, leer mij te vertrouwen

Wat is juist: 'geloven aan God' of 'geloven in God?

'Geloven aan God' is niet fout. In de grote Van Dale (2005) vinden we bij het lemma geloven onder andere "vast overtuigd zijn dat iemand of iets niet alleen in de verbeelding, maar in werkelijkheid bestaat: aan een persoonlijke God, spiritisme, aan spoken geloven". Bij deze betekenis van geloven vermeldt Van Dale ook de uitdrukking eraan moeten geloven: "tot erkenning moeten komen dat iets onvermijdelijk is".

Geloven in bestaat ook; dit heeft de betekenis 'vast vertrouwen op'. Geloven in God betekent volgens Van Dale "overtuigd zijn van Gods bestaan en van de waarheid van de goddelijke openbaring (...)".

Er is dus een subtiel betekenisverschil tussen geloven in en geloven aan, maar beide zijn juist.

'Ik geloof'... wat zeg ik dan?

 Er is niet zoiets als één definitie die ons kan vertellen wat geloven is. Enerzijds heeft geloven te maken met een bepaalde kennis, een geloofsinhoud die we aannemen. Anderzijds heeft het iets te maken met vertrouwen, met het leven vanuit een relatie met God. ‘Geloven is vertrouwen dat ik in de handen ben van iemand die voor me zorgt, die mijn Vader is. Dat ik blij en hoopvol mag zijn omdat ik word gedragen door iemand die groter is dan ik – wat er ook gebeurt’. (Kardinaal Danneels in ‘Is God een alleskunner’).
 
Geloven in Iemand

Geloven gaat niet om een anonieme kracht of zo waar we in geloven, maar een God die we doorheen de bijbel en het leven van andere gelovigen leren kennen. We geloven in Iemand die zich laat kennen in de geschiedenis en aan wie naar Hem op zoek gaan. In de kern is geloven vooral leven vanuit een persoonlijke relatie met Jezus Christus, van wie we nog het meest leren wie God is en wie Hij voor ons wil zijn: Iemand die wil dat we leven! Hij is de diepste grond van ons bestaan.  

Durven geloven dat we aanvaard zijn

Geloven betekent de moed opbrengen te aanvaarden dat we aanvaard zijn. We zijn aanvaard door een God die ons geschapen heeft... dat is een geschenk waar we ons niet altijd van bewust zijn, maar dat we wel geleidelijk aan kunnen (her)ontdekken als gelovige mensen. Onszelf aanvaarden is niet iets dat zomaar uit de lucht komt vallen: het beantwoordt aan een van de diepste vragen van elke mens. Elke mens vraagt om waardering, verlangt om bemind te worden. Een baby die dit fundamentele vertrouwen moet missen, zal voor altijd getekend zijn door een wantrouwen tegenover mensen en het leven. Het zal voor die baby niet eenvoudig zijn om op te groeien tot wie die in werkelijkheid is. Hij of zij kan moeilijker zichzelf worden.
God ziet ons graag... en als we dat proberen geloven, zullen we zelf sterker in het leven staan.   

Het Woord van God is niet zomaar een geschreven boek met woorden

Je kunt elke leer in de Bijbel nemen, en ik bedoel ook echt elke leer, en met schriftgedeelten aankomen die het tegendeel lijken aan te tonen. Waarom denkt u dat wij zoveel denominaties hebben? Iedere kerk heeft haar eigen set schriftgedeelten, die zij gebruiken om hun gezichtspunt te bewijzen, of u nu praat over of iemand zijn redding kan verliezen, of over de gaven van de Geest, de waterdoop, of de uiteindelijke bestemming van de kwaadaardigen.

Het Woord van God is niet zomaar een geschreven boek met woorden. Het is een levende, ademende, geestelijke openbaring van God's Geest. De natuurlijke mens kan de dingen van de geest niet verstaan(1Kor. 2:14). Als we alleen kijken naar de "letter" van het woord, zonder de interpretatie van de Geest, dan hebben we niets dan koude, steriele woorden, die geen leven brengen, maar de dood. Wij gebruiken onze Heer, Christus Jezus, als een goede illustratie hiervan. 

Hij nam de vorm van een dienstknecht aan en wandelde op de Aarde in menselijk vlees. De godsdienstige leiders kenden Jezus in het vlees. Zij zagen Hem met hun ogen en hoorden Zijn onderwijs met hun oren. Zij kenden Zijn moeder en vader. Zij wisten dat Hij uit Nazareth kwam. Maar zij hadden niet de geestelijke ogen om te zien dat Hij meer dan zomaar een man was. Zij konden niet zien dat Hij de Zoon van God was, en daarom bracht hun onvermogen om voorbij Zijn vlees te zien(de letter) hen de dood.

Bloot aan het gevaar van het niet verder zien dan de letter

Wij kunnen deze zelfde toepassing gebruiken voor het geschreven Woord. Er zijn woorden, hoofdstukken en boeken die met de ogen gelezen kunnen worden en overdacht met de geest. Maar het geschreven Woord is veel meer dan alleen letters, en als we daar niet aan voorbij kunnen zien, zullen we nooit de schatten zien die er onder verborgen liggen. Net zoals de mensen in Christus' dagen niet voorbij Zijn vlees konden zien, zo staan ook wij bloot aan het gevaar van het niet verder zien dan de letter. Paulus zei: "de letter doodt, maar de Geest maakt levend"(2Kor. 3:6). 

Een goed voorbeeld hiervan is de Rooms Katholieke leer over het lichaam en bloed van onze Heer. Jezus zei dat tenzij wij Zijn lichaam eten en Zijn bloed drinken, wij niet Zijn leven in ons hebben(Joh. 6:53). Als we deze woorden letterlijk lezen, dan lijkt het er op alsof Jezus ons kannibalisme leert, en inderdaad leert het Katholicisme dat brood en wijn echt omgevormd worden naar het lichaam en bloed van onze Heer. Maar in de Geest verstaan we dat Jezus niet letterlijk sprak van zijn fysieke huid en van het rode bloed in Zijn aderen. Hij sprak van de geestelijke werkelijkheid van het consumeren van Christus: het ontvangen van vergeving van zonden door geloof in Zijn bloed, het deelnemer zijn aan Zijn dood, en het volharden in een dagelijkse gemeenschap met de Vader in Christus.

Wie bepaalt wat de "voor de hand liggende" betekenis is?

Het moderne evangelisme roemt vandaag dat het literalist is, dat wil zeggen: wanneer een tekst een "voor de hand liggende" betekenis heeft, ze dan ook letterlijk verstaan moet worden. "Wanneer de eenvoudige uitleg zinnig is, zoek dan geen andere betekenis," is het interpretatieve motto van de evangelische kerk. Als gevolg van dit denken gelooft de moderne kerk in een letterlijke hel, met letterlijke vuurvlammen, letterlijk vlees verbrandend dat eeuwig door zal gaan. Het probleem met deze methode is: Wie bepaalt wat de "voor de hand liggende" betekenis is? 

Er zijn zeker teksten in de Bijbel te vinden die als verhaal geschreven zijn; bijvoorbeeld: de evangeliën doen in een verhalende vorm verslag van het proces, de dood en de opstanding van Jezus. In deze gevallen is het voor de hand liggend dat de letterlijke betekenis de juiste is. Maar dit wil niet zeggen dat er in de verhalende tekst niet een geestelijke toepassing te vinden is. Zo verloochende Petrus, bijvoorbeeld, tijdens het proces drie maal de Heer. We geloven dat dit letterlijk gebeurde, maar hebben wij niet allen in woord en daad de Heer geloochend en zijn wij toen niet van Hem weggevlucht(geestelijk gesproken)? Kunnen wij niet allen deze verhalende tekst op ons eigen leven en ervaring toepassen? In het geval van de evangeliën denk ik dat het veilig is aan te nemen dat we deze teksten letterlijk kunnen interpreteren. Jezus onderging letterlijk een proces, werd letterlijk gekruisigd en stond letterlijk op uit de doden.

De Bijbel staat vol met gelijkenissen, metaforen en symbolisme die een diepere, verborgen betekenis vertegenwoordigen

Er zijn echter passages in de Schrift die niet zo gemakkelijk te interpreteren zijn. Ik zou zelfs willen stellen dat het merendeel van de Bijbel NIET geschreven werd om letterlijk geïnterpreteerd te worden. De Bijbel staat vol met gelijkenissen, metaforen en symbolisme die een diepere, verborgen betekenis vertegenwoordigen. Is de poel des vuurs een echt meer met echte vlammen OF is het figuurlijke taal, die iets anders aanduidt? Is het teken van het beest een letterlijke tatoeage OF heeft het een verborgen betekenis, die niet voor de hand liggend is als men alleen maar de letter leest? Theologen houden er van te bepalen welke verzen letterlijk geïnterpreteerd moeten worden, en dat is gewoonlijk om meer geloofwaardigheid te schenken aan hun eigen theologische inzichten. Als een beest met zeven hoofden en tien horens niet letterlijk is, waarom zou de poel des vuurs het dan wel zijn? Wie gaven deze theologen de kwalificatie om de interpreterende experts te zijn?

Men kan altijd waarheid vinden in de "letter," maar er zit achter het voor de hand liggende altijd een diepere betekenis. De "letter" is voor de hand liggend, maar God's diepere waarheden zijn niet zo gemakkelijk te vinden. De mannen die er voor kiezen verder te gaan dan alleen de pure letter, worden vaak "mystici" genoemd of beschuldigd van het "vergeestelijken" van de Schrift. De oude kerkvaders zouden geschokt reageren op een deel van onze moderne kerkdoctrines. De geleerden van vandaag hebben veel van de "mystieke" leer van de vroege vaders afgewezen voor een meer "letterlijke" interpretatie. De gedachte aan "vergeestelijken" van de Schrift, echter, is een absoluut belachelijke beschuldiging. Moderne theologen proberen een geestelijk boek letterlijk te interpreteren. In feite is precies het omgekeerde waar. De Bijbel, die een letterlijk boek lijkt te zijn, moet in de Geest geïnterpreteerd worden. De huidige methode van letterlijke interpretatie is de oorsprong van allerlei soorten fouten in de Kerk: transsubstantiatie, futurisme en eeuwige kwelling - om er maar een paar te noemen.

Iemand  zei:

"Ik wil niet zeggen dat de geestelijke betekenis van de Schrift altijd iets geheel anders is dan die van de letter; vaak is dat zo, maar zeker niet altijd. De geest van het Woord is de echte, volle betekenis, welke die ook moge zijn; soms wordt die echte betekenis goed uitgedrukt door de letter, maar om de volle betekenis te krijgen moet men er andere schriftgedeelten bij nemen, moet men misschien verwijzen naar typen uit het Oude Testament of naar allegorieën of profetieën. Bijbelwaarheden lopen in elkaar over, en ze zijn alle in harmonie met een algemeen plan; wij moeten deze waarheden niet alleen bestuderen om te leren wat zij op zich betekenen, maar ook wat hun verbanden zijn met andere waarheden, en wat hun relatie is met het plan; op deze manier komen we in de buurt van de volle waarheid. 

Deelwaarheden, aangevuld met veel fouten om de zaak vol te maken, zijn de vloek en pest van de moderne orthodoxie; de geest van het Woord redt ons van deze vloek. Ik zou niet willen dat men denkt dat ik leer dat onder ieder woord, zinsnede en zin van de Schrift een soort mystieke betekenis verborgen zit, die geheel anders is dan de letter, en dat we ons moeten inspannen om die uit te graven. Ik zeg niet dat dit het geval is; maar ik zeg ook niet dat het niet zo is; want, wetend hoe schitterend de letter soms de ware betekenis verbergt(en soms ook onthult), die ware betekenis kan soms iets heel anders zijn dan de letter, en ik zou niet mijn vinger op de een of andere zin uit de Schrift willen leggen en verklaren: "deze zin heeft geen mystieke betekenis." Wat ik wel wil zeggen is dit: hij die verwacht dat hij zorgeloos door de velden van Bijbelkennis kan slenteren, de meest zeldzame en meest kostbare juwelen van waarheid van het oppervlak oppikkend, zoals men steentjes oppakt op het strand, zal ondervinden dat "ieders werk zal aan het licht komen. Want de dag zal het doen blijken, omdat hij met vuur verschijnt, en hoedanig ieders werk is, dat zal het vuur uitmaken."(1Kor. 3:13) en dat dan veel zijn bouwen zal bestaan uit hout, hooi en stro."

Bijbel geschreven om gemakkelijk begrepen te worden?

Er wordt vandaag door moderne theologen een valse veronderstelling gepropageerd dat de Bijbel geschreven werd om gemakkelijk begrepen te worden. Als dat het geval is, waarom hebben we dan honderden, ja zelfs duizenden verschillende denominaties, die alle een verschillend geloof voorstaan, allemaal gebaseerd op de veronderstelde zeer eenvoudig te verstane Bijbelverzen. Twintig mensen kunnen een passage uit de Schrift lezen en met twintig verschillende interpretaties komen. Wie heeft het goed? Kunnen twintig mensen elkaar tegenspreken en toch allemaal de waarheid hebben? 

Er mogen dan wel vele toepassingen zijn, maar er is maar één waarheid! Om de waarheid te zeggen: God heeft met opzet Zijn Woord moeilijk begrijpbaar gemaakt. Spreuken 25:2 zegt: "Het is Gods eer een zaak te verbergen, maar der koningen eer een zaak uit te vorsen." God verbergt diepere waarheid, en Hij verbergt ze achter de letter. Misschien zijn hier een paar voorbeelden bruikbaar. 

In Genesis hoofdstuk 2 vertelt God dat een rivier uit Eden zich verdeelde in vier takken. Waarom werd dit geschreven? Nemen we het letterlijk, dan leren we niet veel om in ons leven toe te passen. Is er hier alleen een geografische betekenis? Achter de letter zit er een geestelijk belang. Zou het niet zo kunnen zijn dat de rivier staat voor Christus, en dat de vier takken de vier uitzichten vertegenwoordigen op Zijn karakter, zoals die te vinden zijn in de vier evangeliën - Christus de Koning, Christus de dienstknecht, Christus de mens en Christus de Zoon van God?

Wat te denken van de anti-Christ? 

In de letter zien we een mens zichzelf verhogen en opstaan tegen God. Maar is er ook een diepere, meer geestelijk belang? Zou de anti-Christ niet meer nauwkeurig het "zelf" vertegenwoordigen, dat probeert zichzelf te verhogen en op te staan tegen God in de tempel; en precies zoals God de anti-Christ zal vernietigen in de letter, zal Hij ook niet het vlees van de mens vernietigen door het werk van het kruis?

Ik begrijp dat er mensen zijn die willen zeggen dat ik deze passages uit hun context haal en dat ik de Schrift vergeestelijk. Ik vind die beschuldigingen niet erg. Maar deze zelfde mensen zullen nooit de diepere dingen van God kennen, omdat zij niet voorbij kunnen zien aan hun eigen letterlijk methoden. Net zoals de Farizeeën niet voorbij het vlees van Christus zagen, zo zien de "geleerden" van vandaag niet voorbij aan de letter, en door dat te doen zijn ze voortdurend bezig steentjes op te pikken van boven de grond, in plaats dat men de juwelen verzamelt uit de diepere, verborgen plaatsen. Laten we er aan denken dat Christus niet alleen de Zoon des Mensen is(de letter), maar veel belangrijker: Hij is de Zoon van God (de geest).

Alle waarheid is een zaak van openbaring en geloof

De meeste Bijbelwaarheden, hoe voor de hand liggend en scherp-omlijnd ze mogen lijken, kunnen niet boven twijfel bewezen worden door Bijbelstudiemethoden. Er zullen altijd andere passages zijn die lijken tegen te spreken. Ik kan mijn verschillende Bijbelvertalingen, concordanties, woordenboeken en commentaren uit de kast halen en een grondige studie doen op welk onderwerp dan ook. En hoewel deze zeker behulpzaam kunnen zijn bij mijn verstaan van een bepaalde bijbelse leer, wordt de waarheid niet onthuld door onze studie-inspanningen; en nog belangrijker: de waarheid wordt nooit in onze harten gegrift door voortdurende geestelijke inspanningen(studie, meditatie, etc.). Intellectualisme leidt nooit naar de waarheid. 

De Bijbel is een geestelijk boek en kan daarom alleen door de Geest geopend worden. De sleutel naar het verstaan van enige bijbelse waarheid is door geloof  onthuld aan en gegrift in onze harten door de Geest van God zelf. Jazeker, wij moeten studeren om onszelf waardig te tonen; ja, wij moeten het Woord van God recht snijden, maar de waarheid kan nooit verkregen worden buiten geestelijke onthulling en geloof om. Als we alleen vertrouwen op onze studiehulpen en commentaren om ons te helpen het Woord van God te verstaan en te interpreteren, dan zullen we tekort schieten; en ik geloof van harte dat veel van onze huidige kerkleer gefundeerd is op de methoden en interpretaties van mensen, en niet op de onthulling door onze Vader. Jezus vroeg Zijn discipelen: "Wie zeggen de mensen dat Ik ben?" Alleen Petrus gaf het correcte antwoord: "Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God." 

Jezus' antwoord was onthullend: "vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar mijn Vader, die in de hemelen is"(Matt. 16:17). De moderne evangelische kerk beroemt zich op haar seminaries, graden, conferenties en systematische theologie om de mensen naar een kennis van de waarheid te leiden. Maar het is voor iedereen met een open denken heel duidelijk om te zien dat de Kerk in een totaal verwarde toestand verkeert met haar verschillende denominaties, belijdenissen en doctrines - en elk roemt dat men de waarheid heeft. Welke kerk is goed? Vleselijke vrucht kan alleen van een vleselijke kerk komen, en zo kunnen we tot de enig redelijke conclusie komen dat wij het Woord van God interpreteren naar ons eigen intellect en vleselijk denken. Er lijkt vandaag de dag maar zeer weinig "onthulling van de Vader" te zijn in de Kerk.

Iedereen die ooit rechtstreekse onthulling heeft ontvangen weet dit. Hij onderscheidt diep in zijn ziel dat het niet veroorzaakt werd door zijn eigen studiemethoden of denkprocessen, maar aan hem werd gegeven door de Vader, via Zijn Geest. Het is diep in hem gegrift en wordt een geloofszaak. Niets kan deze mens overtuigen. Geen debat, menselijk redeneren of 'veronderstelde' tegensprekende Bijbelpassages zullen hem overtuigen, omdat hij de onthulling van God zelf heeft ontvangen; het geloof dat hij bezit is niet uit hemzelf, maar is het geloof van Christus. U kent dit type mensen, omdat hij wil staan op de waarheid van deze onthulling, wat ook de tegenstand moge zijn, ja zelfs wil sterven voor wat hij gelooft.

Neem bijvoorbeeld de leer van de universele verzoening

Voor iedere passage die ik aandraag om de waarheid van deze leer te bewijzen, kan iemand anders dezelfde passage nemen om die met gelijke passie te weerleggen. Ware bijbelse leer kan alleen geestelijk leven brengen, wanneer het, ten eerste, een ware onthulling is die door de Geest wordt geopenbaard, en, ten tweede, in geloof aanvaard wordt. Er is geen andere manier. Elk ander pad dat we willen nemen om de Waarheid te vinden, zal ons onvermijdelijk van de waarheid wegleiden. Toen we tot de Heer kwamen studeerde niemand van ons objectief theologie, en zei: "Ja, dit lijkt me logisch, ik zal Christus volgen!" Nee! God opende uw ogen door Zichzelf aan ons te openbaren en wij geloofden eenvoudig door geloof! Het was geen intellectuele prestatie. 

God openbaarde Zichzelf aan ons en wij geloofden het - zo simpel is het! 

En op dezelfde wijze als waarop we Christus ontvingen, moeten we ook op dezelfde wijze groeien in genade: door geloof. God openbaart (op Zijn tijd) Zijn waarheid aan ons en wij ontvangen het door geloof. Soms zijn we niet klaar om meer waarheid te ontvangen. Geestelijke onvolwassenheid is een van de voornaamste redenen dat de Heer Waarheid van ons weg houdt. Ons geloof is te klein en God moet ons volwassener maken doorheen beproevingen en moeiten om de grond van ons hart voor te bereiden. Als we God aan het werk zien in onze levens, en we leren Hem meer en meer te vertrouwen, dan wordt diepere waarheid onthuld. God verlangt er naar dat wij allen volwassen worden en groeien in de kennis van Zijn waarheid, maar we zijn niet allen op dezelfde plaats in ons geloof.

Ik probeerde altijd met veel moeite uit te vinden wat een bepaalde passage betekende of om een mening te formuleren over een bepaalde leer. Het gevaar van worstelen en nog meer worstelen met een bepaald passage of leer is dat men uitkomt op een interpretatie in het vlees. Wij zijn in de Kerk zo op studeren gericht, dat vele van onze doctrines wel elementen van de waarheid bevatten, maar doorspekt zijn met het vleselijk denken van de mens. Let op! Ik zeg niet dat er iets verkeerds is aan het gedisciplineerd studeren om ons te helpen de Schrift te verstaan, maar het is veel beter om in gebed te worstelen dan over onze studieboeken. Als ik iets niet begrijp, dan vraag ik om wijsheid van "boven." Op het moment dat God het passend vindt zal Hij de betekenis openbaren. Soms duurt het jaren voordat God over bepaalde zaken spreekt. De Heer zal moeiten in ons leven gebruiken om een eind aan ons "zelf" te brengen, en het is in die gebroken staat dat God waarheid onthult. Psalm 18:26 zegt:
"jegens de reine toont Gij U rein, maar jegens de verkeerde toont Gij U een tegenstander."

Liever tien jaar wachten om een rechtstreekse openbaring van de Vader te ontvangen, dan vlijtig een maanden lang studerend een vleselijke interpretatie ontvangen

Iemand die trots is op zijn vermogen om de Schrift te bestuderen mag dan wel denken dat hij de Waarheid uit zijn studeren haalt, maar in werkelijkheid heeft de Heer die man achter gelaten waar hij is en die man wandelt weg met niets meer dan vleselijke leer. Aan de andere kant is er de man die gebroken is voor de Heer en zich realiseert hoe weinig hij weet over het denken van God; hij zal weg wandelen met rechtstreekse openbaring en vaak gaat deze openbaring in tegen de gebruikelijke "orthodoxe" leer. Ik zou veel liever tien jaar wachten om een rechtstreekse openbaring van de Vader te ontvangen, dan vlijtig een maanden lang studerend een vleselijke interpretatie ontvangen. Vleselijke kennis brengt de dood voort; rechtstreekse openbaring van de Vader brengt Zijn Leven voort.

Trots en zelf-verheerlijking

Een andere belangrijke reden voor de leerstellige verwarring in de kerk van vandaag is de zaak van trots en zelf-verheerlijking. De Kerk van vandaag is gevuld met mensen die vol van zichzelf zijn en trots op hun geleerde opleiding. Ezechiël 14:2-5 is pakkend wanneer er geschreven wordt: "Ik, de Here, zal hem bij zijn komst van antwoord dienen met zijn vele afgoden." En nogmaals: "jegens de reine toont Gij U rein, maar jegens de verkeerde toont Gij U een tegenstander."(Psalm 18:26). Openbaring van de Vader zal niet tot de trotsen komen en tot hen die denken dat ze "de waarheid in pacht" hebben. De Heer houdt bewust de waarheid weg van deze mensen "opdat zij ziende zien en niet bemerken, en horende horen en niet verstaan, opdat zij zich niet bekeren en hun vergeven worde."(Mar. 4:12). Sommige dingen veranderen nooit. Er zullen altijd Farizeeën in ons midden zijn die zullen vragen: "wilt gij ons leren?" en zij zullen ons uit hun synagogen(kerken) verbannen(Joh. 9:34). Deze mensen ontvangen, in plaats van openbaring van hun Vader, vleselijke interpretaties volgens de afgoden van hun eigen harten.

Waarom, denkt u, heeft de Heer Zijn Woord zo moeilijk verstaanbaar gemaakt? 

Verlangt God er naar Zijn kinderen te verwarren? Natuurlijk niet! Hij wil dat wij al onze hoop en vertrouwen in Hem stellen, zelfs wanneer iets voor een mens totaal onmogelijk lijkt. Dit brengt God de meeste heerlijkheid. Alle doctrines die voorrang en heerlijkheid geven aan de mens is geen waarheid, en alle zogenaamde waarheid die met menselijke intellectuele methoden uitgedokterd kan worden en bewezen in debat, is, en daar mag u zeker van zijn, geen waarheid. "Wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God"(Luc. 18:27). Hij wil dat we opkijken naar Hem voor openbaringen, niet naar mensen, studiebronnen of opleidingsinstituten.

Er lijkt een grote tegenstelling in de Bijbel te zijn over de leer van de uiteindelijke bestemming van de mens. Het halve Woord van God lijkt eeuwige kwelling te leren en de andere helft lijkt universele verzoening te leren. Welke kant moeten we kiezen? Wat is de waarheid? Het is niet een zaak van afwegen welke kant de meeste steun heeft. We kunnen onszelf niet met al onze studiebronnen in een kamer opsluiten en er zes maanden later uit lopen en verklaren dat wij de waarheid gevonden hebben. God zegt tegen ons: "Hier zijn twee schijnbaar tegengestelde beelden. Ze kunnen niet allebei waar zijn. Welke kies je?" Wij kunnen niet alleen op basis van alleen schriftuurlijk bewijs kiezen, omdat beide beelden geloofwaardige bijbelse steun "lijken" te hebben. Het antwoord is "geloof." We zullen kiezen op basis van het geloof dat wij hebben in het werk van het kruis.

Ons (eigen) geloof is te klein om te geloven dat God over het graf heen kan redden

Onze (eigen) God is te zwak omdat wij niet het geloof hebben om te geloven dat voor Hem niets te groot is. De Heer vraagt ons: "Zul je het geloof hebben om niet alleen te geloven dat ik alle mensen KAN redden, maar dat ik alle mensen ZAL redden?" Het gaat niet om studeren, het gaat om geloof. Hebben wij het geloof om te geloven dat Christus' kruis tot het uiterste kan redden? Als u niet dat geloof hebt, zult u Hem dan vragen u dat geloof te geven? Indien iemand tekort schiet aan geloof(en wijsheid), vraag het de Heer en Hij zal het vrijelijk aan alle mensen geven(Marc. 9:24; Jac. 1:5).

Jezus zei: "Als de Zoon des mensen komt, zal Hij dan het geloof vinden op aarde?"(Luc. 18:8)

Zullen wij het geloof hebben om te geloven dat God's liefde groter is dan wij ooit voor mogelijk hielden, en dat Hij groter is dan we ooit dachten dat mogelijk is? Zullen wij geloven dat wat "bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God"? Geloof is de sleutel en "zonder geloof is het onmogelijk Hem welgevallig te zijn."(Hebr. 11:6).

De Vreugde van het geloof - door Matthew Henry

Deze wereld gaat voorbij en al haar begeerlijkheid. (1 Joh. 2:17) Maar de vreugde van Gods dienst is blijvend, ze zal niet verbleken of haar glans verliezen. Christus' vreugde die Hij aan de Zijnen geeft, is een vreugde die niemand van hen zal wegnemen (Joh. 16:22), want hun hart verheugt zich. Hier op aarde is het begin van de eeuwige vreugde, zodat het in feite vreugde voor altijd is.

Ons hart moet volkomen overtuigd zijn van deze grote waarheid, dat een heilig leven in dienst van God en in gemeenschap met Christus zonder twijfel het meest aangename en gelukkige leven is dat iemand in deze wereld kan hebben.

God dienen is een gelovig vooruitzicht hebben op de heerlijkheid die geopenbaard zal worden. Het is het kenmerk van al Gods kinderen dat ze van de hemel geboren zijn, op weg zijn naar de hemel en dat hun schat in de hemel bewaard wordt.

Christus is onze vrede.(Ef.2:14,17) Niet omdat Christus vrede voor ons gemaakt heeft bij God. Maar ook omdat Christus vrede verkondigde aan hen die verre waren en hen die nabij waren en heeft beloofd dat Zijn kinderen, wanneer zij ook moeite hebben, altijd vrede zullen vinden in Hem. (Joh. 16:33)

Aan de gelovigen zijn beloften van vrede en vreugde beloofd. De weldaden die Christus voor hen kocht, worden hen geschonken en overgedragen in het Genadeverbond, dat in alles geordineerd is (2 Sam.23:5) tot troost en vreugde van hen die in dat verbond al hun heil en al hun lust zoeken. De beloften van het verbond zijn de bronnen van het heil, waaruit gelovigen met vreugde water putten, de borsten van verstroostingen, waaruit zij door het geloof drinken en zich verlustigen. (Jes.12:3 en Jes.66:11)

De Bijbel is geschreven, zodat onze blijdschap in Christus is. (1 Joh. 1:4) Opdat we die vreugde mogen smaken die ons allen kan vervullen. Het Woord van God is de hoofdleiding, waardoor de troost van Christus, de Bron van het leven, naar de gelovigen vloeit.

Het zingen heeft als doel de dienst van God aangenamer te maken, om niet alleen uitdrukking te geven aan onze heilige vreugde, maar die ook op te wekken. Wanneer we de Heere vrolijk zingen, juichen wij de Rotssteen van ons heil. (Psalm 95:1)

Het avondmaal van de Heere is een geestelijke feestmaaltijd. Hier mogen wij lachen en vreugde smaken. We vieren de gedachtenis aan Christus' dood, opdat wij ons verheugen in de overwinningen die Christus behaalde en de dingen die Hij kocht met Zijn dood. We mogen de voorrechten en de vertroostingen die door het Genadeverbond de onze geworden zijn, op onszelf toepassen!

Uit liefde zegent God zijn gelovigen. Dan is alles rein en bekoorlijk voor hen. (Luk.11:41) Het komt uit de hand van de Vader, door de hand van de Middelaar. Niet door de bedding van de Algemene Voorzienigheid, maar door de gouden pijpen van de beloften van het Verbond. Wij mogen brood eten met vreugde en onze wijn drinken van goede harte, als we goede grond hebben om te hopen dat God in ons werkt door Jezus Christus. (Pred. 9:7)

God's beloften beschermen alle gelovigen op hun reis en geven een heilige zekerheid en een voortdurende kalmte. De belangrijkste doelstelling van de mens is om God te verheerlijken en zich in Hem te verheugen. Laten wij goede gedachten hebben van God en zeer op onze hoede zijn voor harde gedachten over Hem. Laten we door het geloof bezig zijn met de beloften van God.

Het is aangenaam als we vertrouwd zijn met God's welbehagen en verzekeringen die Hij heeft gegeven van Zijn gunst en vruchten voor hen die geloven. Laten wij in liefde leven, altijd christelijke milddadigheid bewijzen en de geestelijke gemeenschap van de gelovigen onderhouden. Als we elkaar willen troosten, moeten wij eensgezind zijn.

Laten wij ons oefenen in de heilige vreugde en God vaak prijzen. Laten wij een leven leiden vol vreugde in God en gaarne aan Hem denken, zoals wij graag denken aan iemand die wij liefhebben en waarderen. Waar er genade is, zal er naar volmaaktheid gestreefd worden. Onze liefde tot God in deze wereld is een liefde die in beweging is. In de hemel zal de liefde rust vinden.

Het is zeer aangenaam om Christus hier te dienen, maar het is veel beter om ontbonden te worden en met Christus te zijn. Wij zijn nog niet in de Hemel. Maar we moeten ernaar verlangen om daar te komen en heilig te blijven uitzien naar de heerlijkheid die geopenbaard zal worden. Zolang we hier zijn moeten wij ons aansporen om roeping en verkiezing vast te maken.