In de bijbel worden de gelovigen telkens gewaarschuwd het geloof te behouden, te blijven bij het woord dat is gepredikt. 

Hieronder enkele voorbeelden

In Hand. 20: 16-38 neemt Paulus afscheid van de gemeente in Efeze. Hij had hard en veel gewerkt in die plaats. Nu zegt hij tot de ouderlingen van de gemeente, dat er na zijn heengaan ,'grimmige wolven" bij hen zullen komen, "die de kudde niet zullen sparen" én dat uit hun eigen midden mannen zullen opstaan die verkeerde dingen zullen spreken.Van buiten en van binnen aanvallen op het woord van God. Die grimmige wolven zijn mensen die de gemeente aanvallen door de ver- kondiging van een verdraaid evangelie.

IIn Gal. 1 schrijft Paulus aan de kerken in Galatië (een provincie in Gal. 1 : 6-9 Klein-Azië), dat er leraars zijn die de gemeente in verwarring brengen, doordat zij het evangelie van Christus verdraaien.

Ook Jezus zelf sprak over "valse profeten, die in schapevacht tot u (Matth. 7 : 15) komen", maar van binnen "roofgierige wolven" zijn.

In de brief van Judas vinden we dezelfde waarschuwingen

Ondanks deze waarschuwingen, de hele bijbel door, dringen heel de kerkgeschiedenis door dwaalleraars de kerk binnen. De kerkgeschiedenis is een geschiedenis van strijd tegen de valse profetie: de bijbel wordt telkens verdraaid, de belijdenisgeschriften worden niet serieus genomen, het geloof wordt veranderd. Dat begon dus al, zoals we za- gen, toen de bijbel nog niet klaar was in de tijd van Paulus en Judas. Tot vandaag toe dringen ketterijen de kerk binnen. Wegeven een enkel voorbeeld:

Een gevaarlijke ketterij was er al in 140 na Christus. Een zekere Mar- cion maakte in de bijbel al een tegenstelling tussen wat wel het betrouwbare woord van God was en wat niet. Hij achtte het Oude Testament minderwaardig tegenover het Nieuwe en in het Nieuwe Testament waren eigenlijk slechts delen van de brieven van Paulus en van het evangelie van Lucas voor hem gezaghebbend. Deze Marcion heeft helaas grote invloed gehad.

Later en nu geven we iets van de jongste Nederlandse kerkgeschiedenis liet men langzamerhand allerlei afwijkingen van de Schrift toe. Zo kwam er "leervrijheid".

In de vorige eeuw liet men opzettelijk een weg open om van Gods Woord af te wijken. In de kerken werd terecht van de dominees geëist, dat ze Gods woord zuiver moesten prediken en zich precies moesten houden aan de belijdenisgeschriften van de kerk. (de Drie Formulieren van Enigheid).

Maar na de bevrijding van het juk van Napoleon werd er in 1816 een formule opgesteld, die wel vrij duidelijk léék, maar dubbelzinnig was. De aanstaande dominees werden verplicht zich te houden aan de leer welke overeenkomstig Gods Heilig Woord in de aangenomen formulieren van enigheid van de Nederlandse Hervormde Kerk is vervat.

Let op dat woord "overeenkomstig". Je kon dat op twee manieren uitleggen. De één kon het opvatten als "omdat" en bedoelde dan, dat hij zich aan de formulieren van enigheid zou houden,

Nog even dit:

In deze studie heb ik het over de Drie Formulieren van Enigheid. Mocht je deze geschriften nog niet hebben ontdekt, dan kun je ze vinden op deze site. KLIK HIER

Lees ook eens : Kerkgeschiedenis

Alleen God kan ons door Zijn Woord en Geest van de waarheid van het christendom overtuigen. Alle discussies over het Godsbewijs of over de waarheid van de Bijbel leiden er niet toe dat iemand overtuigd raakt. Een betere raad aan onze medemens is deze: Lees zelf de Bijbel en bid om het licht van de Heilige Geest. Als dat in ons leven komt, weten we pas dat de God van de Bijbel de ware God is en krijgen we een levende verhouding met Hem.