Troost en bemoediging

Voor de meeste mensen is het Boek Openbaringen, het laatste boek van de Bijbel en het Nieuwe Testament, bijzonder moeilijk. Om toch wat licht te brengen in de duisternis van ons begrijpen hier wat stof tot overdenking. Hopelijk helpt dit om te verstaan.
 
Aan het slot van deze serie uitleg over Bijbelboek Openbaring

De Apocalyps; "het boek Openbaring", staat vol met visioenen gegeven aan Johannes op het eiland Patmos, om ons duidelijk te maken hoe de overgang zal zijn van deze wereld naar de nieuwe wereld. Die overgang zal gepaard gaan met een enorme worsteling, Jezus heeft ons dat voorzegt. Niet om ons ongerust te maken, maar juist om u en mij te bemoedigen. Zalig hij, die voorleest, en zij, die horen de woorden der profetie, en bewaren, hetgeen daarin geschreven staat, want de tijd is nabij... Openbaring 1:3

1. OVERWINNING: Openbaring 6:1-2

Het Lam verbreekt de zegels. Ik zag dat het Lam één van de zeven zegels verbrak. En ik hoorde één van de vier dieren die voor de troon van God staan zeggen, met de stem als van een donderslag: Kom! En toen ik keek zag ik een witte paard, en die op dat paard zat had een boog, en hem werd een kroon gegeven, en hij trok erop uit, overwinnende op te overwinnen.

Uitleg: De Here Jezus Die alleen waardig is, verbreekt de zegels. In Johannes tijd was het paard het snelste vervoermiddel. En sterke man zal zijn invloed als een vloedgolf uitoefenen aan de wereld, de hedendaagse chaos baant een vrije weg voor deze man, wie het ook maar moge zijn, als hij maar vrede brengt. Er zal vrede komen tussen Israël en zijn Arabische buurlanden.

2. OORLOG

Openbaring 6:3-4

En toen Hij het tweede zegel openmaakte, hoorde ik het tweede dier zeggen: Kom! En het tweede paard, was een rossig paard, dat kwam, en hem die erop zat, werd de macht gegeven om de vrede weg te nemen van de aarde, en dat de mensen elkaar zouden afslachten, en hem werd een grote zwaard gegeven.

Uitleg: De tweede ruiter neemt deze vrede weg, door gebruik van allerlei verschillende wapens. De oorlog is begonnen, het hoeft dus niet èèn grote oorlog te betekenen, het kunnen er velen tegelijkertijd zijn. Het zwaard betekent: scheiding maken, verdeeldheid brengen, elkander haten, bloedvergieten, moorden.

3. HONGERSNOOD

Openbaring 6:5-6

En toen Hij het derde zegel opende, hoorde ik het derde dier zeggen: Kom! En ik zag en zie, een zwarte paard, en die erop zat had een weegschaal in zijn hand. En ik hoorde een stem temidden van de vier dieren zeggen: Een maat tarwe voor een schelling en drie maten gerst voor een schelling, en er wordt geen schade toegebracht aan de olie en de wijn.

Uitleg: Dit zwarte paard is het symbool voor honger, schaarste, als gevolg van oorlog. De hongersnood die het derde paard gebracht heeft, neemt de gehele aarde in beslag. De groeiende wereldbevolking heeft een groeiend tekort aan eten. De eerste levensbehoeften zijn erg duur, 1 maat tarwe is de portie voor 1 persoon per dag, 1 schelling is het dagloon van 1 man, het gezin moet dus leven van het voedsel voor 1 persoon en dus honger lijden.

4. ZWARTE DOOD

Openbaring 6:7-8

En toen Hij het vierde zegel openmaakte, hoorde ik een stem van het vierde dier zeggen: Kom! En ik zag, en zie, een vaal paard, en die daarop zat, zijn naam was {de} dood, en het dodenrijk volgde achter hem aan. En hun werd de macht gegeven over het vierde deel van de aarde om te doden, met het zwaard, met de honger, met de zwarte dood en door de wilde dieren der aarde.

Uitleg: Het vale paard "chloros" is vaal groen; de lijkkleur. Aan de dood en het dodenrijk wordt macht gegeven om een vierde deel van de aarde te doden door oorlogsgeweld, door honger, door pest, en door aanvallen van willde dieren. Ongeveer 1 miljard mensen verliezen hierdoor het leven, geen enkele ramp op aarde heeft ooit zoveel mensenlevens gekost. De wereld lijdt door al deze rampen die deze vier paarden gebracht hebben.

5. HET GETUIGENIS

Openbaring 6:9-11

En toen Hij het vijfde zegel openmaakte, zag ik onder het altaar de zielen van hen, die geslacht waren om het woord van God en om het getuigenis, dat zij hadden. En toen zij riepen met luider stem en zeiden; Tot hoelang, o heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt Gij ons bloed niet aan hen, die op de aarde wonen? Een aan ieder van hen werd een wit gewaad gegeven, en hun werd gezegd, dat zij nog een korte tijd moesten rusten, totdat ook het getal vol zou zijn van hun mededienstknechten en hun broeders, die gedood zouden worden evenals zij.

Uitleg: De klacht der martelaren. Dit vijfde zegel onthult de bekering van veel mensen die tijdens de Grote Verdrukking tot bekering zijn gekomen, maar zij werden allen martelaren, gedood door de anti-christelijke omgeving. Deze zielen bidden: dus gèèn zielenslaap! Het brandofferaltaar van de aardse tabernakel was een voorafschuwing van het hemelse altaar. Op dit altaar bracht men bloedoffers. Johannes ziet deze zielen bij de ingang van de hemel. Deze zielen roepen om wraak, het gaat hier dus duidelijk om een andere groep dan de gemeente. De tijd van genade is voorbij. De opname der gemeente is immers geschiedenis!

6. TEKENEN AAN DE HEMEL

Openbaring 6:12-17

En ik zag, toen Hij het zesde zegel openmaakte, en daar geschiedde een grote aardbeving en de zon werd zwart als een haren zak en de maan werd geheel als bloed. De sterren des hemels vielen op de aarde, gelijk een vijgeboom zijn wintervijgen laat vallen, wanneer hij door een harde wind geschut wordt. En de hemel week terug als een boekrol, die wordt opgerold, en alle berg en eiland werd van zijn plaats gerukt. En de koningen der aarde en de groten en de oversten over duizend en de rijken en de machtigen en iedere slaaf en vrije verborgen zich in de holen en de rotsen der bergen; en zij zeiden tot de bergen en tot de rotsen: Valt op ons en verbergt ons voor het aangezicht van Hem, die gezeten is op de troon, en voor de toorn van het Lam; want de grote dag van hun toorn is gekomen en wie kan dan bestaan?

Uitleg: God zal de stand van de planeten veranderen, dit gaat gepaard met ontzagwekkende natuurverschijnselen, zelfs de zon en maan verduisteren geheel. Deze verschijnselen zullen de wereldbevolking in radeloze angsten brengen, iedereen vlucht naar de bergen. In de eindtijd zullen er dan ook grote aardbevingen zijn, zo groot als er nog nooit is geweest. De toorn van God over deze wereld is waarlijk losgebarsten. Je zou haast gaan denken dat de mens zich zal bekeren tot God, en Hem om vergeving zal vragen, helaas hij keert zich van God af! Wat een vreselijk vooruitzicht. Een goddeloze wereld dat enkel gevuld is met haat en geweld.
 
Want in elk opzicht zijt gij rijk geworden in Hem: in alle woord en alle kennis, gelijk het getuigenis aangaande Christus onder u bevestigd is, zodat gij ten aanzien van geen enkele genadegave te kort komt, terwijl gij uitziet naar de openbaring van onze Here Jezus Christus (1Korinthe 1:5-7).
 
Heb je de smaak van studie te pakken? Ga dan ook eens kijken op: bijbelforum.nl    

Paulus over 'onthulling' - 'openbaring'

Het Griekse woord 'apokalupsis' betekent 'onthulling', 'openbaring'. Het is afgeleid van het werkwoord 'apokalupto' en dat betekent, naast 'onthullen' en 'openbaren', ook 'de bedekking weghalen', 'ontsluieren'. De concrete, letterlijke, betekenis van 'het onthullen van een standbeeld', komt in het Nieuwe Testament niet voor. De onthulling is niet bestemd voor onze lichamelijke ogen, maar voor onze 'geestelijke' ogen. Dit proces van onthullen vinden we onder andere in 2 Korinthe 3:15,16:
Ja, tot op heden toe ligt, telkens wanneer Mozes voorgelezen wordt, een bedekking over hun hart, maar telkens wanneer iemand zich tot de Here bekeerd heeft, wordt de bedekking weggenomen.

De 'apokalupsis' van Jezus is niet hetzelfde als Zijn 'parousia', Zijn aanwezigheid in koninklijke waardigheid. Zover is het nog niet, hoewel we wel kunnen zeggen dat Hij aanwezig is, omdat Hij ook gezegd heeft: 'Ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding van de wereld' (Mattheüs 28:20). Dit 'Ik ben met u' is voor lichamelijk ogen, ook voor de onze, onzichtbaar. Toch is Zijn 'bij ons zijn' reëel, want de bedekking, die ons belemmerde Christus in geestelijk opzicht te zien, is weggenomen.

Onze onwetendheid ten aanzien van Christus is opgeheven door de kennis en het daarmee gepaard gaande inzicht, die wij dankzij Paulus hebben kunnen verwerven. De heidenapostel heeft ons Christus laten zien als het Hoofd van het Lichaam, waarvan wij leden mogen zijn

Dit was de openbaring waar de christenen uit Korinthe naar uitzagen en die enkele jaren later ook werkelijk kwam, toen Paulus zijn brief aan de christenen te Efeze schreef, waarin hij dit geheimenis openbaarde.
Nu kan 'openbaren' plotseling, in één moment plaatsvinden, maar de Schrift geeft de indruk dat God Zijn wijsheid geleidelijk openbaart. Het is een proces, waarvoor God de tijd neemt. Dat blijkt ook uit de 'apokalupsis' van Christus.

De christenen in Korinthe waren niet onkundig van de 'verborgen wijsheid Gods'. Paulus had hen daarover reeds geschreven (1Korinthe 2:6-8), maar door hun 'vleselijke geaardheid' waren zij nog onmondigen in Christus (1Korinthe 3:1). Zij begrepen toen nog niet dat Paulus het over diep geestelijke dingen had, die een totaal andere, een op het geestelijke ingestelde, houding vereiste. Paulus' bede was dat christenen tot 'alle rijkdom van een volledig inzicht' mochten komen, want hij wist dat onze kennis nog onvolkomen is (Kolossenzen 2:3; 1Korinthe 13:9).

De apostel schreef zijn eerste brief aan de Korinthiërs vanuit Efeze waarschijnlijk in het jaar 55. Of hij toen al de kennis en het inzicht gekregen had over het geheimenis waarover hij later spreekt in zijn brief aan de Efeziërs, die mogelijk geschreven is in 60, is niet bekend. Tussen de beide brieven ligt een periode van ongeveer 5 jaar.

In ieder geval had hij in Korinthe reeds een begin gemaakt met het openbaren van Christus en hij stuurt Timotheüs er naar toe om de christenen aldaar zijn wegen in Christus indachtig te maken, zoals hij die in elke gemeente leert (1Korinthe 4:17).

Niet alleen de christenen in Korinthe werden door Paulus in het openbaringsproces van de Christus betrokken, ook die in Rome worden door hem klaar gemaakt voor dat proces. Hij schrijft onder andere: '. . . .naar de openbaring van het geheimenis, eeuwenlang verzwegen, maar thans geopenbaard . . . .' (Romeinen 16:25,26). De brief aan de Romeinen is ± 2 jaar na zijn eerste brief aan de Korinthiërs geschreven.
 
We moeten niet vergeten dat ook Paulus zelf de 'apokalupsis' van Christus als een proces heeft ervaren. Het bleef niet bij één openbaring, want hij schrijft: '. . . maar ik zal komen op gezichten en openbaringen des Heren' (2Korinthe 12:1). Door die gezichten en door die openbaringen kreeg Paulus de kennis van en het inzicht in de geheimenissen van God waarover hij het beheer had gekregen (1Korinthe 4:1). Het is niet te ver gezocht en ook niet onwaarschijnlijk dat Paulus, toen hij zijn brieven schreef aan de christenen te Korinthe en te Rome, zelf nog niet geheel op de hoogte was van de geheimenissen die hij in zijn brief aan de Efeziërs bekend maakt. Hij wist wel dat het om de 'apokalupsis' van Christus ging, maar nog niet dat er een hemelse Gemeente zou zijn waarvan Christus het Hoofd is. De 'apokalupsis' van Christus is een stapsgewijze ontvouwing van de persoon, rol en plaats van Christus in het goddelijk plan der eeuwen. Daarbij worden ook mensen betrokken: 'Want met reikhalzend verlangen wacht de schepping op het openbaar worden ('apokalupsis') van de zonen Gods (Romeinen 8:19). Het gaat ook om de vrijheid van de heerlijkheid der kinderen Gods (Romeinen 8:21). Ook dat heeft te maken met de 'apokalupsis' van Christus.

De 'apokalupsis' van Christus is een daad van God, die alles wat er in het verleden gebeurd is in de schaduw stelt. Er komt een dag, dat alle eigenschappen van de Zoon van God zichtbaar zullen worden in alle zonen Gods, die tot het Lichaam van Christus behoren. Paulus schreef daar al over in Romeinen 8:29,30:

Want die Hij tevoren gekend heeft, heeft Hij ook tevoren bestemd tot gelijkvormigheid aan het beeld zijns Zoon, opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broederen; en die Hij tevoren bestemd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen; en die Hij geroepen heeft, dezen heeft Hij ook gerechtvaardigd; en die Hij gerechtvaardigd heeft, dezen heeft Hij ook verheerlijkt.

Paulus wist dat hij in ieder geval tot de geroepenen behoorde en dat Christus in hem geopenbaard was:
Toen het Hem, die mij van de schoot mijner moeder aan afgezonderd en door Zijn genade geroepen heeft, behaagd had Zijn Zoon in mij te openbaren (Grieks: 'apokalupsai'), opdat ik Hem onder de heidenen verkondigen zou . . . (Galaten 1:15).

Onze gelijkvormigheid aan het beeld van Christus is nu nog niet te zien, want ons nieuwe leven is verborgen met Christus in God (Kolossenzen 3:3,4). Dat komt wat merkwaardig over, maar dat doet niets af van het bijbelse gegeven dat God Zich het recht voorbehoudt een zaak, al of niet tijdelijk, te verbergen. De spreukendichter zei al: 'Het is Gods eer een zaak te verbergen . . . .' (Spreuken 25:2). God Zelf is óók verborgen (Job 23:8-10).
God speelt geen spelletje met de mens. Hij wil de mens bewegen Hem te zoeken en dan zal Hij Zich laten vinden (Handelingen 17:27; Jesaja 55:6,7; Spreuken 8:17).

Omdat ons nieuwe leven met Christus in God verborgen is, moeten we dus niet verwachten dat wij dit nieuwe leven overal en altijd ten toon kunnen spreiden. Omdat we dat nu nog niet kunnen, zullen we daarmee moeten wachten tot de verschijning van Jezus Christus (Kolossenzen 3:3,4). Intussen kunnen we wel allerlei onreinheid en verkeerde gewoonten uit ons leven wegdoen, zoals Paulus de christenen te Kolosse adviseert en streven naar een gedrag dat bij het nieuwe leven past (Kolossenzen 3:5-17).

De tijd komt dat de volheid van het nieuwe leven, dat achter het vlees schuil gaat en dat met Christus verborgen is in God, openbaar wordt. Menigeen durft dat nauwelijks te geloven. Anderen zouden best nu reeds voor de ogen van de wereld in heerlijkheid willen verschijnen. Dat zou wat zijn! Ze zouden wel eens laten zien, hoe geestelijk ze waren. Wat zou het machtig zijn als zij Gods kracht en glorie aan de wereld konden laten zien. Iedereen zou tot de erkenning komen dat God wel degelijk in hen woonde. Ondanks alle goede bedoelingen is zo'n denkwijze een bewijs dat nog niet álle menselijke trots en hoogmoed verdwenen is.

Het boek Openbaring en de 'apokalupsis' van Jezus Christus
We hebben gezien dat 'apokalupsis' onder andere 'ontsluiering' betekent. Wil iets ontsluierd worden, dan moet het aanwezig zijn, anders is het onmogelijk om van ontsluiering te spreken. Als het boek Openbaring, met, door ons niet of nauwelijks te begrijpen symboliek, een 'apokalupsis', een ontsluiering, van Christus is, dan moet Hij aanwezig zijn, óók ten tijde dat het boek geschreven werd.

'De openbaring van Jezus Christus . . .'. Dit zijn de beginwoorden van het boek en deze woorden zijn tevens de sleutel tot de inhoud. Het boek beschrijft géén gebeurtenissen uit het verleden of toekomstige gebeurtenissen in de eindtijd. Het gaat over de ontsluiering van een Persoon, van Jezus Christus in al Zijn volheid en glorie.

De meeste christenen zijn ervan overtuigd dat het boek Openbaring toekomstige gebeurtenissen in de eindtijd beschrijft. Ik denk dat het boek Openbaring noch gebeurtenissen uit het verleden, noch toekomstige gebeurtenissen beschrijft. In apocaliptische literatuur gaat het, in symbolische taal, om de tijd waarin de gebeurtenissen plaatsvinden. Toch is het boek Openbaringen geen 'apokalupsis' van gebeurtenissen, maar een 'apokalupsis' van een Persóón, Jezus Christus. Het gaat om de openbaring van Jezus Christus. We zien Jezus als het Lam en we zien de voltooiing van Gods plan met de aarde en de mensheid. Géén eindtijdberekeningen, géén ingenieuze uitleg van getallen en van beesten, niets van dat alles. Christus als het Lam, dáár gaat het in het boek Openbaringen om!

Lees ook eens : Troost en Bemoediging - Boek Openbaring

Lees ook eens : Bijbelstudie over het gehele boek Openbaring voor Studiekringen of huissamenkomsten.

Lees ook eens : De Apocalyps van Johannes

Bestudeer ook eens de studies over:

Openbaring 1 - 22   en   Openbaring 23 - 40