Hoe zat dat met Babel ?

God heeft door de zondvloed de wereld als het ware schoongespoeld. Een nieuw begin voor Noach en zijn gezin. Maar de wereld blijft niet schoon. De geschiedenis van voor de zondvloed herhaalt zich. De mens gaat zich weer sterk voelen. En gaat een monument voor zichzelf oprichten: de toren van Babel.

Samen sterk?

(Gen. 11: 4) 'Welaan, laten wij ons een stad bouwen met een toren, waarvan de top tot de hemel reikt, en laten wij ons een naam maken, opdat wij niet over de gehele aarde verstrooid worden.'

En ze gaan aan het werk. Nog dezelfde taal sprekend, beginnen ze aan wat oppervlakkig bezien een onschuldige onderneming is. Na de zondvloed had God aan Noach en aan zijn nakomelingen beloofd, dat er nooit weer een (Gen. 9: 12-17) zondvloed op de wereld zou komen. Maar behalve een belofte, gaf God (Gen. 8: 17) ook een bevel: de aarde te vervullen. (Gen. 9: 1, 7).

Ondanks het bevel van God dat de mens zich over de aarde moest gaan verspreiden, blijven de mensen toch bij elkaar wonen. Ze doen dat met een speciale bedoeling. Want het parool is: samen sterk! Met behulp van een grote toren en een sterke stad willen de nakomelingen van Noach een vuist maken tegen God. Ze willen zich een naam maken, onafuankelijk van God zijn.

De toren wordt het symbool van hun onafuankelijkheid. Opgravingen hebben aangetoond wat voor soort bouwwerk ze tot stand gebracht hebben. In de oudheid hadden veel ste- den een toren in de vorm van een trapsgewijs gebouwd vierkant, een soort pyramide. En als de wolken laag hingen, verdween de top van het bouwwerk in de nevel, de toren raakte dan aan de hemel. Vaak dacht men dat er op de top van de toren een godheid woonde. Dikwijls bouwde men daarom bovenin de toren een tempel.

Weer wordt duidelijk dat de mens na de zondvloed dezelfde is gebleven. Hij verzet zich tegen de geboden van de Schepper, verzet zich tegen Hem. Alleen wordt dat verzet na de torenbouw van Babel door God bemoeilijkt. Hij brengt de talen op de wereld, waardoor er spraakverwarring ontstaat en onderling begrip moeilijker gemaakt wordt.

Mag je nu uit de geschiedenis van de torenbouw van Babel de conclusie trekken dat God de wereldeenheid afkeurt? Wil God dat volken met verschillende talen als vijanden tegenover elkaar staan? Wenst God de vreselijke gevolgen die dat met zich mee brengt? Een dergelijke conclusie is niet terecht. God leert in de Bijbel dat volken in vrede met elkaar moeten leven. Maar die vrede tussen mensen of volken moet geen vijandschap tegen Hem zijn. En dat was de vrede van Babel wel. Een vrede met als doelonafhankelijkheid van God. Eigen baas zijn.

De eenheid is verbroken

Het ingrijpen van God naar aanleiding van de torenbouw van Babel, de taalverwarring, had beslissende gevolgen. Het werk aan de toren kwam stil te liggen. Maar dat niet alleen. Noodgedwongen zoeken de mensen die één taal spreken elkaar op, en scheiden ze zich af van de anderen .met een andere taal. In gehoorzaamheid aan het gebod van hun Schepper wilden ze niet uitééngaan, nu gaan ze tegen wil en dank zich verspreiden over de wereld.

De wereldgeschiedenis gaat een nieuwe fase in. Vanaf nu leven de mensen verstrooid over de aarde. Dat is een oordeel van God. Maar ook méér dan dat. We moeten niet vergeten, dat Go? zich ondanks de ongehoorzaamheld van de mensen, heeft gehouden aan Zijn belofte. De mensheid wordt niet vernietigd. En daarmee houdt God de weg open voor de komst van Zijn Zoon: Jezus Christus.

Er zullen steeds weer momenten zijn in de geschiedenis ; waarop de tijd rijp lijkt voor het ! definitieve einde van de wereld. Tijden waarin de zonden van de mensen ten hemel schreiend is: Sodom (Gen.19: 1-29) en Gomorra bijvoorbeeld. Toch maakt God dan nog geen einde aan de wereldgeschiedenis. Hij is lankmoedig, Hij wil Zijn genade, Zijn liefde bewijzen. Hij houdt Zijn woord. Want eerst moet Zijn Zoon op aarde komen. Opdat er redding van de zonde mogelijk wordt.

Jezus is gekomen

Vele eeuwen na de torenbouw van Babel en de taalverwarring is Jezus Christus geboren. Hij heeft op deze aarde Zijn bloed gegeven voor de redding van zondige mensen, van ons. Hij is teruggegaan naar de hemel nadat Zijn werk op deze aarde was afgemaakt. Nu kan ieder moment het einde van de wereld een feit worden. Het wachten is op Zijn tweede komst op onze wereld: Zijn Wederkomst.

In die eindtijd, waarin wij nu leven, kun je veel dingen uit het verleden van het Oude Testament zich zien herhalen. Het wordt alleen maar ernstiger, naarmate de tijd verder gaat. Zoals bijvoorbeeld het streven naar eenheid en macht. En ook zie je dat mensen en staten zich een 'naam willen maken'. Tot op de laatste dag van de geschiedenis van deze wereld zal de strijd van het 'slangenzaad' tegen het 'vrouwenzaad' doorgaan. En altijd weer, onvermoeibaar, zal de Satan alles in het werk stellen, om mensen in opstand te brengen tegen God. Soms duidelijk zichtbaar in allerlei dingen die vandaag gebeuren. Soms ook heel moeilijk herkenbaar.

Je ziet dat in de vele pogingen in de loop van de geschiedenis om een groot wereldrijk te stichten. Maar ook, het op zichzelf niet ongeoorloofde streven de volken tot meer samenwerking te bewegen, als in de Verenigde Naties, kan er de oorzaak van zijn dat de mensen denken dat ze in onafhankelijkheid van hun Schepper kunnen leven.

God zal eens definitief ingrijpen. Niet door een zondvloed. Ook niet door een nog grotere spraakverwarring. Maar door Zijn eindoordeel. Dan zal de hele wereld 'branden', gezuiverd worden van de (2 Petr.3:8-13) zonden. Op die 'gezuiverde' aarde zullen de gelovigen (het vrouwenzaad (Openb.21:9)) mogen leven in alle heerlijkheid.

Leven bij de gratie Gods

Totdat God een einde aan deze wereld zal maken, leven de volkeren (Matth. 24:3-7) in een voortdurende golfbeweging. Ieder volk vecht voor zijn eigen grenzen. leder volk krijgt na de taalverwarring een eigen aard en cultuur . Terwijl het ene volk een hoge vorm van 'beschaving' kent, leeft een ander volk nog in een heel lage staat van ontwikkeling. Ook komt er na de torenbouw van Babel een grote verscheidenheid aan godsdiensten .

Dat laatste is ook wel te begrijpen. Aanvankelijk is de geschiedenis van de schepping, de zondeval en de zondvloed bij de mensen bekend geweest. Die feiten zullen in de geslachten zijn doorverteld. Maar na de taalverwarring gaan de mensen uiteen, volken gaan een eigen leven leiden. Ze nemen de kennis over God als Schepper en Regeerder van de wereld met zich mee. Ook herinneren ze zich de zondvloed. Maar die kennis wordt van lieverlee verbasterd. God laat dan de volken (Hand.14:15) 'voor wat ze zijn', Hij maakt een nieuw begin met Abraham. De stam- Hand.17:16-28 vader van het volk Israël. (Ps. 147:19,20).

God zal zich in de loop van de eeuwen aan Abraham en aan zijn na- komelingen bekend blijven maken. Op die manier blijven Zijn Woorden bewaard. Bij Abraham en zijn nako- melingen zal de juiste kennis over de schepping, de zondeval en de zond- vloed van geslacht op geslacht wor- den doorgegeven.

Maar bij verschillende volken blijft wel iets 'hangen' van de kennis van het bestaan van God en van Zijn daden in de geschiedenis. Het is niet zo verwonderlijk dat bij verschillen- de volken verhalen worden aangetroffen, die veellijken op wat de Bijbel vertelt. Natuurlijk is de Bijbel niet afhankelijk van deze verhalen. Dat zou een verkeerde reactie zijn van wie deze verhalen leest of er van hoort. Het is juist andersom, allerlei verhalen (zoals bijvoorbeeld babylonische) zijn verbasteringen van wat je in de Bijbel kunt lezen.

Er is een fundamenteel verschil aan te wijzen tussen het Christelijk geloof en alle andere godsdiensten. De Bijbel leert je dat een mens alleen maar kan leven bij de gratie van God. De Bijbelleert dat geen mens in staat is op welke manier dan ook zichzelf te verlossen. En het grote verschil met alle andere godsdiensten i is dat juist die zelfverlossing van een mens daar op welke manier dan ook sterk naar voren komt.  

Heer, wees mijn Gids 

                                

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM - AUDIO