God vraagt maar één ding van ons. Hij vraagt gehoorzaamheid aan Zijn Woord

De Bijbel alléén is de absolute norm voor ons leven. In dat boek staat, hoe God door ons gediend wil worden. Het staat je dus niet vrij om zelf te bepalen, op welke manier je God wilt dienen. Je mag niet zelf kiezen langs welke weg je denkt God het beste gehoorzaam te kunnen zijn.

Eigenwijsheid

Koning Saul, de eerste koning van Israël, was een knap strateeg en een heel bekwaam legeraanvoerder. Saul had zijn koninklijke waardigheid te danken aan de God van Israël, die (1 Sam. 10) hem voor dat ambt had uitgekozen. Dat hield in, dat Saul onderworpen was aan de koningswet. Die wet (Deut. 14-20) staat in het boek Deuteronomium.

De koningen van andere volken konden zelf bepalen, hoe hun volk zijn god moest dienen. Maar in Israël was dat precies andersom. Daar is het de Gód die voorschrijft hoe volk én koning Hem moeten dienen. Daarmee heeft Saul het zijn leven lang erg moeilijk mee gehad. Heel duidelijk blijkt dat bijvoorbeeld uit de geschiedenis van de veldtocht tegen Amalek. Amalek was het eerste (I Sam. 15) volk dat na de uittocht uit Egypte het volk Israël probeerde te vernietigen. God had daarom besloten, 'de herinnering aan Amalek onder de hemel (Ex. 17: 8-16) volledig uit te wissen' .Saul moet, eeuwen later, die banvloek van God ten uitvoer brengen. 

Maar de koning houdt zich niet aan het nauwkeurig omschreven bevel van God. Hij maakt er een verdelgings-oorlog van door naar de gewoonte , van die dagen het overwonnen volk af te slachten. Hij houdt de koning van Amalek in leven als een overwinningstrofee, het beste deel van de oorlogsbuit wordt verdeeld onder de soldaten. De profeet Samuël veroordeelt namens God Saul voor zijn ongehoorzame handelingen. Maar Saul heeft een vrome verontschuldeging. De buit is gespaard om die aan God te kunnen offeren: Saul had het zo goed bedoeld. Samuël maakt hem dan duidelijk, dat God niet gesteld is op goede bedoelingen als die rechtstreeks tegen Zijn uitdrukkelijk bevel ingaan. 'Gehoorzamen is beter dan slachtoffers, luisteren beter dan het vette der rammen. ,

Vrij algemeen bestaat de mening dat .het ieder mens vrij staat zelf de manier te bepalen waarop hij God wil dienen. De een doet dat met offers, de ander legt alle nadruk op het bidden. Er zijn mensen die God willen dienen door allerlei vormen van medemenselijkheid en de mensen die zich in hun leven ingespannen en stipt houden aan veel regels en geboden. En we zeggen dan tegen elkaar , dat we elkaar helemaal vrij zouden moeten laten in de mallier waarop ieder voor zich denkt God het beste te kunnen dienen. Maar die oude geschiedenis van Saul laat heel duidelijk zien, dat een dergelijke verdraagzaamheid voor God onverdragelijk is. God vraagt van ons dat we onvoorwaardelijk Zijn Woord gehoorzamen. De Bijbel alléén. Dat is de absolute norm voor je leven. Want alleen daarin staat, hoe God gediend wil zijn.

De Bijbel zélf

De Bijbel zelf laat daarover geen enkel misverstand bestaan. Zoals Saul door Samuël in opdracht van God bestraft wordt over zijn ongehoorzaamheid, zo bestraft Jezus de Farizeeën. De Farizeeën aanvaardden naast de wetten van Mozes ook de overlevering, de traditie, als gezaghebbend voor het godsdienstig handelen. Met als logisch want menselijk gevolg dat de traditie bóven de Bijbel werd gewaardeerd. Jezus zegt tegen de Farizeeën: 'Zo hebt gij het (Matth. 15;1-9) Woord Gods van kracht beroofd terwille van uw overlevering' .

Als mensen de producten van hun eigen denken gaan aanprijzen als religie, zonder hun gedachten te onderwerpen aan wat in de Bijbel staat, dreigt het gevaar van 'valse leer' , van eigen-wijze- godsdienstigheid. De apostel Paulus zegt dan, dat zelfs al zou er een engel uit de hemel komen, dan nog moet je zijn boodschap toetsen aan wat in de Bijbel staat. 'Indien iemand u een evangelie (Gal. 1; 8, 9) predikt, afwijkend van hetgeen gij ontvangen hebt, die zij vervloekt.'

De Bijbel hélemaal

God Zelf heeft Zijn Woord beschermd tegen de macht en willekeur van mensen. Dat is te merken uit de manier waarop de Bijbel tot stand gekomen is. Dat blijkt ook uit de inhoud van de Bijbel zelf. Daarin wordt ons met nadruk verboden nieuwe woorden of gedachten toe te voegen; en ook om er gedeelten uit te schrappen. Dat staat met name heel indrukwekkend aan het eind (Openb.22:18,19) van de Bijbel: 'Ik betuig aan een ieder die de woorden der profetie van dit boek hoort: Indien iemand hieraan toevoegt, God zal hem toevoegen de plagen, die in dit boek beschreven zijn; en indien iemand afneemt van de woorden van het boek dezer profetie, God zal zijn deel afnemen van het geboomte des levens en van de heilige stad, welke in dit boek beschreven zijn' .

Die waarschuwing slaat natuurlijk in de eerste plaats op het boek, de boekrol, waarin de tekst staat opgenomen. Maar hetzelfde geldt voor (Deut. 12 : 32) alle Bijbelboeken; dit gebod is (Deut. 4 : 2) immers al met dezelfde nadruk door Mozes verkondigd aan de Israëlieten. Waarom krijgt de unieke plaats van de Bijbel in ons leven zoveel nadruk? Omdat God dat boek gebruikt om Zich bekend te maken als de God, die door Zijn Zoon Jezus het leven van mensen verlost van de zonde.

Alleen door het Woord van God kan (Rom. 10: 14) het geloof in Jezus Christus in mensenharten bewerkt worden. Daarom: de Bijbel alléén. Daarom ook: de Bijbel hélemaal.

In de tijd rond de Reformatie in 1520, waren drie spreuken algemeen bekend. Sola Fide, alleen door het geloof; (Rom. 1:16, 17) (Rom. 3:22, 28) Sola Gratia, alleen door genade, (Rom. 3 : 24), en Sola Scriptura, alleen de Schrift. (Rom. 6: 14).

Deze drie vormen het hoofdthema van de brief van Paulus aan de Romeinen. In alle drie de spreuken gaat het om één en dezelfde zaak: de verlossing door Jezus is een geschenk dat de mens niet uit zichzelf bedenken of verdienen kan. De mens ontvangt die verlossing alleen uit genade, voor niets. Door middel van het gelovig luisteren naar het Woord van God, de Bijbel. In de Bijbel wordt de wil van God volmaakt tot uitdrukking gebracht; in de Bijbel staat alles wat mensen moeten geloven om gered te worden. Daarom mag ook niemand daarover iets anders schrijven of zeggen, iets dat afwijkt van wat in de Bijbel staat. Dat maakt de Bijbel méér dan zomaar een boek als andere boeken: geen enkel menselijk geschrift, van welke schrijver dan ook, mag op één lijn gesteld worden met de Bijbel. Alles wat niet in overeenstemming is met de onfeilbare norm, de Bijbel, moet je afwijzen. De apostel Johannes zegt: 'Ga na of de geesten van God afkomstig zijn' . (1 Joh. 4 : 1) ' Als er iemand bij u komt die een (2 Joh. 1 : 10) andere leer uitdraagt, ontvang hem dan niet' .

De Bijbel: daar kun je van op aan

Alleen dat wat God zelf gezegd heeft en heeft laten opschrijven is volkomen betrouwbaar. Dat is het enige waar je werkelijk op aan kunt. Zo betrouwbaar zijn de woorden van mensen bepaald niet. Alle mensen (Ps. 62 : 10) zijn uit zichzelf leugenaars. Dat betekent natuurlijk niet, dat iedereen met opzet niets anders en niets liever doet dan liegen en bedriegen. Maar omdat het hart van de mens door de zonde is beschadigd, ondeugdelijk is geworden, is ook alles wat uit dat hart voortkomt ondeugdelijk. Wat Paulus zegt over de mens zoals hij door de zonde geworden is, is duidelijke taal (Rom.3 : 9-18) Lees dat maar eens na in Romeinen 3 : 9-18.

Alles wat door mensen beweerd wordt, zullen we moeten vergelijken met wat God daarover in Zijn Woord zegt. Zo deden de mensen in Berea dat ook. Toen ze door de prediking van Paulus Jezus hadden leren kennen, hebben ze de woorden van Paulus nauwkeurig vergeleken met de Schriften (het Oude Testament), om na te gaan 'of deze dingen zo waren'. Alleen op die manier kun je het goede van het kwade onderscheiden. Wie met de Bijbel in de hand alles nauwkeurig onderzoekt, wat als geestelijke waarheid gebracht wordt, kan zelf de leugens herkennen. De Bijbel zelf vraagt je keer op keer toch vooral dat onderzoek naar de waarheid te doen. God is betrouwbaar. (Judas 3, 4) Zijn Woord is het ook.

De Bijbel is gezaghebbend op alle levensterreinen

Dit betekent dat de Bijbel richtsnoer is voor al ons persoonlijk en maatschappelijk handelen en dat de daarin vervatte geboden onopgeefbare uitgangspunten zijn, ongeacht of deze stroken met de maatschappelijke opvattingen. Daarom ligt ook ten aanzien van het onderwerp homoseksualiteit ons toetsingskader ten eerste in de waarden en normen van de Bijbel.   

Lees eens het document: De Christelijke Levenswandel

                                

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM - AUDIO